-
1 çıxıntı
1) выступ, выступающая часть чего-нибудь; 2) анат. отросток. -
2 çıxıntı
сущ.1. выступ (выдающаяся вперёд часть чего-л.). Qayaların çıxıntıları выступы скал2. отросток (отходящая в сторону часть чего-л.; ответвление). Kor bağırsağın çıxıntısı отросток слепой кишки (аппендикс) -
3 çıxıntı-girinti
-
4 girinti-çıxıntı
сущ. неровная поверхность, где возвышения чередуются со впадинами -
5 abrazion
прил. геогр., геол. абразионный. Abrazion relyef абразионный рельеф, abrazion çıxıntı абразионный уступ, abrazion düzənlik абразионная равнина -
6 alveolyar
прил. альвеолярный. Alveolyar çıxıntı альвеолярный отросток -
7 bucaqvari
прил.1. угловатый. Bucaqvari forma угловатая форма2. угловой. Bucaqvari çıxıntı угловой выступ3. уголковый. Bucaqvari anten тех. уголковая антенна -
8 məməyəbənzər
прил. сосковидный, сосцевидный. Məməyəbənzər çıxıntı анат. сосцевидный отросток -
9 oraqvari
прил. серповидный, серпообразный. Oraqvari forma серповидная форма, oraqvari buynuzlar серповидные рога; зоол. oraqvari çıxıntı серповидный отросток, oraqvari cisimciklər серповидные тельца -
10 piramidayabənzər
прил. пирамидальный. Piramidayabənzər çıxıntı анат. пирамидальный отросток, piramidayabənzər hündürlük пирамидальное возвышение -
11 qurdabənzər
прил. червеобразный. Qurdabənzər çıxıntı червеобразный отросток -
12 soxulcanabənzər
прил. червеобразный. анат. Soxulcanabənzər çıxıntı червеобразный отросток (аппендикс); soxulcanabənzər əzələlər червеобразные мышцы -
13 tinli
прил.1. с углом, имеющий какой-л. угол. Iti tinli с острым углом2. гранёный. Tinli stəkan граненый стакан3. эмбр. остистый. Tinli əzələ остистая мышца, tinli çıxıntı остистый отросток
См. также в других словарях:
çıxıntı — is. Bir şeyin irəli çıxmış, qalxıq hissəsi. Qayanın çıxıntısı. Girinti və çıxıntı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girinti-çıxıntı — is. Səthin düz olmaması, hündür və batıq olması … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilcik — is. Kiçik dil. // Dilə oxşar çıxıntı. Ayanın qına keçən hissəsində pərdəşəkilli dilcik adlanan çıxıntı olur. H. Qədirov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mahmız — is. <ər.> 1. Xoruz və bəzi başqa quşların ayaqlarının arxasında sivri buynuz çıxıntısı. Xoruzun mahmızı sınıb. 2. Minik heyvanlarını mahmızlamaq üçün çəkmənin dabanına taxılan şişdişli kiçicik dəmir çarx. Mahmız vurmaq – atı, iti yerisin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dişəg — (İmişli) dəyirman daşındakı girinti çıxıntı, dişlər. – Dəyirman daşında dişəg olır dəni əzməgə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
incıx — I (Kürdəmir, Qazax) haçadırnaqlı heyvanların ayaqlarının dalındakı çıxıntı. – İnəyin incığı qanıyıf. – Camışın incığı qırıldı (Qazax) II (Zaqatala) topuq sümüyü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
moda — I (Cəbrayıl, Zəngilan) ot topası. – Beş altı modadan bir taya əmələ gəlir (Cəbrayıl) II (Oğuz) iri qoz. – Saqqa qoz oyununda moda qoznan, çətənə qoznan oynuyullar III (Çənbərək) boyunduruğun orta hissəsində zənciri saxlayan çıxıntı. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
siv — I (Cəlilabad) balta sapının əyri hissəsində çıxıntı. – Baltanın dik yerü oley, özi də əgri olan yerü, biz ona deyüg siv II (Masallı) künc … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sivəx’ — (Gədəbəy) qapı tayını çərçivənin alt və üst tərəflərinə bənd edən çıxıntı. – Sivəx’ qapının çərçivəsinə vuruloy … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təbçəh — (Culfa) belin tiyəsinin üst tərəfində ayaq qoymaq üçün çıxıntı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
til — I (Hamamlı, Xanlar, Kəlbəcər, Tovuz) 1. uc, zirvə 2. hündür (tərəf). – Dərə:n o tərəfi döş oloy, bu tərəfi til oloy. – Ağacın başına ağacın tili deillər də (Xanlar) II (Meğri) ələ öyrənmiş. – Xə:l til quzu kimin hara gedirəm düşer dalımcan III… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
