-
1 zmiatać
uciekać -
2 сметать
-
3 выметать
-
4 замести
глаг.• omiatać• podmiatać• pozamiatać• wymiatać• zamiatać• zamieść• zmiatać* * *zanieść, zawiać -
5 заметать
глаг.• omiatać• podmiatać• rzucać• wymiatać• zamiatać• zmiatać* * *zanosić, zawiewać -
6 метать
глаг.• ciskać• dorzucać• kłaść• miotać• nitkować• rzucać• rzucić• rzutować• układać• wodować• wrzucać• wrzucić• wystrzelić• zarzucać• zmiatać• zrzucać* * * -
7 обметать
глаг.• obdziergać• obmiatać• obrębić• omiatać• podmiatać• wymiatać• zamiatać• zmiatać* * *obrzucić, obszyć, omiatać -
8 подмести
глаг.• omiatać• podmiatać• podmieść• wymiatać• zamiatać• zamieść• zmiatać* * *omieść, podmieść, zamieść -
9 подметать
глаг.• omiatać• podmiatać• wymiatać• zamiatać• zmiatać* * *omiatać, podmiatać, zamiatać -
10 удирать
глаг.• czmychać• zwiewać* * *brać nogi za pas, brykać разг., czmychać, ( uciekać) drałować, nawiewać прост., pryskać, urywać się, wiać, wyrywać, zmykać, zmiatać, zwiewać -
11 уписывать
глаг.• pałaszować* * *młócić, pałaszować, sprzątać, wcinać, zmiatać разг. -
12 уплетать
глаг.• oplatać• pałaszować• uplatać* * *futrować разг., młócić перен.; разг., pałaszować, sprzątać, wcinać, wsuwać, zajadać, (за о́бе щеки́) zawijać, zmiatać -
13 fegen
vtzamiatać; zmiatać -
14 clear off
-
15 sweep
[swiːp] 1. n( act) zamiecenie nt; ( curve) łuk m, krzywizna f; ( range) krąg m; (also: chimney sweep) kominiarz m2. vt; pt, pp swept( brush) zamiatać (zamieść perf); ( with hand) zgarniać (zgarnąć perf); current znosić (znieść perf)3. vi; pt, pp sweptPhrasal Verbs:- sweep up* * *[swi:p] 1. past tense, past participle - swept; verb1) (to clean (a room etc) using a brush or broom: The room has been swept clean.) zamiatać2) (to move as though with a brush: She swept the crumbs off the table with her hand; The wave swept him overboard; Don't get swept away by (= become over-enthusiastic about) the idea!; She swept aside my objections.) zmiatać, porywać3) (to move quickly over: The disease/craze is sweeping the country.) ogarniać, zalewać4) (to move swiftly or in a proud manner: High winds sweep across the desert; She swept into my room without knocking on the door.) majestatycznie wejść, wpłynąć2. noun1) (an act of sweeping, or process of being swept, with a brush etc: She gave the room a sweep.) zamiatanie2) (a sweeping movement: He indicated the damage with a sweep of his hand.) zamaszysty ruch3) (a person who cleans chimneys.) kominiarz4) (a sweepstake.) totalizator•- sweeper- sweeping
- sweeping-brush
- at one/a sweep
- sweep someone off his feet
- sweep off his feet
- sweep out
- sweep the board
- sweep under the carpet
- sweep up -
16 wipe out
vt* * *1) (to clean the inside of (a bowl etc) with a cloth etc.) wytrzeć2) (to remove; to get rid of: You must try to wipe out the memory of these terrible events.) wymazać3) (to destroy completely: They wiped out the whole regiment in one battle.) zmieść z powierzchni ziemi -
17 мести
глаг.• mścić• omiatać• podmiatać• wymiatać• zamiatać• zemścić• zmiatać -
18 balayer
1. rozproszyć2. wymiatać3. wymieść4. wypędzać5. zamiatać6. zamieść7. zmiatać -
19 dégager
1. oddzielać2. odłączać3. ulżyć4. wydobycie5. wydzielić6. wykupywać7. zmiatać8. zmieść -
20 greadtóir
1 kosmyk 2 machać 3 machnięcie 4 miotełka 5 podmuch 6 ubijacz 7 ubijać 8 zamiatanie 9 zmiatać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zmiatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmiataćam, zmiataća, zmiataćają, zmiataćany {{/stl 8}}– zmieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zmiotę, zmiecie, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmiatać — przed kimś, sprzed czyichś nóg, stóp kurz, proch, prochy «bardzo się o kogoś troszczyć, zabiegać o czyjeś względy» … Słownik frazeologiczny
zmiatać — ndk I, zmiataćam, zmiataćasz, zmiataćają, zmiataćaj, zmiataćał, zmiataćany 1. forma ndk czas. zmieść (p.) 2. pot. «szybko skądś odchodzić, uciekać» Zmiataj do domu, bo już późno … Słownik języka polskiego
kurz — Zmiatać przed kimś, sprzed czyichś nóg, stóp kurz zob. zmiatać … Słownik frazeologiczny
zmieść — dk XI, zmiotę, zmieciesz, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony zmiatać ndk I, zmieśćam, zmieśćasz, zmieśćają, zmieśćaj, zmieśćał, zmieśćany 1. «zgarnąć, usunąć coś skądś za pomocą miotły, szczotki» Zmieść okruchy, śmiecie. Zmieść śnieg ze… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub … Słownik frazeologiczny
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
kurz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi, z cząsteczek różnych ciał, unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni przedmiotów» Obłoki, tumany kurzu. Warstwa kurzu. Ścierka do kurzu. Ścierać,… … Słownik języka polskiego
mieść — ndk XI, miecie, miótł, miotła, mieciony z podmiotem nieos., książk. «rzucać czymś drobnym, miałkim, sypkim; zgarniać, zmiatać coś z jakiejś powierzchni, pędzić po niej coś drobnego, sypkiego» Zawierucha miecie śniegiem w twarz. Wiatr miótł… … Słownik języka polskiego
paproch — m III, D. a; lm M. y «drobna cząsteczka czegoś; okruch» Brudne paprochy na dnie szklanki. Zmiatać paprochy ze stołu. Wybierać paprochy z mąki … Słownik języka polskiego