-
1 intérim
intérim [ɛ̃teʀim]masculine nouna. ( = période) interim period• président/ministre par intérim interim president/ministerb. ( = travail) temping* * *ɛ̃teʀimnom masculin1) ( période) interim (period)2) ( fonction) interim duties (pl)3) ( travail temporaire) temporary worksociété or agence d'intérim — gén temporary employment agency; ( de secrétariat) temping agency
travailler en intérim — to do temporary work, to temp (colloq)
* * *ɛ̃teʀim nm* * *intérim nm1 ( période) interim (period); dans or pendant l'intérim in the interim; par intérim on an interim basis; président par intérim acting president;2 ( fonction) interim duties; assurer l'intérim de to stand in for;3 ( travail temporaire) temporary work; société or agence d'intérim gén temporary employment agency; ( de secrétariat) temping agency; travailler en intérim to do temporary work, to temp○.[ɛ̃terim] nom masculin1. [période] interim (period)dans l'intérim meanwhile, in the meantime, in the interim2. [remplacement]j'assure l'intérim de la secrétaire en chef I'm deputizing ou covering for the chief secretary3. [emploi] temporary workpar intérim locution adjectivalepar intérim locution adverbialegouverner par intérim to govern in the interim ou for an interim period -
2 jugement ad interim
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > jugement ad interim
-
3 par intérim
= intérimaire; suppléantadj.ad interim (a.i.); actingDictionnaire juridique, politique, économique et financier > par intérim
-
4 agence d'intérim
-
5 président par intérim
acting chairman; pro tempore (or pro tem) chairmanDictionnaire juridique, politique, économique et financier > président par intérim
-
6 feuille de position
-
7 de référé
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > de référé
-
8 décision avant dire droit
interim decision (or order)Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > décision avant dire droit
-
9 dispositions intérimaires
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > dispositions intérimaires
-
10 intérêts intercalaires
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > intérêts intercalaires
-
11 juge des référés
interim relief judge; judge for urgent applicationsDictionnaire juridique, politique, économique et financier > juge des référés
-
12 mesures intérimaires
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > mesures intérimaires
-
13 ordonnance de référé
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > ordonnance de référé
-
14 ordonnance interlocutoire
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > ordonnance interlocutoire
-
15 pf.rapport d'étape
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > pf.rapport d'étape
-
16 rapport intérimaire
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > rapport intérimaire
-
17 régime de transition
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > régime de transition
-
18 sentence provisoire
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > sentence provisoire
-
19 transitoires
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > transitoires
-
20 intérimaire
intérimaire [ɛ̃teʀimεʀ]1. adjective[directeur, ministre] interim ; [secrétaire, personnel, fonctions, mesure, solution] temporary2. masculine noun, feminine noun* * *ɛ̃teʀimɛʀ
1.
adjectif [fonction, comité] interim; [ministre] acting, interim; [emploi, personnel] temporary
2.
nom masculin et féminin gén worker from a temporary employment agency; ( secrétaire) temporary secretary, temp (colloq)* * *ɛ̃teʀimɛʀ1. adj(travailleurs) temporary, interim2. nm/f1) (= travailleur) temporary, temp Grande-Bretagne2) (= suppléant) deputy* * *A adj [fonction, comité] interim; [ministre] acting, interim; [emploi, personnel, secrétaire] temporary.B nmf gén worker from a temporary employment agency; ( secrétaire) temporary secretary, temp○; (médecin, prêtre) locum GB, stand-in US.[ɛ̃terimɛr] adjectif1. [assurant l'intérim - directeur, trésorier, ministre] acting ; [ - personnel, employé] temporary ; [ - gouvernement, cabinet] caretakersecrétaire intérimaire temporary secretary, temp2. [non durable - fonction] interim (modificateur) ; [ - commission] provisional, temporary, stopgap————————[ɛ̃terimɛr] nom masculin et féminin[cadre] deputy[secrétaire] temptravailler comme intérimaire to temp, to do temping work
См. также в других словарях:
intérim — [ ɛ̃terim ] n. m. • 1412; lat. interim « pendant ce temps » 1 ♦ Intervalle de temps pendant lequel une fonction vacante est exercée par une autre personne que le titulaire. L intérim dura un mois. Fonction exercée par intérim. Le lieutenant «… … Encyclopédie Universelle
interim — in‧ter‧im [ˈɪntərɪm] adjective [only before a noun] 1. intended to be used or accepted for a short time only, until something final can be made: • an interim payment of £15,000 • an interim pay offer … Financial and business terms
Interim — Intérim Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
interim — in·ter·im 1 / in tə rəm/ n: an intervening time see also ad interim interim 2 adj: done, made, appointed, or occurring for an interim an interim disposition Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster … Law dictionary
interim — INTERIM. subst. m. Mot purement Latin, qu on employe quelquefois, pour dire, L entretemps. L Empereur Charles Quint pour pacifier les troubles de la Religion en Allemagne accorda un interim. les Princes qui joüissent de l interim. il devoit… … Dictionnaire de l'Académie française
Interim — (lat. „inzwischen, unterdessen“) bezeichnet u. a. allgemein eine vorübergehende Regelung für eine Übergangszeit (etwa als Interimslösung oder Übergangsregierung) ein Fachbegriff aus der Waffenkunde, siehe Ad interim (Waffe) oder auch… … Deutsch Wikipedia
Interim — Sn Übergangslösung per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnung und Substantivierung des Adverbs l. interim unterdessen, zwischenzeitlich (zu l. inter). Häufiger sind Komposita (Interims Regierung usw.). Adjektiv: interimistisch.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
INTERIM — nomen formulae Religionis, Protestantibus, post Obitum Lutheri, victis, a Cardo V. Germaniae obtrusae, cui quoscumque subscribere volebat, donec Conc. Generali religionis controversiae deciderentur A. C. 1548. Huius sententiam refutârunt scripris … Hofmann J. Lexicon universale
interim — / interim/ s.m. [dal lat. intĕrim, avv., frattanto, nel frattempo , der. di inter tra ]. 1. [incarico assunto provvisoriamente, in attesa dell insediamento del nuovo titolare: assumere l i. dell Interno ] ▶◀ interinato. ▲ Locuz. prep.: ad interim … Enciclopedia Italiana
interim — ínterim adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ÍNTERIM s.n. (Rar) Interimat. [< fr. intérim]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
ínterim — s. m. 1. Tempo durante o qual está interrompida a execução ou o funcionamento de alguma coisa, ou ela não é regida por aquele a quem incumbe. • adv. 2. Durante o tempo de espera ou de interrupção; no intervalo. = ENTREMENTES, ENTRETANTO 3. neste… … Dicionário da Língua Portuguesa