Перевод: с ирландского на польский

с польского на ирландский

zużywać

  • 1 caith

    1 chwiać 2 ciskanie 3 ciskać 4 cmokać 5 gdakanie 6 gdakać 7 gips 8 koszt 9 kołysać 10 kurczątko 11 miotanie 12 obracać 13 obsada 14 odlew 15 odlewać 16 odrzucać 17 odwracać 18 podrzucać 19 podrzucić 20 potrząsać 21 przewracać 22 pstrykać 23 rzucanie 24 rzucać 25 rzut 26 rzutowanie 27 rzutować 28 spędzać 29 trząść 30 układać 31 ulać 32 wiercić 33 wstrząs 34 wydatek 35 wydatkować 36 wydawać 37 wyrzut 38 wywracać 39 zaniepokojenie 40 zarzucać 41 zużywać 42 zwolnić

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > caith

  • 2 caitheamh

    1 miotać 2 nieść 3 nosić 4 noszenie 5 odpoczynek 6 odzież 7 przerwa 8 rekreacja 9 rozchodzić 10 rozrywka 11 rzucać 12 rzut 13 spadać 14 ubierać 15 wyrzut 16 zabawa 17 zakładać 18 zrzucać 19 zużycie 20 zużywać

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > caitheamh

  • 3 gás

    1 benzyna 2 gaz 3 gazować 4 gazowy 5 opróżnić 6 pompować 7 tłumik 8 wyczerpać 9 wyczerpywać 10 wydech 11 wydmuch 12 wylot 13 wypróżniać 14 zmęczyć 15 zużywać 16 zużyć

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > gás

  • 4 ith

    1 jadać 2 jeść 3 konsumować 4 niszczyć 5 pochłaniać 6 pożerać 7 spożywać 8 trawić 9 wydawać 10 wyżerać 11 zbywać 12 zjeść 13 zużywać 14 żreć

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > ith

  • 5 traoch

    1 opróżnić 2 pompować 3 tłumik 4 wyczerpać 5 wyczerpywać 6 wydech 7 wydmuch 8 wylot 9 wypróżniać 10 zmęczyć 11 zużywać 12 zużyć

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > traoch

См. также в других словарях:

  • zużywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zużywaćam, zużywaća, zużywaćają, zużywaćany {{/stl 8}}– zużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zużywaćżyję, zużywaćżyje, zużywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zużywać się – zużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niszczyć się wskutek używania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odkurzacz już się zużył. Szybko zużywająca się część mechanizmu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zużywać — → zużyć …   Słownik języka polskiego

  • zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… …   Słownik języka polskiego

  • trawić — ndk VIa, trawićwię, trawićwisz, traw, trawićwił, trawićwiony 1. «o organizmie (ludzkim i zwierzęcym) i jego narządach: wchłaniać, przyswajać substancje pokarmowe; przetrawiać» Trawić (pokarm) źle, dobrze. ◊ Nie trawić czegoś «nie znosić, nie móc… …   Słownik języka polskiego

  • gonić — 1. Czas, termin kogoś goni «ktoś ma niewiele czasu na zakończenie jakiejś pracy»: Faktycznie czas goni koalicję, która zapowiadała projekt podatkowy na początek roku. GW 10/05/2000. 2. Gonić resztkami (sił), ostatkiem sił «wyczerpywać, zużywać… …   Słownik frazeologiczny

  • dekapitalizować — ndk IV, dekapitalizowaćzuję, dekapitalizowaćzujesz, dekapitalizowaćzuj, dekapitalizowaćował, dekapitalizowaćowany «powodować dekapitalizację, sprawiać, że coś się zużywa, niszczy, traci na wartości» Dekapitalizować swój majątek. dekapitalizować… …   Słownik języka polskiego

  • drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …   Słownik języka polskiego

  • forsować — ndk IV, forsowaćsuję, forsowaćsujesz, forsowaćsuj, forsowaćował, forsowaćowany 1. «przeprowadzać coś siłą; popierać coś albo kogoś z naciskiem, zdecydowanie, czasami wbrew obiektywnym racjom» Forsować kandydata, pomysł, projekt. 2. «męczyć,… …   Słownik języka polskiego

  • gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …   Słownik języka polskiego

  • kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»