zwierzyna

См. также в других словарях:

• zwierzyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zwierzynanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzęta żyjące na wolności, w lasach, w wodach, na polach, będące przedmiotem polowań : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwierzyna łowna. Tropić zwierzynę. Polować na zwierzynę. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwierzyna — ż IV, CMs. zwierzynanie, blm «różne gatunki ssaków i ptaków żyjące na wolności w lasach, na polach, w wodach i błotach, uznane przez prawo łowieckie za zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań» Zwierzyna czworonożna, skrzydlata. Płoszyć… …   Słownik języka polskiego

• zwierz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «zwierzę, szczególnie wielkie, dzikie» Drapieżny, rozjuszony, srogi zwierz. Czuć się, miotać się jak ścigany, tropiony zwierz. Zaszyć się jak zwierz w puszczy. 2. blm książk. → zwierzyna Puszcza królestwo dzikiego… …   Słownik języka polskiego

• Joseph Wilpert — Joseph Wilpert, ca. 1903 Joseph Wilpert[1] (* 22. August[2] 1857 in Eiglau bei Bauerwitz, Schlesien; † 10. März 1944 in Rom) war ein deutscher …   Deutsch Wikipedia

• czarny — czarnyni, czarnyniejszy 1. «mający barwę właściwą węglowi, sadzom, odpowiadającą brakowi odbitych promieni świetlnych» Czarne włosy. Czarne oczy. Czarny jak węgiel, jak sadze. ∆ Czarna skrzynka «urządzenie zapisujące rozmowy pilotów oraz… …   Słownik języka polskiego

• drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta …   Słownik języka polskiego

• grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …   Słownik języka polskiego

• knieja — ż I, DCMs. kniei; lm D. kniej (kniei) «wielki, gęsty las; las, w którym przebywa zwierzyna» Płonie ognisko i szumią knieje. (piosenka) …   Słownik języka polskiego

• kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… …   Słownik języka polskiego

• łowczy — «związany z łowami, z łowieniem zwierzyny, służący, używany do łowienia; myśliwski, łowiecki» Statek łowczy. Flota łowcza. ∆ Ptak łowczy «ptak drapieżny (np. sokół, jastrząb, krogulec itp.) układany i używany do łowów» łowczy w użyciu rzecz. 1.… …   Słownik języka polskiego

• łowny — 1. «będący przedmiotem łowów» Ptactwo łowne. Zwierzyna łowna. 2. «umiejący łowić; taki, który zręcznie łowi (zwykle o kocie)» □ Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą) …   Słownik języka polskiego