-
1 Zunge
f (11) 1. anat. dil; mit der \Zunge anstoßen fışıltı ilə danışmaq; eine böse / scharfe \Zunge haben dili acı olmaq, dildən acı olmaq; eine falsche \Zunge haben yalançı olmaq; eine feine \Zunge haben ağzının dadını bilmək; einem die \Zunge herausstrecken kiməsə dil çıxarmaq; ich habe das Wort auf der \Zunge, das Wort schwebt mir auf der \Zunge söz dilimin ucundadır; böse \Zungen behaupten, daß … yaman dillər danışır ki, …; j-m die \Zunge binden məc. kiminsə dilini-ağzını bağlamaq; j-m die \Zunge lösen məc. kiminsə dilini açmaq; ◊ sein Herz auf der \Zunge tragen* / haben məc. ürəyiaçıq olmaq; die \Zunge im Zaum halten* məc. dilini qarnında saxlamaq; 2. dilç. dil; 3. dil (çəkmədə; qarmonda və s.); 4. d.y. strelkanın ucu; 5. tex. tətik -
2 anwachsen
vi (s) 1. (an A) bitişmək (nəyəsə): die Zunge war ihm wie angewachsen elə bil, dili qurumuşdu; die Zunge ist ihm nicht angewachsen o, dildən pərgardır; 2. artmaq; qalxmaq; yayılmaq; das Fieber wächst an qızdırma qalxır; 3.: das Pferd ist angewachsen at çəng olub -
3 anstoßen
I vt itələmək, irəli çəkmək; auf j-s Wohl \anstoßen kiminsə sağlığına içmək; II vi 1. (s) (an A) dəymək, toqquşmaq (nə iləsə); ich bin an den Tisch angestoßen masaya dəyib əzildim; (nəyə görəsə) pərt etmək; 2. (h) kəkələmək; dili dolaşmaq; mit der Zunge \anstoßen dili topuq çalmaq; 3. yanaşdırmaq; 4. bei j-m \anstoßen kiminsə narazılığına səbəb olmaq; utandırmaq -
4 beißen
vt 1. dişləmək; sancmaq; vurmaq, çalmaq; 2. yandırmaq (yeyici maddə haqqında); die Säure beißt turşu yandırır; sich auf die Zunge \beißen dilini dişləmək (həmç. məc.) 3. məc. incitmək; əzab vermək; ◊ ins Gras \beißen dan. ölmək; nichts zu \beißen noch zu brechen haben bir tikə də çörəyi olmamaq; qarnını suya qoymaq -
5 belegt
a ətrafına qoyulmuş, bürünmüş, örtülmüş; ein \belegtes Brot buterbrod; eine \belegte Zunge ərp bağlamış dil; eine \belegte Stimme boğuq səs; ein \belegter Platz tutulmuş yer -
6 brennen
I vt 1. yandırmaq; oda vermək, ütmək; Holz \brennen odun yandırmaq; 2. yandırmaq, alışdırmaq; 3. burmaq, burdurmaq (saçı); sich (D) eine Kugel vor den Kopf \brennen dan. gülləni öz alnına çaxmaq; II vi 1. alovlanmaq, alışmaq; 2. arzu etmək, səbirsizliklə gözləmək; das Gesicht brennt mir məc. sifətim od tutub yanır; der Boden brennt mir unter den Füßen məc. ayağım altında yer od tutub yanır; vəziyyətim çox pisdir; III vimp: es brennt! yanğın!; es brennt ihm auf der Zunge məc. onun dili dinc durmur, onun dili gicişir; IV sich \brennen yanmaq, özünü yandırmaq -
7 Herz
n -ens, -en 1. ürək; qəlb; ums \Herz qəlbdə, ürəkdə; sich etw. zu \Herzen nehmen* məc. nəyisə ürəyinə salmaq; am \Herzen liegen*: das liegt ihm am \Herzen məc. onun ürəyi bu işin yanındadır; an gebrochenem \Herzen sterben qüssədən ölmək; ans \Herz legen (D) nəyisə kimdənsə təkidlə istəmək; ans \Herz gewachsen məc. sevimli, istəkli, əziz; j-n in sein \Herz schließen* məc. kiməsə məhəbbət bağlamaq; ein Kind unter dem \Herzen tragen* hamilə olmaq; von (ganzem) \Herzen, von \Herzen gern həvəslə, qəlbən; vom \Herzen haben məc. qayğını öz üzərindən atmaq; zu \Herzen gehen* ürəyinə toxunmaq; ich kann zu diesem Menschen kein \Herzfassen bu adamdan gözüm su içmir; sein \Herz ausschütten ürəyini boşaltmaq; kein \Herz haben daşürəkli olmaq; sein \Herz auf der Zunge haben ürəyindəkiləri açıq demək; ihm fiel das \Herz in die Schuhe / Hosen onun ürəyi düşdü (ağzına gəldi); 2. məc. cəsarət; j-m \Herz machen kiməsə ürək-dirək vermək; sich ein \Herz fassen ürəklənmək, cürətlənmək; übers \Herz bringen* həll etmək, qərara gəlmək; 3. mərkəz, əsas; 4. qırmızıtoxmaq (qumar kağızı) -
8 liegen
vi uzanmaq; yerləşmək; olmaq; vor Anker \liegen lövbər salmaq; auf der Hand \liegen göz qabağında olmaq; in der Luft \liegen havada uçuşmaq; auf der Zunge \liegen dilin ucunda olmaq (söz); j-m in den Ohren \liegen məc. kimisə dəng etmək; j-n links \liegen lassen məc. kimdənsə üz çevirmək (döndərmək); in j-s Absicht \liegen kiminsə niyyətində olmaq; klar vor Augen \liegen göz qabağında olmaq; wie die Dinge \liegen işlərin belə vəziyyətində, belə vəziyyətdə; die Sache liegt so … məsələ burasındadır/belədir ki, … woran liegt es? nə olub?, səbəb nədir?; es liegt mir daran bu mənim üçün əhəmiyyətlidir; was liegt dir daran? bunun sənə nə dəxli? das liegt mir nicht bu mənə əl vermir (yaramır); das liegt nicht an mir bu məndən asılı deyil, burada mən təqsirkar deyil -
9 meistern
vt 1. hazırlamaq (əllə); 2. kimisə ötüb-keçmək, kiməsə üstün gəlmək; etw. \meistern nəyəsə sahib olmaq, nəyisə mənimsəmək; seine Zunge \meistern dilini saxlamaq -
10 schweben
vi 1. asılmaq, sallanmaq; 2. (s) süzmək (havada); pərvaz etmək, uçmaq; in höheren Regionen \schweben göylərdə süzmək (pərvaz etmək); das Wort schwebt mir auf der Zunge söz dilimin ucundadır; in Lebensgefahr \schweben ölüm təhlükəsi qarşısında olmaq; die Sache schwebt noch iş hələ yoluna qoyulmayıb -
11 stolpern
vi (h, s) ayağı qaçmaq, büdrəmək; (über A) dili dolaşmaq, dili dolaşa-dolaşa danışmaq; mit der Zunge \stolpern fısıltı ilə danışmaq -
12 tragen
I vt 1. aparmaq; gətirmək; daşımaq; 2. geymək; ◊ etw. zur Schau \tragen məc. nəyisə nümayiş etdirmək; das Herz auf der Zunge \tragen ürəyi açıq olmaq; Bedenken / Zweifeil \tragen şübhələnmək; Verlangen \tragen arzu etmək; j-n zu Grabe \tragen basdırmaq; II vi 1. bar gətirmək (meyvə); 2. qalmaq, əriməmək (buz); das Eis trägt sich schon buz ərimək bilmir; 3. vurmaq (silah); das Geschütz trägt weit toplar uzağı vurur; III sich \tragen davamlı olmaq; das Unternehmen trägt sich (selbst) müəssisə öz xərcini çıxarır -
13 Zaum
m (1*) yüyən; 2. tormoz, əyləc; ◊ j-m den \Zaum anlegen məc. kiminsə cilovunu çəkmək; j-n im \Zaum(e) halten* məc. kiminsə cilovunu əlində saxlamaq; Zunge im \Zaum(e) halten məc. dilini saxlamaq / dinc qoymaq
См. также в других словарях:
Zunge — des Menschen. Das Bild zeigt einen Sonderbefund, nämlich eine Faltenzunge (Lingua plicata). Die Zunge (Althochdeutsch zunga, lat. Lingua, griech. γλῶσσα Glossa)[1] ist ein länglicher, von Schleimhaut überzogener Muskelkörper, der auf dem Boden… … Deutsch Wikipedia
Zunge — Sf std. (8. Jh.), mhd. zunge, ahd. zunga, as. tunga Stammwort. Aus g. * tungōn f. Zunge , auch in gt. tuggo, anord. tunga, ae. afr. tunge. Ähnliche Wörter für Zunge existieren in fast allen indogermanischen Sprachen, doch lassen sie sich nur… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Zunge — Zunge: Das gemeingerm. Substantiv mhd. zunge, ahd. zunga, got. tuggō, engl. tongue, schwed. tunga ist z. B. verwandt mit lat. lingua »Zunge« (mit l von lat. lingere »lecken«, alat. dingua). Welche Vorstellung dieser Benennung zugrunde liegt, ist … Das Herkunftswörterbuch
Zunge — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Verbrenn dir nicht die Zunge mit der heißen Suppe! • Zeig mir deine Zunge … Deutsch Wörterbuch
Zunge — Zunge, lat. lingua, bekanntes Organ des Geschmackssinnes, trägt besonders auch bei zur Bildung der Sprache, indem durch sie am meisten die Articulirung der Stimme bewirkt wird. Ferner betheiligt sich die Z. bei der Verdauung durch ihre… … Herders Conversations-Lexikon
Zunge — Zunge, durch kegelartig gebaute Fadenpapillen an der Oberfläche rauhes Organ der Wirbeltiere. Die Z. ist am Zungenbein durch modifizierte Kiemenbogenelemente befestigt und dient v. a. der Aufbereitung der Nahrung. Entsprechend ihren jeweiligen… … Deutsch wörterbuch der biologie
Zunge [1] — Zunge, 1) (Lingua, gr. Glossa), theils u. vorzugsweise Geschmacks , theils Sprach u. Schlingorgan. Dieser höchst wichtige Theil des menschlichen Körpers besteht seiner Hauptmasse nach aus einem, auch als eigner Muskel (Musculus lingualis)… … Pierer's Universal-Lexikon
Zunge [2] — Zunge (in anderer Bedeutung), 1) so v.w. Sprache; 2) Sprachfähigkeit; 3) Sprachweise; 4) beim Johanniterorden so v.w. Nation, s. Johanniterorden; 5) ein länglicher, einer Z. ähnlicher Gegenstand; 6) das Mittelstück einer Fuchsscheide; 7) bei… … Pierer's Universal-Lexikon
Zunge [1] — Zunge (Lingua, Glossa), beim Menschen das länliche Organ, das auf dem Boden der Mundhöhle liegt und sie bei geschlossenen Kiefern fast ganz ausfüllt (s. Tafel »Mundhöhle etc.«, Fig. 2). Ihre obere Fläche, der Rücken, ist gewölbt und zeigt hinten… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Zunge [2] — Zunge, in der Wasserbaukunst, s. Bühne … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Zunge [3] — Zunge (Seezunge), Fisch, s. Schollen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
