-
1 zranić
глаг.• оскорблять• поранить• ранить• ушибить• уязвить• уязвлять* * *zrani|ć\zranićony сов. ранить;\zranić nożem palec порезать ножом палец; \zranić uczucie ранить чувство
+ skaleczyć* * *zraniony сов.ра́нитьzranić nożem palec — поре́зать ножо́м па́лец
zranić uczucie — ра́нить чу́вство
Syn:
См. также в других словарях:
złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… … Słownik języka polskiego
