-
1 zusammenbrechen
zu'sammenbrechen v/i ( irr; sn) załam(yw)ać się (a fig Politik, Plan, seelisch); Verkehr zostać pf sparaliżowanym; Gebäude zawalić się pf, runąć pf;vor Erschöpfung zusammenbrechen padać < paść> z wyczerpania;ohnmächtig zusammenbrechen zemdleć pf;fig für sie brach eine Welt zusammen cały jej świat runął
См. также в других словарях:
zemdleć — dk III, zemdlećeję, zemdlećejesz, zemdlećej, zemdlećlał, zemdlećeli «stracić chwilowo przytomność, świadomość i siły; omdleć» Zemdleć z upału, z wyczerpania … Słownik języka polskiego