Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

zusammenkoppeln

  • 1 copulo

    cōpulo, āvī, ātum, āre (copula), als Band oder durch ein Band verknüpfen, I) eig.: zusammenkoppeln, zusammenschließen, -binden, eadem catena et custodiam (Verhaftete) et militem copulat, Sen. – m. cum u. Abl., c. alci cum alqo caput et corpus, Plaut.: c. hominem cum belua, Cic.: und (im Bilde) omnes cum fortuna copulati sumus; aliorum aurea catena est, aliorum laxa, aliorum arte et sordida, Sen. – m. ad u. Akk., caput animalis ad pedem, Veget. mul.: im Passiv mit Dat., altera ratis huic copulata est, Liv. – II) übtr.: 1) räumlich, eng verbinden, eng vereinigen, a) lebl. Objj.: hedera truncum et ramos pererrat vicinasque platanos transitu suo copulat, Plin. ep.: interdum insulae iunctae copulataeque et continenti similes sunt, Plin. ep. – m. Dat. od. inter se, zB. non auro res aurum copulat una, Lucr.: est etiam, quasi ut anellis hamisque plicata inter se quaedam possint coplata teneri, Lucr. – im Passiv, v. Örtl. utrimque Armeniae maiori Sophene copulatur, Plin. – b) Pers., zusammenbringen, vereinen, copulati in ius pervenimus, Cic. – m. cum u. Abl., cave siris cum filia mea copulari hanc, zusammenkomme, -treffe, Plaut. Epid. 401. – 2) durch irgend ein inneres Band verketten, verknüpfen, in Zusammenhang bringen (Ggstz. separare, divellere, distrahere, relaxare), a) lebl. Objj.: res a natura copulatas errore divellere, Cic.: cum (virtutes) ita copulatae conexaeque sint (verknüpft u. verwebt sind, ut omnes omnium participes sint nec alia ab alia possit separari, tamen proprium suum cuiusque munus est, Cic. – m. cum u. Abl., od. m. inter se, zB. honestatem cum voluptate, tamquam hominem cum belua, copulabis? Cic.: ut facetis quoque argumentis societas haec cum deo copuletur, Plin.: neque (orator) exquirat oratione, an haec (diese Meinungen) inter se iungi copularique possint, Cic. – So nun bes. α) als rhet. t. t., Wörter zu einem Satze verbinden, verba, Quint. 10, 6, 2; vgl. copulatus, no. a. – od. den Periodenbau eng verknüpfen, zusammenfügen, constructio verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus relaxetur, Cic. – od. zwei Wörter zu einem verschlingen = zusammenziehen, libenter etiam copulando verba iungebant, ut sodes pro si audes, sis pro si vis, Cic. – β) Angaben in Gedanken verknüpfen, vereinigen, mens (hominum), quae disiuncta coniungat et cum praesentibus futura copulet, Cic.: ne dividatis saeculum, et antiquos et veteres vocitetis oratores, quos eorundem hominum aures agnoscere ac velut coniungere et copulare potuerunt, Tac. dial. – γ) moral. Zustände eng verknüpfen, fester knüpfen, befestigen, collegii coniunctio non mediocre vinculum mihi quidem attulisse videtur ad voluntates nostras copulandas, Cic. – quin illi remittendo de summa quisque iuris mediis copularent concordiam, Liv. – b) Pers. durch irgend ein Band im Staats - oder Familienleben verknüpfen, eng –, innig verbinden, L. Sullam copulatum sibi quaestorem habere, Vell.: ita quodam uno vinculo copulavit eos (milites), ut nulla nec inter eos nec adversus ducem seditio exstiterit, Liv.: copulati matrimonio, ICt.: feminae plebeiis nuptiis copulatae, ICt. – m. cum u. Abl., equester ordo, qui tum cum senatu copulatus fuit, Cic.: ille sic se cum inimico meo copularat, ut etc., Cic.: secundae adversaeque res tuae copulavere nos tecum, Curt. – m. dopp. Acc., alcis filiam alci c. coniugem (als G.), Amm. 20, 11, 3. – / Synkop. Form coplata bei Lucr. 6, 1086 (1088). – Parag. Infin. copularier, Arnob. 6, 22.

    lateinisch-deutsches > copulo

  • 2 производить стыковку

    v
    2) Av. Kopplung ausführen, andocken, docken, zusammenkoppeln
    3) astronaut. koppeln

    Универсальный русско-немецкий словарь > производить стыковку

  • 3 стыковать

    v
    1) Av. einkuppeln, koppeln, zusammenkoppeln
    2) eng. fügen, zusammenschließen (программы)
    3) construct. stoßen, zusammenfügen stoßweise
    4) resin. spleißen

    Универсальный русско-немецкий словарь > стыковать

  • 4 copulo

    cōpulo, āvī, ātum, āre (copula), als Band oder durch ein Band verknüpfen, I) eig.: zusammenkoppeln, zusammenschließen, -binden, eadem catena et custodiam (Verhaftete) et militem copulat, Sen. – m. cum u. Abl., c. alci cum alqo caput et corpus, Plaut.: c. hominem cum belua, Cic.: und (im Bilde) omnes cum fortuna copulati sumus; aliorum aurea catena est, aliorum laxa, aliorum arte et sordida, Sen. – m. ad u. Akk., caput animalis ad pedem, Veget. mul.: im Passiv mit Dat., altera ratis huic copulata est, Liv. – II) übtr.: 1) räumlich, eng verbinden, eng vereinigen, a) lebl. Objj.: hedera truncum et ramos pererrat vicinasque platanos transitu suo copulat, Plin. ep.: interdum insulae iunctae copulataeque et continenti similes sunt, Plin. ep. – m. Dat. od. inter se, zB. non auro res aurum copulat una, Lucr.: est etiam, quasi ut anellis hamisque plicata inter se quaedam possint coplata teneri, Lucr. – im Passiv, v. Örtl. utrimque Armeniae maiori Sophene copulatur, Plin. – b) Pers., zusammenbringen, vereinen, copulati in ius pervenimus, Cic. – m. cum u. Abl., cave siris cum filia mea copulari hanc, zusammenkomme, -treffe, Plaut. Epid. 401. – 2) durch irgend ein inneres Band verketten, verknüpfen, in Zusammenhang bringen (Ggstz. separare, divellere, distrahere, relaxare), a) lebl. Objj.: res a natura copulatas errore divellere, Cic.: cum (vir-
    ————
    tutes) ita copulatae conexaeque sint (verknüpft u. verwebt sind, ut omnes omnium participes sint nec alia ab alia possit separari, tamen proprium suum cuiusque munus est, Cic. – m. cum u. Abl., od. m. inter se, zB. honestatem cum voluptate, tamquam hominem cum belua, copulabis? Cic.: ut facetis quoque argumentis societas haec cum deo copuletur, Plin.: neque (orator) exquirat oratione, an haec (diese Meinungen) inter se iungi copularique possint, Cic. – So nun bes. α) als rhet. t. t., Wörter zu einem Satze verbinden, verba, Quint. 10, 6, 2; vgl. copulatus, no. a. – od. den Periodenbau eng verknüpfen, zusammenfügen, constructio verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus relaxetur, Cic. – od. zwei Wörter zu einem verschlingen = zusammenziehen, libenter etiam copulando verba iungebant, ut sodes pro si audes, sis pro si vis, Cic. – β) Angaben in Gedanken verknüpfen, vereinigen, mens (hominum), quae disiuncta coniungat et cum praesentibus futura copulet, Cic.: ne dividatis saeculum, et antiquos et veteres vocitetis oratores, quos eorundem hominum aures agnoscere ac velut coniungere et copulare potuerunt, Tac. dial. – γ) moral. Zustände eng verknüpfen, fester knüpfen, befestigen, collegii coniunctio non mediocre vinculum mihi quidem attulisse videtur ad voluntates nostras copulandas, Cic. – quin illi remittendo de summa quisque iuris mediis copularent concor-
    ————
    diam, Liv. – b) Pers. durch irgend ein Band im Staats - oder Familienleben verknüpfen, eng –, innig verbinden, L. Sullam copulatum sibi quaestorem habere, Vell.: ita quodam uno vinculo copulavit eos (milites), ut nulla nec inter eos nec adversus ducem seditio exstiterit, Liv.: copulati matrimonio, ICt.: feminae plebeiis nuptiis copulatae, ICt. – m. cum u. Abl., equester ordo, qui tum cum senatu copulatus fuit, Cic.: ille sic se cum inimico meo copularat, ut etc., Cic.: secundae adversaeque res tuae copulavere nos tecum, Curt. – m. dopp. Acc., alcis filiam alci c. coniugem (als G.), Amm. 20, 11, 3. – Synkop. Form coplata bei Lucr. 6, 1086 (1088). – Parag. Infin. copularier, Arnob. 6, 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > copulo

  • 5 kenetlemek

    kenetlemek v/t (zusammen)klammern; nieten; (birbirine) Hände kreuzen, falten; Lippen zusammenpressen; im Weltall zusammenkoppeln

    Türkçe-Almanca sözlük > kenetlemek

  • 6 leash

    see academic.ru/42115/lead">lead II 3. 4)
    * * *
    [li:ʃ]
    (a strip of leather or piece of chain attached to a collar round its neck by which a dog etc is held.) die (Koppel)Leine
    * * *
    [li:ʃ]
    I. n
    1. (lead) Leine f
    to be on a \leash an einer Leine sein
    pets must be on a \leash Haustiere müssen angeleint sein
    to be kept on a \leash an einer Leine geführt werden
    to strain at the \leash an der Leine zerren
    2. ( fig: restraint) on emotions, feelings Zügel m fig
    to give sb a long \leash jdm viel Freiheit geben
    to strain at the \leash vor Ungeduld platzen fam
    II. vt
    1. (lead with leash)
    to \leash a dog einen Hund anleinen
    2. ( fig: restrain)
    to \leash sth emotions, feelings etw zügeln
    * * *
    [liːʃ]
    n
    Leine f
    See:
    also strain
    * * *
    leash [liːʃ]
    A s
    1. (Hunde) Leine f:
    keep on the leash B 2 a;
    keep ( oder hold) in leash B 2 b;
    a) an der Leine zerren,
    b) fig kaum mehr zu halten sein;
    a) alle möglichen Anstrengungen unternehmen, etwas zu tun,
    b) es kaum mehr erwarten können, etwas zu tun
    2. a) JAGD Koppel f (Hunde, Füchse etc)
    b) fig Dreigespann n:
    a leash of … drei …
    3. lease2 2
    B v/t
    1. zusammenkoppeln
    2. a) an der Leine halten oder führen
    b) fig im Zaum halten
    * * *
    see lead II 3. 4)
    * * *
    n.
    Leine -n f.

    English-german dictionary > leash

  • 7 sammenkoble

    sammenkoble [-kɔblə] TECH zusammenkoppeln, (ver)koppeln

    Dansk-tysk Ordbog > sammenkoble

  • 8 sczepiać

    sczepiać (-am) < sczepić> (-ię) wagony zusammenkoppeln; kartki zusammenheften;
    sczepiać się sich festhaken

    Słownik polsko-niemiecki > sczepiać

  • 9 sczepić

    sczepiać (-am) < sczepić> (-ię) wagony zusammenkoppeln; kartki zusammenheften;
    sczepiać się sich festhaken

    Słownik polsko-niemiecki > sczepić

  • 10 стыковать

    , <со­> Tech. zusammenkoppeln; Raumf. ankoppeln

    Taschenwörterbuch Russisch-Deutsch > стыковать

См. также в других словарях:

  • Zusammenkoppeln — Zusammenkoppeln, so v.w. Koppeln …   Pierer's Universal-Lexikon

  • zusammenkoppeln — zusammenkoppeln:⇨zusammenhängen(2) …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • zusammenkoppeln — zu|sạm|men||kop|peln 〈V. tr.; hat; veraltet〉 Pferde, Hunde zusammenkoppeln durch Leinen so miteinander verbinden, dass noch etwas Bewegungsfreiheit bleibt …   Universal-Lexikon

  • zusammenhängen — 1. ↑ zusammenhalten (1). 2. a) Hand in Hand gehen, in Verbindung stehen, untrennbar sein, zusammengehören, zusammenspielen, zusammenwirken; (geh.): einhergehen; (bildungsspr.): kohärieren, kommunizieren. b) sich ableiten, sich ergeben, erhellen,… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Bahnhof Neu-Isenburg — Neu Isenburg Hauptgebäude Bahnhofsdaten Kategorie Nah …   Deutsch Wikipedia

  • Express in die Hölle — Filmdaten Deutscher Titel: Expreß in die Hölle Originaltitel: Runaway Train Produktionsland: USA Erscheinungsjahr: 1985 Länge: 111 Minuten Originalsprache: Englisch …   Deutsch Wikipedia

  • Expreß in die Hölle — Filmdaten Deutscher Titel Expreß in die Hölle Originaltitel Runaway Train …   Deutsch Wikipedia

  • Fränkische Saale — mit Schloss Saaleck bei HammelburgVorlage:Infobox Fluss/KARTE fehlt …   Deutsch Wikipedia

  • Selbstzielsuchende Munition — STRIX ist eine selbstzielsuchende Munition der Firma Saab Bofors[1] für 120 mm Mörser. Die Munition wird als dreiteiliges Geschoss mit Zusatzantrieb und Ladu …   Deutsch Wikipedia

  • Sigmund Jähn — Land (Organisation): DDR (Luftstreitkräfte) Datum der Auswahl: 25. November 1976 Anzahl der Raumflüge: 1 Start erster Raumflug …   Deutsch Wikipedia

  • Sigmund Werner Paul Jähn — Sigmund Jähn Land (Behörde): DDR (Luftstreitkräfte) Datum der Auswahl: 25. November 1976 Anzahl der Raumflüge: 1 Start erster Raumflug …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»