-
1 zuchwały
adj* * *a.1. (= bezczelny) impertinent.2. (= odważny) daring; kradzież zuchwała prawn. aggravated larceny.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zuchwały
-
2 zuchwały
-
3 zuchwały
-
4 zuchwały
zuchwa|ły\zuchwałyli, \zuchwałyIszy дерзкий; дерзновенный;\zuchwałyła odpowiedź дерзкий ответ; \zuchwałyła myśl дерзкая (дерзновенная) мысль
* * *zuchwali, zuchwalszyде́рзкий; дерзнове́нныйzuchwała odpowiedź — де́рзкий отве́т
zuchwała myśl — де́рзкая (дерзнове́нная) мысль
-
5 zuchwały
atılgan; cüretli -
6 zuchwały
[зухвали]adj -
7 zuchwały
įžūlus -
8 zuchwały
зухвалий -
9 zuchwały
1 Pangahás2 makapál3 mapagpaslang4 matapang -
10 bezczelny
прил.• беззастенчивый• бессовестный• бесстыдный• грубый• дерзкий• медный• наглый• нахальный• нескромный* * *bezczeln|y\bezczelnyi наглый, нахальный; бессовестный+arogancki, zuchwały
* * *на́глый, наха́льный; бессо́вестныйSyn: -
11 czelny
прил.• дерзкий• наглый• нахальный* * *czeln|y\czelnyi, \czelnyiejszy наглый, нахальный, бесстыдный;\czelnyа mina наглое выражение лица
+ bezczelny, zuchwały, bezwstydny* * *czelni, czelniejszyна́глый, наха́льный, бессты́дныйczelna mina — на́глое выраже́ние лица́
Syn: -
12 hardy
прил.• великолепный• величественный• высокомерный• гордый• надменный• непокорный• спесивый* * *har|dy\hardydzi 1. гордый, надменный;2. дерзкий; \hardyda odpowiedź дерзкий ответ+1. dumny, butny 2. krnąbrny, zuchwały
* * *1) го́рдый, надме́нный2) де́рзкийharda odpowiedź — де́рзкий отве́т
Syn: -
13 obcesowy
прил.• бесцеремонный• внезапный• дерзкий• неожиданный• отрывистый• резкий* * *obcesow|y\obcesowyi бесцеремонный, наглый; дерзкий;\obcesowye zachowanie бесцеремонное поведение; \obcesowya odpowiedź дерзкий ответ
+ bezceremonialny, natarczywy, zuchwały* * *бесцеремо́нный, на́глый; де́рзкийobcesowe zachowanie — бесцеремо́нное поведе́ние
obcesowa odpowiedź — де́рзкий отве́т
Syn: -
14 zuchwali
-
15 bezprzykładnie
adv. książk. [mądry, pracowity, zuchwały] exceptionally, outstandingly- był człowiekiem bezprzykładnie uczciwym he was an outstandingly honest manThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezprzykładnie
-
16 brawurow|y
adj. (zuchwały) daringThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brawurow|y
-
17 har|dy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > har|dy
-
18 hardy
-
19 bezprzykładnie
bezprzykładnie [bɛspʃɨkwadɲɛ] adv( niespotykanie) beispiellos, ungewöhnlich\bezprzykładnie zuchwały unerhört frech -
20 abgebrüht
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zuchwały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zuchwałyali, zuchwałyalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się z lekceważeniem do innych i do obowiązujących w stosunkach między ludźmi zasad, nadmiernie pewny siebie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zuchwały — zuchwałyali, zuchwałyalszy 1. «mało liczący się lub nie liczący się wcale z nikim i z niczym, lekceważący innych, zbyt pewny siebie; arogancki, bezczelny, butny; świadczący o czyichś takich cechach» Zuchwały natręt. Zuchwałe zachowanie. Zuchwała… … Słownik języka polskiego
mocny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash … Słownik Polskiego slangu
obrotny w gębie — Zuchwały lub bezczelny w sposobie mówienia Eng. Impudent, insolent, or brash … Słownik Polskiego slangu
bezczelny — bezczelnyni, bezczelnyniejszy «nie liczący się z niczym i nikim, odznaczający się zbytnią pewnością siebie; zuchwały» Bezczelny natręt, próżniak. Bezczelne kłamstwo. Bezczelna odpowiedź. Bezczelne panoszenie się kogoś gdzieś. Stawać się coraz… … Słownik języka polskiego
bezprzykładnie — przysłów. od bezprzykładny Ktoś bezprzykładnie śmiały, zuchwały … Słownik języka polskiego
chojrak — m III, DB. a, N. chojrakkiem; lm M. te i, ci chojrakacy, DB. ów posp. «człowiek śmiały, zuchwały, popisujący się swoją odwagą i sprawnością fizyczną; śmiałek» … Słownik języka polskiego
czelny — czelnyni, czelnyniejszy przestarz. «nadmiernie śmiały; arogancki, bezczelny, zuchwały» Czelny młokos … Słownik języka polskiego
hardy — hardyrdzi 1. «dumny, wyniosły, butny» Hardy duch. Harda postawa. Harde spojrzenie. Dziewczyna harda jak królowa. 2. «zuchwały, krnąbrny, nieposłuszny» Harde dziecko. Hardzi uczniowie. 3. łow. «o ptakach, zwłaszcza o kuropatwach: nie dający się… … Słownik języka polskiego
impertynencki — impertynenckiccy «zuchwały, arogancki, wyzywający, obraźliwy» Impertynenckie uwagi, słowa … Słownik języka polskiego
obcesowy — obcesowywi «bezceremonialny, natarczywy, gwałtowny, porywczy, zuchwały» Obcesowy gość, klient, interesant. Obcesowe zachowanie … Słownik języka polskiego