-
1 содрать
глаг.• zedrzeć* * *odrzeć, zedrzeć -
2 rip off
-
3 износиться
(o ubraniu, obuwiu) oblecieć перен., sterać się, zedrzeć się, zniszczyć się, ( zniszczyć się) zużyć się -
4 истрепать
глаг.• podniszczyć• postrzępić• przytrzeć• strzępić• wystrzępić• wyszargać• zaszargać* * *nadrzeć, postrzępić, sfatygować разг., wystrzępić, zedrzeć -
5 истрепаться
oblecieć, postrzępić się, wystrzępić się, zedrzeć się -
6 здерти
zdertyдієсл. -
7 bark
[bɑːk] 1. n 2. viszczekać (szczeknąć perf or zaszczekać perf)* * *I 1. noun(the short, sharp cry of a dog, fox etc.) szczekanie2. verb1) (to make this sound: The dog barked at the stranger.) szczekać2) (to utter abruptly: She barked a reply.) warknąćII 1. noun(the covering of the trunk and branches of a tree: He stripped the bark off the branch.) kora2. verb(to take the skin off (part of the body) by accident: I barked my shin on the table.) zedrzeć skórę -
8 wear
[wɛə(r)] 1. n( use) noszenie nt (odzieży, butów itp); ( damage through use) zużycie nt2. vtclothes, shoes mieć na sobie, być ubranym w +acc; ( habitually) nosić, ubierać się w +acc; spectacles, beard nosić; ( put on) ubierać się (ubrać się perf) w +acc3. vi; pt wore, pp worn( last) być trwałym; ( become old) zużywać się (zużyć się perf); (clothes, shoes etc) wycierać się (wytrzeć się perf), zdzierać się (zedrzeć się perf)sports/babywear — odzież sportowa/niemowlęca
town/evening wear — strój wyjściowy/wieczorowy
to wear a hole in sth — przetrzeć ( perf) coś na wylot
Phrasal Verbs:- wear off- wear on- wear out* * *[weə] 1. past tense - wore; verb1) (to be dressed in or carry on (a part of) the body: She wore a white dress; Does she usually wear spectacles?) nosić (na sobie), ubierać się w2) (to arrange (one's hair) in a particular way: She wears her hair in a pony-tail.) nosić3) (to have or show (a particular expression): She wore an angry expression.) mieć4) (to (cause to) become thinner etc because of use, rubbing etc: This carpet has worn in several places; This sweater is wearing thin at the elbows.) wycierać się5) (to make (a bare patch, a hole etc) by rubbing, use etc: I've worn a hole in the elbow of my jacket.) wytrzeć6) (to stand up to use: This material doesn't wear very well.) nosić się2. noun1) (use as clothes etc: I use this suit for everyday wear; Those shoes won't stand much wear.) noszenie2) (articles for use as clothes: casual wear; sportswear; leisure wear.) odzież3) ((sometimes wear and tear) damage due to use: The hall carpet is showing signs of wear.) zużycie4) (ability to withstand use: There's plenty of wear left in it yet.) odporność, wytrzymałość•- wearable- wearer
- wearing
- worn
- wear away
- wear off
- wear out
- worn out -
9 wear out
vt* * *(to (cause to) become unfit for further use: My socks have worn out; I've worn out my socks.) znosić (się) -
10 whip
[wɪp] 1. n( lash) bat m, bicz m; ( riding whip) pejcz m; ( POL) poseł odpowiedzialny za obecność członków swej partii na głosowaniach2. vtperson, animal ( hit) smagać (smagnąć perf) batem; ( beat) smagać (wysmagać perf) batem; cream, eggs ubijać (ubić perf)to whip sth off — zerwać ( perf) or zedrzeć ( perf) coś
to whip sth away — wyrwać ( perf) or wydrzeć ( perf) coś
Phrasal Verbs:- whip up* * *[wip] 1. noun1) (a long cord or strip of leather attached to a handle, used for punishing people, driving horses etc: He carries a whip but he would never use it on the horse.) bat2) (in parliament, a member chosen by his party to make sure that no one fails to vote on important questions.) stróż dyscypliny partyjnej2. verb1) (to strike with a whip: He whipped the horse to make it go faster; The criminals were whipped.) chłostać2) (to beat (eggs etc).) ubijać3) (to move fast especially with a twisting motion like a whip: Suddenly he whipped round and saw me; He whipped out a revolver and shot her.) nagle się odwrócić, wyszarpnąć•- whiplash- whipped cream
- whip up -
11 scuff
-
12 lom
1 całkowicie 2 chudy 3 kompletnie 4 kompletny 5 mocny 6 nagi 7 nieszczęśliwy 8 nędzny 9 pozbawiać 10 surowy 11 sztywny 12 zedrzeć 13 zupełny 14 ścinanie
См. также в других словарях:
zedrzeć — dk XI, zedrzećdrę, zedrzećdrzesz, zedrzećdrzyj, zdarł, zdarty, zdarłszy zdzierać ndk I, zedrzećam, zedrzećasz, zedrzećają, zedrzećaj, zedrzećał, zedrzećany 1. «ciągnąc, szarpiąc, odrywając zdjąć zewnętrzną warstwę, usunąć osłonę czegoś; zsunąć,… … Słownik języka polskiego
zedrzeć — 1. Zdzierać gardło, głos a) «głośno i dużo mówić, krzyczeć lub śpiewać aż do ochrypnięcia»: Halo, młodzi ludzie, proszę podejść bliżej. Gardło sobie zdzieram opowiadając o dziejach Malborka, a wy szepczecie na boku i nic do was nie dociera. Z.… … Słownik frazeologiczny
zedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zdzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdzierać się – zedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać stopniowemu niszczeniu przez ciągłe używanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty zdzierają się szybko. Głos zdarł się jej całkowicie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdzierać – zedrzeć [drzeć] skórę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś pod względem materialnym, narzucając zbyt wysokie ceny, opłaty, pobierając wysokie podatki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzeć skórę z klientów. Z kogoś zdarli skórę pośrednicy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdzierać – zedrzeć głos [gardło] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiele i głośno mówić, krzyczeć itp., nadwerężając tym gardło, doprowadzając często do ochrypnięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ja tu zdzieram gardło, a wy nic sobie z tego nie robicie. Prawie zdarła głos, pracując w szkole. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdzierać — → zedrzeć … Słownik języka polskiego
zasłona — 1. Zasłona dymna «czyjeś działanie lub słowa mające ukryć rzeczywisty cel lub zamiar»: Nie potrafiłem oprzeć się wrażeniu, że Prochyra od początku dzisiejszej rozmowy zachowywał się inaczej niż zwykle. Sztucznie. Tak jakby miał coś do ukrycia.… … Słownik frazeologiczny
zdzierać — 1. Zdzierać gardło, głos a) «głośno i dużo mówić, krzyczeć lub śpiewać aż do ochrypnięcia»: Halo, młodzi ludzie, proszę podejść bliżej. Gardło sobie zdzieram opowiadając o dziejach Malborka, a wy szepczecie na boku i nic do was nie dociera. Z.… … Słownik frazeologiczny
pozdzierać — dk I, pozdzieraćam, pozdzieraćasz, pozdzieraćają, pozdzieraćaj, pozdzieraćał, pozdzieraćany 1. «zedrzeć, oderwać wiele czegoś albo coś w wielu miejscach; pozrywać» Pozdzierać tapety ze ścian. Pozdzierać korę z drzew. 2. «zedrzeć, zniszczyć wiele… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny