zbłąkany

См. также в других словарях:

• zbłąkany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zbłąkanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który zgubił drogę, nieznający drogi; zabłąkany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbłąkany pies. Zbłąkany uciekinier. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbłąkany — zbłąkanyni «taki, który zabłądził, zabłąkał się; nie mogący znaleźć drogi, przejścia; zabłąkany» Zbłąkane dziecko. Zbłąkany podróżny. ◊ Zbłąkana kula, zbłąkany pocisk «kula, pocisk trafiające kogoś poza polem obstrzału, rażące przypadkowo» …   Słownik języka polskiego

• zbłąkany — Zbłąkana owca, owieczka a) «o kimś, kto odłączył się od jakiejś grupy, odrzucił jej zasady; odszczepieniec»: Indywidualizm we wszelkich postaciach został wyklęty, a hamletyzujący pisarz czy jego bohater stawał się zbłąkaną owcą lub zgoła… …   Słownik frazeologiczny

• owca — 1. Chodzić jak błędna owca «chodzić bez celu, zachowywać się nieprzytomnie»: Po przyjeździe do Nawłoci i do mieszkania wujostwa, gdzie fortepianu nie było, nieszczęsna „oślica” chodziła jak błędna owca. Po pewnym czasie ciotka Turzycka zastawała… …   Słownik frazeologiczny

• owieczka — Zbłąkana owieczka zob. zbłąkany …   Słownik frazeologiczny

• błędny — błędnyni 1. «zawierający błąd, omyłkowy; fałszywy, niewłaściwy» Błędny pogląd, domysł. Błędne użycie wyrazu. Błędne obliczenie. Błędne założenia, mniemania. 2. «obłąkany; nieprzytomny» Patrzeć błędnym wzrokiem. Chodził jak błędny, nie wiedząc co… …   Słownik języka polskiego