-
1 winter
['wintë:(r)] n.,v. -n 1. dimër. 2. attr. dimri, dimëror; winter clothes rroba dimri./-v 1. dimëroj, kaloj dimrin. 2. mbaj/strehoj gjatë dimrit.● winterize ['wintëraiz] vt. amer. përgatis për dimër (shtëpinë, makinën)● winter sleep ['wintë:(r) sli:p] n. gjumë dimri (i ariut etj)● winter solstice ['wintë:(r) 'solstis] n. astr. solstic i dimrit● winter pasture ['wintë:(r) pæsçë:(r)] vërri (VËRRI f.sh. Vend i ulët që nuk e zë era, vend i ngrohtë; kullotë dimërore në vende të ngrohta. Shkoi ( zbriti) në vërri. E kaloi dimrin në vërri. I çoi dhentë në vërri. * Dhia në malësi, delja në vërri. -fjalë e urtë.)● winter-crop ['wintë:(r) krop] të lashta (LASHTA f.vet. sh. Drithërat (si gruri, elbi, tërshëra, thekra etj.), që mbillen herët në vjeshtë dhe korren në fillim të verës. Të lashta të mbara (të mira). Mbjellja e të lashtave. U poqën të lashtat. Po korren të lashtat.)● winter wear ['wintë:(r) 'weë:] veshje dimri● during the winter [djuëring 'wintë:(r)] adv. gjatë dimrit● winterer ['wintërë:] dimërues● wintering ['wintëring] dimërim● wintertime ['wintë:taim] n. stinë e dimrit, dimër● wintry ['wintri] adj 1. dimri, dimëror; in wintry conditions në kohë dimri. 2. fig. i ftohtë, i akullt; i trishtë, i zymtë● wintry wind ['wintri] n. thëllim (THËLLIM m. sh. 1. Erë shumë e ftohtë, erë që të pret. Thëllimi i dimrit. Fryn thëllimi. Të thante thëllimi. Çante përmes thëllimit. 2. Të ftohtë i madh e i thatë, acar. Thëllimi i dimrit ( i mëngjesit). Punojnë edhe në thëllim.)● winterly ['wintë:(r)li] dimri, dimëror, i ftohtë, i zymtë* * *dimër -
2 winter pasture
['wintë:(r) pæsçë:(r)] vërri (VËRRI f.sh. Vend i ulët që nuk e zë era, vend i ngrohtë; kullotë dimërore në vende të ngrohta. Shkoi ( zbriti) në vërri. E kaloi dimrin në vërri. I çoi dhentë në vërri. * Dhia në malësi, delja në vërri. -fjalë e urtë)