-
1 front
frontem do front — +gen facing
* * *mi1. ( przód) front, face; (kolumny samochodów, kompanii) fore part; front atmosferyczny meteor. front, frontal system.3. wojsk. (= pole bitwy) the front; linia frontu front line; być na froncie be in the front line; na wszystkich frontach on all fronts; działać na kilka frontów przen. play the field; działać na dwa fronty have a foot in both camps; zabezpieczyć się na wszystkich frontach cover all the bases; zwyciężać na wszystkich frontach przen. win on all fronts; zmienić front przen. change front, do about-face.4. wojsk. (= kierunek działań strategicznych) front; front wschodni Eastern front; front narodowy przen. the Popular Front; front wyzwolenia liberation front.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > front
См. также в других словарях:
zwyciężać — na wszystkich frontach zob. front 3 … Słownik frazeologiczny
zwyciężyć — Zwyciężać na wszystkich frontach zob. front 3 … Słownik frazeologiczny
front — 1. Walczyć, działać itp. na dwa fronty, na kilka frontów, na dwóch, na kilku frontach «walczyć, działać itp. w dwóch, w kilku dziedzinach, kierunkach, sferach jednocześnie»: (...) plemię Wilków musiało walczyć na dwa fronty – przeciwko białym i… … Słownik frazeologiczny
front — m IV, D. u, Ms. frontncie; lm M. y 1. «przednia strona, przód czegoś; pierwsza linia, czoło oddziału, kolumny» Front kolumny, pochodu. Stanąć przed frontem kompanii. Atakować nieprzyjaciela z frontu. ∆ meteor. Front atmosferyczny (np. front… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego