-
1 гибель
сущ.• awaria• destrukcja• katastrofa• klęska• niszczenie• perta• piekło• porażka• rozbicie• ruina• spadanie• strata• ubytek• upadek• utrata• zaginięcie• zagłada• zapadnięcie• zawalenie• załamanie• zburzenie• zguba• zniszczenie• zniweczenie• zwinięcie* * *zagłada, zatrata, zguba -
2 депрессия
сущ.• depresja• niż• osowiałość• zagłębienie• zapadlisko• załamanie* * *depresja, niż -
3 крах
сущ.• bankructwo• chrupot• chrzęst• degrengolada• katastrofa• klęska• krach• niepowodzenie• rozbicie• ruina• upad• upadek• upadłość• zapadnięcie• zawalanie• zawalenie• załamanie• zguba• zwinięcie* * *fiasko, klops разг., krach -
4 крушение
сущ.• katastrofa• klęska• rozbicie• ruina• upadek• wrak• wykolejenie• zapadnięcie• zawalenie• załamanie• zwinięcie* * *( поезда) wykolejenie -
5 падение
сущ.• degrengolada• desant• katastrofa• klęska• kropla• nachylenie• obniżenie• opad• opadanie• opadnięcie• pochylenie• pochyłość• puch• ruina• spadanie• spadek• stok• suchoty• upadanie• upadek• utrata• zanik• zapadnięcie• zatonięcie• zawalenie• załamanie• zejście• zguba• zniżanie• zniżenie• zstąpienie• zwinięcie* * *spadek, upadek, (во время гонки, спуска и т. п.) wywrotka -
6 разрушение
сущ.• demolka• destrukcja• jatka• katastrofa• niszczenie• pobojowisko• ruina• upadek• zagłada• zapadnięcie• zawalenie• załamanie• zburzenie• zguba• zniszczenie• zniweczenie• zwinięcie* * *destrukcja, ruina -
7 облом
сущ.• załamanie -
8 преломление
сущ.• refrakcja• załamanie -
9 разруха
сущ.• destrukcja• katastrofa• ruina• upadek• zagłada• zapadnięcie• zawalenie• załamanie• zniszczenie• zwinięcie -
10 рефракция
сущ.• refrakcja• załamanie
См. также в других словарях:
załamanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}, od cz. załamać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}załamanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. załamanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załamanie — n I 1. rzecz. od załamać. 2. lm D. załamanieań «miejsce, w którym coś jest zgięte pod pewnym kątem, załamane; zagięcie, załom, wgłębienie» Załamanie tkaniny. Załamania skały. Załamania linii brzegowej. Załamania dachu. ∆ fiz. Załamanie fal… … Słownik języka polskiego
krach — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieprzewidziany i gwałtowny spadek oczekiwanych zysków, prowadzący do katastrofalnych strat finansowych; nagłe załamanie ekonomiczne;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПЕРЕЛОМ ПРОФИЛЯ — точки пересечения прямых участков продольного профиля дороги в местах изменения продольных уклонов (Болгарский язык; Български) чупка на профил (Чешский язык; Čeština) lom nivelety (Немецкий язык; Deutsch) Neigungswechsel (Венгерский язык;… … Строительный словарь
brzask — m III, D. u, N. brzaskkiem; lm M. i 1. «jasność dzienna o słabym nasileniu wytworzona przez załamanie w powietrzu promieni słońca będącego pod widnokręgiem; świt» Brzask poranny. Brzask jutrzenki. Wyjść o (pierwszym) brzasku na polowanie. 2.… … Słownik języka polskiego
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
jonosfera — ż IV, CMs. jonosferaerze, blm «warstwa atmosfery położona na wysokości od 50 60 do 600 1000 km nad powierzchnią Ziemi, w której występuje znaczna ilość swobodnych elektronów i jonów, powodująca załamanie, odbicie, pochłanianie i polaryzację fal… … Słownik języka polskiego
kant — m IV, D. u, Ms. kancie; lm M. y 1. «brzeg ostro załamany; krawędź, załamanie» Ostre kanty. Kant stołu, biurka. Kanty spodni. Spodnie uprasowane na kant. ◊ pot. Uprasować, wyprasować coś, zwykle spodnie, na kant «prasując utrwalić, usztywnić… … Słownik języka polskiego
kogut — m IV, DB. a, Ms. kogutucie; lm M. y 1. «samiec kury domowej; także samiec bażanta, cietrzewia i większości innych kuraków» Barwnie upierzony kogut. Pianie koguta. Walki kogutów. Zaperzyć się jak kogut. przen. pot. lm DB. ów a) «mężczyzna… … Słownik języka polskiego
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
krach — m III, D. u; lm M. y «nagłe załamanie się ekonomiczne, katastrofa gospodarcza, upadek firmy; bankructwo, upadłość» Krach gospodarczy, finansowy, giełdowy. Krach spółki handlowej. Nastąpił krach przedsiębiorstwa. przen. «niepowodzenie jakiegoś… … Słownik języka polskiego