-
1 herald
['hɛrəld] 1. nzwiastun m2. vt* * *['herəld] 1. noun(formerly, a person who carries and reads important messages and notices (eg from a king): The king sent out heralds to announce the new law.) herold2. verb(to announce or be a sign of: A sharp wind often heralds a storm.) zwiastować- heraldic- heraldry -
2 portend
[pɔː'tɛnd]vt
См. также в других словарях:
zwiastować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zwiastowaćtuję, zwiastowaćtuje, zwiastowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być symptomem, zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poranna rosa zwiastuje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwiastować — ndk IV, zwiastowaćtuję, zwiastowaćtujesz, zwiastowaćtuj, zwiastowaćował, zwiastowaćowany 1. książk. «być zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć» Chmury zwiastują burzę. 2. czasem też, dk przestarz. «oznajmiać, oznajmić coś uroczyście; obwieszczać … Słownik języka polskiego
nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin … Słownik języka polskiego
zapowiadać — ndk I, zapowiadaćam, zapowiadaćasz, zapowiadaćają, zapowiadaćaj, zapowiadaćał, zapowiadaćany 1. forma ndk czas. zapowiedzieć (p.) 2. «zwiastować, rokować, wróżyć» Chmury zapowiadały deszcz. Nic nie zapowiadało awantury. zapowiadać się 1. forma… … Słownik języka polskiego
zwiastowanie — n I rzecz. od zwiastować … Słownik języka polskiego