zawodzić

См. также в других словарях:

• zawodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zawodzićdzę, zawodzićdzi, zawodzićwódź {{/stl 8}}– zawieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zawodzićwiodę, zawodzićwiedzie, zawodzićwiedź, zawodzićwiódł, zawodzićwiodła, zawodzićwiedli, zawodzićwiedziony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zawodzić — ndk VIa, zawodzićdzę, zawodzićdzisz, zawodzićwódź, zawodzićdził, zawodzićdzony 1. forma ndk czas. zawieść. 2. «biadać, ubolewać płacząc, lamentować; śpiewać żałośnie» Zawodzić na głos (w głos), płaczliwie, wniebogłosy. przen. Wiatr zawodzi.… …   Słownik języka polskiego

• zawodzić się – zawieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać rozczarowania, zawodu, przeliczyć się co do kogoś lub czegoś; rozczarowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawieść się w nadziejach, oczekiwaniach. Zawieść się na przyjacielu. Zawieść się w miłości. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zawodzić — Zawiodły kogoś nerwy zob. nerwy 4 …   Słownik frazeologiczny

• zawieść — dk XI, zawieśćwiodę, zawieśćwiedziesz, zawieśćwiedź, zawieśćwiódł, zawieśćwiodła, zawieśćwiedli, zawieśćwiedziony, zawieśćwiedzeni, zawieśćwiódłszy zawodzić ndk VIa, zawieśćdzę, zawieśćdzisz, zawieśćwódź, zawieśćdził, zawieśćdzony 1. «nie zrobić… …   Słownik języka polskiego

• koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… …   Słownik frazeologiczny

• serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

• jeremiada — ż IV, CMs. jeremiadaadzie; lm D. jeremiadaad książk. «skarga, lament, biadanie, narzekanie; utwór literacki lub mowa utrzymana w tonie biblijnych proroctw Jeremiasza; śpiew żałosny» Wygłaszać, zawodzić jeremiady …   Słownik języka polskiego

• jęczeć — ndk VIIb, jęczećczę, jęczećczysz, jęcz, jęczećczał, jęczećczeli jęknąć dk Va, jęczećnę, jęczećniesz, jęczećnij, jęczećnął, jęczećnęła, jęczećnęli, jęczećnąwszy 1. «wydawać przeciągłe żałosne dźwięki pod wpływem bólu, cierpienia; wydawać jęki»… …   Słownik języka polskiego

• lamentować — ndk IV, lamentowaćtuję, lamentowaćtujesz, lamentowaćtuj, lamentowaćował 1. «głośno wyrzekać, żalić się, skarżyć się na coś, zawodzić, rozpaczać» Lamentować na cały głos. Lamentować nad kimś, nad czymś. 2. łow. «o słowikach, drozdach: wydawać… …   Słownik języka polskiego

• oszukiwać — ndk VIIIb, oszukiwaćkuję, oszukiwaćkujesz, oszukiwaćkuj, oszukiwaćiwał, oszukiwaćiwany oszukać dk I, oszukiwaćam, oszukiwaćasz, oszukiwaćają, oszukiwaćaj, oszukiwaćał, oszukiwaćany «świadomie wprowadzać kogoś w błąd dla własnej korzyści, zwodzić… …   Słownik języka polskiego