-
1 обескураживать
глаг.• nastraszyć• odstraszać• onieśmielać• onieśmielić• zastraszać• zniechęcać• zniechęcić• zrazić• zrażać* * *deprymować, detonować, onieśmielać -
2 отчуждать
-
3 alienate
['eɪlɪəneɪt]vt* * *[-neit]verb (to make someone feel unfriendly to one: He alienated his wife by his cruelty to her.) zrażać do siebie -
4 antagonize
[æn'tægənaɪz]vtzrażać (zrazić perf) sobie* * *verb (to make an enemy of (someone): You are antagonizing her by your rudeness.) zrażać sobie -
5 daunt
[dɔːnt]vt( intimidate) onieśmielać (onieśmielić perf); ( discourage) zrażać (zrazić perf), zniechęcać (zniechęcić perf)* * *[do:nt](to make someone lose courage or confidence: I was quite daunted by the formidable task ahead of us.) onieśmielić, zniechęcić- daunting -
6 оттолкнуть
глаг.• odpierać• odpychać• odrzucać• odstręczyć• odtrącić• zdegustować• zrazić -
7 aliénation
1. alienacja2. obłąkanie3. obłęd4. odstąpić5. pozbycie6. sprzedać7. sprzedaż8. zrazić -
8 aliéner
1. odstręczyć2. odstąpić3. sprzedawać4. sprzedać5. zrazić -
9 décourager
1. odstraszyć2. zniechęcać3. zniechęcić4. zrazić5. zrażać -
10 αποθαρρύνω
1) zniechęcać czas.2) zrazić czas.3) zrażać czas.
См. также в других словарях:
zrazić — dk VIa, zrażę, zrazićzisz, zraź, zrazićził, zrażony zrażać ndk I, zrazićam, zrazićasz, zrazićają, zrazićaj, zrazićał, zrazićany «zniechęcić kogoś czymś, spowodować czyjąś niechęć, odrazę do siebie, do kogoś, do czegoś» Zrazić kogoś opryskliwością … Słownik języka polskiego
zrazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zrażać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrażać się – zrazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić chęć, ochotę do czegoś; tracić życzliwe uczucia wobec kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażał się łatwo. Zraził się do swojego nauczyciela. Zraził się do pracy zespołowej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrażać — → zrazić … Słownik języka polskiego
pozrażać — dk I, pozrażaćam, pozrażaćasz, pozrażaćają, pozrażaćaj, pozrażaćał, pozrażaćany «zrazić wiele osób, kolejno, jedną po drugiej» Pozrażał do siebie wielu swoich przyjaciół. pozrażać się «o wielu: zrazić się» Pozrażali się do jego pomysłów … Słownik języka polskiego
зразы — Заимств. в середине XIX в. из польск. яз., где zrazy «битки» мн. ч. от zraz «кусок», производного от zrazić «отрезать» … Этимологический словарь русского языка
obrzydzić — dk VIa, obrzydzićdzę, obrzydzićdzisz, obrzydź, obrzydzićdził, obrzydzićdzony obrzydzać ndk I, obrzydzićam, obrzydzićasz, obrzydzićają, obrzydzićaj, obrzydzićał, obrzydzićany «wzbudzić w kimś wstręt, odrazę do kogoś lub do czegoś; zrazić,… … Słownik języka polskiego
odstręczyć — dk VIb, odstręczyćczę, odstręczyćczysz, odstręczyćstręcz, odstręczyćczył, odstręczyćczony odstręczać ndk I, odstręczyćam, odstręczyćasz, odstręczyćają, odstręczyćaj, odstręczyćał, odstręczyćany «podziałać odpychająco; odstraszyć, zniechęcić,… … Słownik języka polskiego
poodpychać — dk I, poodpychaćam, poodpychaćasz, poodpychaćają, poodpychaćaj, poodpychaćał, poodpychaćany 1. «odepchnąć kolejno wielu ludzi, wiele rzeczy itp.» Poodpychał wszystkich w kolejce. 2. «spowodować niechęć wielu osób; zrazić czymś wiele osób,… … Słownik języka polskiego
zmierzić — [wym. zmier zić] dk VIa, zmierzićrżę, zmierzićzisz, zmierzićzmierź, zmierzićził, zmierzićrżony «wzbudzić w kimś wstręt, odrazę, obrzydzenie, niechęć; odstręczyć, zrazić» Zmierziła go przykra woń. Zmierziło mnie życie. Zmierził sobie życie w… … Słownik języka polskiego
ЗРАЗЫ. — Из польск. яз., вероятно, в XIX в. В польском слово zrazy «битки» по происхождению является мн. ч. слова zraz (ср. zrez) «кусок», производного от zrazic «сшибить, свалить, отрезать» … Этимологический словарь Ситникова