-
1 annoy
[ə'nɔɪ]vtirytować (zirytować perf), drażnić (rozdrażnić perf)to be annoyed (at sth/with sb) — być zdenerwowanym (czymś/na kogoś)
* * *[ə'noi](to make (someone) rather angry or impatient: Please go away and stop annoying me!) irytować- annoyed
- annoying
- annoyingly -
2 chafe
[tʃeɪf] 1. vt 2. vito chafe at fig — irytować się (zirytować się perf) z powodu +gen
* * *[ eif]1) (to make warm by rubbing with the hands.) rozcierać2) (to make or become sore by rubbing: These tight shoes chafe my feet.) obcierać3) (to become impatient: Everyone's chafing at the delay.) niecierpliwić się -
3 irritate
['ɪrɪteɪt]vt* * *['iriteit]1) (to annoy or make angry: The children's chatter irritated him.) irytować2) (to make (a part of the body) sore, red, itchy etc: Soap can irritate a baby's skin.) podrażnić•- irritably
- irritability
- irritableness
- irritating
- irritation -
4 put out
1. vtfire gasić (ugasić perf); candle, cigarette, light gasić (zgasić perf); rubbish wystawiać (wystawić perf) (przed dom, do zabrania przez służby oczyszczania miasta); cat wypuszczać (wypuścić perf); one's hand wyciągać (wyciągnąć perf); one's tongue wystawiać (wystawić perf); statement etc ogłaszać (ogłosić perf); ( BRIT) shoulder etc przemieszczać (przemieścić perf); ( inf) ( inconvenience) fatygować2. vito put out to sea — wychodzić (wyjść perf) w morze
to put out from Plymouth — wypływać (wypłynąć perf) z Plymouth
* * *1) (to extend (a hand etc): He put out his hand to steady her.) wyciągnąć2) ((of plants etc) to produce (shoots, leaves etc).) wypuszczać3) (to extinguish (a fire, light etc): The fire brigade soon put out the fire.) zgasić4) (to issue, give out: They put out a distress call.) wysłać5) (to cause bother or trouble to: Don't put yourself out for my sake!) wysłać6) (to annoy: I was put out by his decision.) zirytować
См. также в других словарях:
zirytować — [wym. z irytować] dk IV, zirytowaćtuję, zirytowaćtujesz, zirytowaćtuj, zirytowaćował, zirytowaćowany «przyprawić kogoś o irytację; rozdrażnić, zdenerwować, rozgniewać» Bardzo, trochę kogoś zirytować. Zirytować kogoś swoją arogancją, swoim… … Słownik języka polskiego
zirytować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. z irytować]{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}irytować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
irytować się – zirytować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpadać w irytację, stan rozdrażnienia, podenerwowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Irytował się podczas gry. Zirytował się z powodu długiej kolejki. Irytował się, że nie zdąży na autobus. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdrażnić — dk VIa, rozdrażnićnię, rozdrażnićnisz, rozdrażnićnij, rozdrażnićnił, rozdrażnićniony rozdrażniać ndk I, rozdrażnićam, rozdrażnićasz, rozdrażnićają, rozdrażnićaj, rozdrażnićał, rozdrażnićany 1. «drażniąc spowodować zwiększenie bolesności… … Słownik języka polskiego
rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… … Słownik języka polskiego
rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… … Słownik języka polskiego
zdenerwować — dk IV, zdenerwowaćrwuję, zdenerwowaćrwujesz, zdenerwowaćrwuj, zdenerwowaćował, zdenerwowaćowany «wyprowadzić z równowagi; rozdrażnić, zirytować» Zdenerwowało go to wydarzenie. Był okropnie zdenerwowany. zdenerwować się «stracić równowagę, wpaść w … Słownik języka polskiego
Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США … Википедия
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
równowaga — Wytrącić, wyprowadzić kogoś z równowagi «sprawić, że ktoś stracił spokój, odporność psychiczną; zdenerwować, zirytować»: Ogłoszenie kolejnej przerwy ostatecznie wyprowadziło z równowagi posłów opozycji. Część z nich wyszła z sali. ŻW 18/12/2001.… … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny