-
1 abheben
* vtzdejmować; podejmować ( Geld pieniądze) -
2 ablegen
vt1) zdejmować2) zdawać, składaćeine Prüfung áblegen — składać egzamin
Rechenschaft über etw áblegen — zda(wa)ć sprawę z czegoś
-
3 abmachen
vtodczepi(a)ć ( von einer Sache od czegoś), zdejmować (z czegoś)etw mit j-m ábmachen — uzgodnić coś z kimś
-
4 abnehmen
1. * vt1) ( herunternehmen) zdejmowaćden Hörer ábnehmen — odebrać (telefon);
2) ( wegnehmen) odbierać; handl. kupować, brać towar2. * vi( sich vermindern) zmniejszać się, uby(wa)ć; ( abmagern) schudnąć -
5 absetzen
1. vtodstawi(a)ć, zdejmować (okulary); ( verkaufen) sprzed(aw)ać2. vr, sichchem. osadzać się; mil. cofać się -
6 abziehen
-
7 anlassen
* vtpuszczać w ruch, uruchamiać ( den Motor silnik); nie zdejmować ( den Mantel płaszcza); nie wyłączać ( das Licht światła) -
8 ausziehen
1. * vtwyciągać; rozsuwać ( den Tisch stół); zdejmować ( das Kleid sukienkę); rozebrać ( das Baby dziecko)2. * vi swyprowadzać się; wyruszać ( zur Jagd na polowanie)3. * vr, sich -
9 abdecken
den Tisch abdecken sprzątać <- tnąć> ze stołu;der Sturm deckte das Dach ab abdecken burza zerwała dach (z domu); →LINK="zudecken" zudecken -
10 abhaken
-
11 abhängen
abhängen1 vt Wagen odczepi(a)ć; Bild zdejmować < zdjąć>; Gegner pozostawi(a)ć za sobą (A); Radrennfahrer odrywać < oderwać> się (od G)gut abgehangen dojrzały, po okresie dojrzewania -
12 abhäuten
-
13 abheben
-
14 ablegen
-
15 ablösen
vr sich się); jemanden zdejmować < zdjąć> ( von seinem Posten ze stanowiska); Wache usw <z>luzować; Hypothek spłacać <- cić>;vr sich ablösen MED odwarstwi(a)ć się; -
16 abmachen
-
17 abnehmen
abnehmen ( irr) vt Hut, Hörer usw zdejmować < zdjąć>; Sache, Eid, Führerschein, Bau usw odbierać < odebrać>; Bein odejmować < odjąć> (a MAT); Parade przyjmować <- jąć>;jemandem etwas abnehmen Blut pob(ie)rać od (G); Pflicht, Sorge uwalniać < uwolnić> k-o (od G); Arbeit, Weg usw wyręczać <- czyć> k-o (w L);fam. das nimmt dir keiner ab nikt ci nie uwierzy, że to prawda; →LINK="Beichte" Beichte,LINK="Prüfung" Prüfung,LINK="abkaufen" abkaufen,LINK="abrasieren" abrasieren; vi Vorrat, Tag ubywać <- być> (G); Sturm, Sehkraft <o>słabnąć; ( Gewicht reduzieren) zrzucać <- cić> wagę, <s>chudnąć -
18 absetzen
I v/t6. Ware zby(wa)ć;von der Steuer absetzen odliczać <- czyć> od podstawy opodatkowania, odpis(yw)ać od podatku;9. Behandlung przer(y)wać;10. Zeile pisać od nowego wiersza;II v/rtrinken ohne abzusetzen duszkiem, jednym haustem -
19 abstreifen
-
20 abziehen
abziehen ( irr) vt ściągać <- gnąć>, Fell, Ring, Bettbezug usw zdejmować < zdjąć> ( von z G); Obst ob(ie)rać; Schlüssel wyjmować <- jąć>; Truppen, Arbeiter, Kapital wycof(yw)ać; MAT odejmować < odjąć> ( von od G); vom Lohn potrącać <- cić> (z G); Messer obciągać <- gnąć>; Parkett cyklinować; Suppe podprawi(a)ć; FOTO odbi(ja)ć; →LINK="abfüllen" abfüllen,LINK="Schau" Schau; vi (sn) ( weggehen) odchodzić < odejść>; Vögel odlatywać <- lecieć>; Rauch uchodzić < ujść>, rozwi(ew)ać się (a Nebel); Gewitter oddalać <- lić> się, →LINK="abrücken" abrücken,LINK="abmarschieren" abmarschieren
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zdejmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zdejmowaćmuję, zdejmowaćmuje, zdejmowaćany {{/stl 8}}– zdjąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zdejmę, zdejmie, zdejmij, zdjął, zdjęli, zdjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ściągać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdejmować — 1. Zdjąć film z półki «znieść zakaz cenzury dotyczący emisji filmu»: (...) po Sierpniu telewizja pokazała jakiś zdjęty „z półki” film o niewolniczej pracy kobiet, a zaproszeni do studia intelektualiści nie posiadali się z oburzenia: nie wiedzieli … Słownik frazeologiczny
zdejmować — → zdjąć … Słownik języka polskiego
zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… … Słownik języka polskiego
ściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ściągaćam, ściągaća, ściągaćają, ściągaćany {{/stl 8}}– ściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ściągaćnę, ściągaćnie, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
zrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zrzucaćam, zrzucaća, zrzucaćają, zrzucaćany {{/stl 8}}– zrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zrzucaćcę, zrzucaćci, zrzuć, zrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czapkować — ndk IV, czapkowaćkuję, czapkowaćkujesz, czapkowaćkuj, czapkowaćował «zdejmować przed kim czapkę, kłaniać się w sposób czołobitny» Czapkować uniżenie … Słownik języka polskiego
kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie … Słownik języka polskiego
łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego