-
1 zbłądzić
* * *pf.1. (= zgubić drogę) stray, go astray, lose one's way, get lost.2. lit. (= popełnić błąd) err.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbłądzić
-
2 zbłądzić
-
3 zbłądzić
глаг.• заблудиться* * *zbłądz|ić\zbłądzićę сов. заблудиться+zabłądzić, zabłąkać się
* * *zbłądzę сов.заблуди́тьсяSyn: -
4 zbłądzić
1. faillir2. fauter3. s'égarer -
5 zbłądzić
[зблǒджічь]v.dk -
6 zbłądzić
1. заблудитися;2. згрішити -
7 zabłądzić
глаг.• губить• заблудиться• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• утерять• утратить* * *zabłądz|ić\zabłądzićę сов. 1. заблудиться;2. забрести, попасть (куда-л.)+1. zbłądzić
* * *zabłądzę сов.1) заблуди́ться2) забрести́, попа́сть (куда-л.)Syn:zbłądzić 1) -
8 błą|dzić
impf vi 1. (szukając drogi) to wander about a. around, to wander around a. go round in circles- błądzić po lesie to wander around in the forest- błądzić uliczkami nieznanego miasta to wander around lost in the backstreets of a strange town- błądził, nie mogąc trafić do hotelu he wandered around in circles, unable to find the hotel- błądziła w ciemnościach, szukając kontaktu she stumbled around in the dark, looking for the light switch ⇒ zabłądzić2. (chodzić bez celu) to wander, to roam- lubił błądzić pustymi ulicami he loved to wander a. wandering the empty streets- mucha błądziła po suficie a fly wandered (all) over the ceiling3. przen. (robić coś bezmyślnie) to wander, to roam- błądzić gdzieś myślami to let one’s thoughts wander- błądzić wokół tematu to skirt around the subject a. issue- uśmiech błądził mu po twarzy a smile played on his face- błądziła oczami a. wzrokiem po twarzach zebranych her eyes wandered a. roamed over the faces of the guests4. (mylić się) to go astray, to be mistaken- błądził w swym rozumowaniu he was mistaken in his reasoning- błądził w swych dociekaniach he went astray in his research a. investigation- w młodości błądziła she went astray a. lost her way in her youth- błądzić jest rzeczą ludzką to err is human ⇒ zbłądzićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błą|dzić
См. также в других словарях:
zbłądzić — pod strzechy zob. strzecha … Słownik frazeologiczny
zbłądzić — dk VIa, zbłądzićdzę, zbłądzićdzisz, zbłądź, zbłądzićdził 1. «zejść, zjechać nieświadomie z właściwej drogi, zmylić drogę» Zbłądzić w lesie, w mieście. 2. książk. «popełnić błąd, omylić się; zawinić» Zbłądziła, ale przyrzekła poprawę … Słownik języka polskiego
strzecha — Trafić, zbłądzić, dotrzeć itp. pod strzechy «zwykle o książce lub idei: dotrzeć do bardzo wielu ludzi, także prostych i niewykształconych»: Oryginalne dzieła sztuki zdobiły nie tylko domy bogatych mieszczan, ale masowo trafiały także pod strzechy … Słownik frazeologiczny
pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… … Słownik języka polskiego
zabłądzić — dk VIa, zabłądzićbłądzę, zabłądzićbłądzisz, zabłądzićbłądź, zabłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, pobłądzić, zabłąkać się» Zabłądzić w lesie, w nieznanej okolicy. Gdzieś łatwo zabłądzić. 2. «błądząc,… … Słownik języka polskiego
pobłądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pobłądzićdzę, pobłądzićdzi, pobłądzićbłądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić orientację w terenie; zgubić, zmylić drogę; zbłądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobłądzić w obcym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
