-
1 wilk
Ⅰ m anim. 1. (zwierzę drapieżne) wolf- stado wilków a pack of wolves2. pot. (owczarek alzacki) German shepherd, Alsatian GB Ⅱ m inanim. (A wilka) 1. pot. (wyprawiona wilcza skóra) wolfskin 2. Bot., Ogr. (dziczka) straggler, sucker 3. sgt Med. (toczeń) lupus- □ wilk morski Żegl. sea dog■ bajka o żelaznym wilku a cock and bull story pot.- słuchać czegoś jak bajki o żelaznym wilku to listen to sth in utter disbelief- wilk w owczej a. jagnięcej skórze a wolf in sheep’s clothing- być głodnym jak wilk to be (as) hungry as a bear, to be ravenously hungry- jestem głodny jak wilk I’m ravenous, (I’m so hungry) I could eat a horse- nie wywołuj wilka z lasu let sleeping dogs lie przysł., don’t trouble trouble until trouble troubles you przysł.- wilkiem mu patrzyło z oczu he looked evil- patrzeć a. spoglądać wilkiem na kogoś to glower a. scowl at sb- złapać wilka to get a cold (from sitting on a cold surface)- ciągnie wilka do lasu a leopard cannot change its spots przysł.- i wilk syty, i owca cała that makes everyone happy- o wilku mowa (a wilk tu) speak a. talk of the devil (and he’s sure to appear)* * *głodny jak wilk — (as) hungry as a wolf lub horse
o wilku mowa! — speak lub talk of the devil!
* * *ma1. wolf; zool. (gray) wolf ( Canis lupus); wilk morski przen. sea dog; wilk w owczej skórze a woolf in sheep's clothing; patrzeć l. spoglądać wilkiem glower (na kogoś/coś at sb/sth); głodny jak wilk (as) hungry as a wolf l. horse; i wilk syty, i owca cała you can have your cake and eat it, too; natura ciągnie wilka do lasu the leopard can't change its spots; nie wywołuj wilka z lasu let sleeping dogs lie; o wilku mowa (, a wilk tu) speak l. talk of the devil (and he's sure to appear); nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka at length the fox is brought to the furrier.2. pot., kynol. German shepherd.miGen. -a1. ( futro) wolf pelt.2. bot. sucker.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wilk
-
2 drapieżny
-
3 bestia
-i; -e; gen pl; -i; f* * *f.Gen. -ii1. (= drapieżne zwierzę) beast; dzika bestia wild beast.2. przen. (= okrutnik, sadysta) brute.3. pot. (o kimś lub o czymś z podziwem, z zazdrością, ze złością, z pogardą) devil, fiend; ale bestia z niego! what a devil he is!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bestia
См. также в других словарях:
zwierzę — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVa, D. zwierzęęcia; lm M. zwierzęęta, D. zwierzęrząt {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każda żywa istota (z wyjątkiem człowieka) – w przeciwieństwie do roślin; potocznie: ssak : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
panda — ż IV, CMs. pandandzie; lm D. pand zool. «zwierzę drapieżne z rodziny szopów, żyjące w Azji (w Chinach)» ∆ Panda mała «Ailurus fulgens, drapieżnik wielkości lisa, owadożerny, o gęstym rudobrązowym futrze» ∆ Panda wielka «Ailuropoda melanoleuca,… … Słownik języka polskiego
drapieżnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę zabijające inne zwierzęta i żywiące się ich mięsem; zwierzę drapieżne {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drapieżnik — m III, DB. a, N. drapieżnikkiem; lm M. i «zwierzę drapieżne, ptak drapieżny» Myszołów to pożyteczny drapieżnik … Słownik języka polskiego
fenek — m III, DB. feneknka, Ms. feneknkiem; lm M. feneknki zool. «Fennecus zerda, zwierzę drapieżne z rodziny psów, z grupy lisów, zamieszkujące pustynie północnej Afryki i Półwyspu Arabskiego» ‹ar.› … Słownik języka polskiego
jaguar — m IV, DB. a, Ms. jaguararze; lm M. y 1. «Panthera onca, zwierzę drapieżne z rodziny kotów, o ubarwieniu czerwonożółtym w czarne cętki, zamieszkujące brzegi rzek i bagniste lasy Południowej, Środkowej i Północnej Ameryki» 2. ndm Jaguar «marka… … Słownik języka polskiego
kamionka — ż III, CMs. kamionkance; lm D. kamionkanek 1. «twardy materiał ceramiczny o dużej zawartości kwarcytu i skalenia, nieprzezroczysty i nieprzesiąkliwy, stosowany do wyrobu aparatury kwasoodpornej, rur kanalizacyjnych, naczyń itp.» 2. «naczynie,… … Słownik języka polskiego
karakal — m I, DB. a; lm M. e, D. i zool. «Felis caracal, zwierzę drapieżne z rodziny kotów, mające uszy zakończone długimi pędzelkami włosów; zamieszkuje pustynne obszary Afryki i Azji, w Indiach bywa tresowany do polowań na antylopy; ryś stepowy» ‹fr. z… … Słownik języka polskiego
kojot — m IV, DB. a, Ms. kojotocie; lm M. y zool. «Canis latrans, zwierzę drapieżne z rodziny psów, zbliżone do szakala, o brązowawej sierści, żyjące głównie w preriach Ameryki Płn. i Środk.wej; kujot» Wycie kojotów. ‹hiszp. meks. z azteckiego› … Słownik języka polskiego
korsak — m III, DB. a, N. korsakkiem; lm M. i zool. «Vulpes corsac, zwierzę drapieżne z grupy lisów właściwych, ubarwieniem przypominające lisa rudego; zamieszkuje stepy i pustynie Eurazji; jest pod ochroną» … Słownik języka polskiego
kuna — ż IV, CMs. kunie; lm D. kun 1. «Martes, zwierzę drapieżne z rodziny łasicowatych o smukłej budowie, krótkich kończynach i brązowej sierści, zamieszkujące Eurazję i Amerykę Płn.; w Polsce żyją: kuna leśna (tumak) i kuna domowa (kamionka) objęte… … Słownik języka polskiego