-
1 ściąć
چيدن ; مصول -
2 валить
глаг.• buchać• obalić• opadać• padać• powalić• spadać• upadać• walić• ścinać• ściąć* * *(о дыме и т. п.) buchać, obalać, pokładać, powalać, walić -
3 засыпаться
-
4 казнить
( wykonać wyrok śmierci) stracić, ściąć, ścinać, ( wykonywać wyrok śmierci na kimś) tracić -
5 обрезать
глаг.• ciąć• krajać• kroić• obcinać• obciąć• oberżnąć• obrzezać• obrzezywać• obrzynać• ograniczać• okrajać• okrawać• okroić• pociąć• pokroić• przecinać• przycinać• rozciąć• skaleczyć• skracać• ucinać• uciąć• wycinać• zmniejszać• ścinać• ściąć* * *obciąć, oberżnąć, ( со всех сторон) okroić, przyrżnąć -
6 свернуться
(o białku, krwi) ściąć się, zwarzyć się, zwinąć się -
7 сокращать
глаг.• ciąć• kondensować• kontraktować• kroić• kurczyć• obcinać• obciąć• ograniczać• ograniczyć• okrawać• przecinać• przycinać• redukować• skondensować• skracać• skraplać• skroplić• skrócić• skurczyć• streszczać• streścić• ucinać• uciąć• upraszczać• uszczuplać• zagęszczać• zgęszczać• zmniejszać• zmniejszyć• zredukować• zwężać• ścinać• ściągać• ściąć* * *( текст) okrawać перен., redukować, skracać, upraszczać мат., uszczuplać -
8 срезать
( na egzaminie) obciąć, poobcinać перен., ( верхний слой) skroić, ściąć, ( uszczuplić) urwać разг. -
9 срезаться
( на экзамене) obciąć się, oblać się, ściąć się -
10 cut down
vtto cut sb down to size ( fig) — przytrzeć ( perf) komuś nosa
* * *1) (to cause to fall by cutting: He has cut down the apple tree.) ścinać2) (to reduce (an amount taken etc): I haven't given up smoking but I'm cutting down.) ograniczać -
11 fell
-
12 behead
[bɪ'hɛd]vtścinać (ściąć perf) głowę +dat -
13 обрезывать
глаг.• ciąć• krajać• kroić• obcinać• obciąć• ograniczać• pociąć• pokroić• rozciąć• skaleczyć• skracać• ucinać• uciąć• wycinać• ścinać• ściąć -
14 состричь
глаг.• ściąć -
15 abattre
1. obalić2. opadać3. osłabiać4. padać5. powalić6. przewrócić7. przygnębiać8. spadać9. strącić10. u11. upadać12. uśmiercać13. wywrócić14. zburzyć15. ścinać16. ściąć -
16 blackbouler
1. odrzucić2. przepaść3. ściąć -
17 délarder
1. obciosać2. ściąć -
18 recaler
1. heblować2. zheblować3. ściąć -
19 tronquer
1. obcinać2. skracać3. ucinać4. uciąć5. zniekształcać6. ścinać7. ściąć -
20 être
1. być2. czatować3. czyhać4. górny5. istota6. kibicować7. pełnia8. pełno9. pełność10. przejąć11. schnąć12. siedzieć13. skurczenie14. stworzenie15. suszyć16. słynąć17. wygoda18. zająć19. zdołać20. zwężenie21. ściąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz … Słownik frazeologiczny
ściąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ścinać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściąć się — Krew komuś ścina się zob. krew 13 … Słownik frazeologiczny
ścinać – ściąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}krew w żyłach {{/stl 13}}{{stl 7}} powodować wielki wstrząs uczuciowy, przerażenie, grozę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opowieści uchodźców ścinały krew w żyłach. Widok miejsca zbrodni ściął mu krew w żyłach. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać się – ściąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach, substancjach płynnych: przechodzić w stan stały; krzepnąć, zestalać się, tężeć, zamarzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galaretka już prawie się ścięła. Jest tak zimno, że woda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać – ściąć zakręt [drogę] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jechać nieprzepisowo, po najkrótszej linii, na zakręcie wjeżdżając na przeciwny pas jezdni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierowca ściął zakręt i spowodował zderzenie czołowe. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścinać — → ściąć … Słownik języka polskiego
sciaccò — sciac·cò s.m.inv. TS st.milit. → shako {{line}} {{/line}} DATA: 1891. ETIMO: dall ungh. csákó, v. anche shako … Dizionario italiano
sciacqua- — sciàc·qua conf. che sciacqua, che serve a sciacquare: sciacquabocca, sciacquadita | che, chi sciacqua {{line}} {{/line}} ETIMO: da sciacquare … Dizionario italiano
sciacquabocca — sciac·qua·bóc·ca s.m.inv. BU bicchiere usato per sciacquare la cavità orale {{line}} {{/line}} DATA: 1887 91. ETIMO: comp. di sciacqua e bocca … Dizionario italiano