-
1 rattle
['rætl] 1. n( of window) stukanie nt; ( of train) turkot m; ( of engine) stukot m; ( of coins) brzęk m; of chain szczęk m; ( for baby) grzechotka f; ( of snake) grzechotanie nt2. viwindow, engine stukać; train turkotać (zaturkotać perf); coins, bottles brzęczeć (zabrzęczeć perf); chains szczękać (szczęknąć perf)3. vtto rattle along — przejeżdżać (przejechać perf) z turkotem
* * *[rætl] 1. verb1) (to (cause to) make a series of short, sharp noises by knocking together: The cups rattled as he carried the tray in; The strong wind rattled the windows.) szczękać, kołatać2) (to move quickly: The car was rattling along at top speed.) turkotać3) (to upset and confuse (a person): Don't let him rattle you - he likes annoying people.) wyprowadzić z równowagi2. noun1) (a series of short, sharp noises: the rattle of cups.) grzechot, szczęk2) (a child's toy, or a wooden instrument, which makes a noise of this sort: The baby waved its rattle.) grzechotka3) (the bony rings of a rattlesnake's tail.) grzechotka•- rattling- rattlesnake
- rattle off
- rattle through -
2 shake
[ʃeɪk] 1. pt shook, pp shaken, vttrząść +instr, potrząsać (potrząsnąć perf) +instr; bottle, person wstrząsać (wstrząsnąć perf) +instr; cocktail mieszać (zmieszać perf); beliefs, resolve zachwiać ( perf) +instrto shake one's head — kręcić (pokręcić perf) głową
to shake hands with sb — uścisnąć ( perf) czyjąś dłoń, podawać (podać perf) komuś rękę
Phrasal Verbs:- shake up2. vitrząść się (zatrząść się perf), drżeć (zadrżeć perf)3. n* * *[ʃeik] 1. past tense - shook; verb1) (to (cause to) tremble or move with jerks: The explosion shook the building; We were shaking with laughter; Her voice shook as she told me the sad news.) trząść (się)2) (to shock, disturb or weaken: He was shaken by the accident; My confidence in him has been shaken.) wstrząsnąć, zachwiać2. noun1) (an act of shaking: He gave the bottle a shake.) potrząsanie2) (drink made by shaking the ingredients together vigorously: a chocolate milk-shake.) koktail•- shaking- shaky
- shakily
- shakiness
- shake-up
- no great shakes
- shake one's fist at
- shake one's head
- shake off
- shake up
См. также в других словарях:
zatrząść — dk XI, zatrząśćtrzęsę, zatrząśćtrzęsiesz, zatrząśćtrząś a. zatrząśćtrzęś, zatrząśćtrząsł, zatrząśćtrzęsła, zatrząśćtrzęśli, zatrząśćtrzęsiony, zatrząśćtrząsłszy «poruszyć szybko czymś albo kimś raz po raz, spowodować wstrząs (lub wstrząsy);… … Słownik języka polskiego
zatrząść (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trząść (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś, gdzieś} {{/stl 8}}{{stl 7}}trzęsie się [zatrzęsło się] od plotek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatrząść się — Coś, gdzieś zatrzęsło się od plotek zob. plotka. Zatrząść się w posadach zob. posada … Słownik frazeologiczny
trząść się – zatrząść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać się drganiom, ruchom szarpania; drgać, drżeć; o częściach ciała, głosie: podrygiwać, wibrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ręce trzęsły się ze strachu. Trząść się z zimna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… … Słownik frazeologiczny
zadrgać — dk I, zadrgaćdrga, zadrgaćają, zadrgaćał 1. «drgnąć kilkakrotnie; zadrżeć, zatrząść się; o świetle, blasku, powietrzu itp.: ukazać się w ruchu, zamigotać» Usta komuś zadrgały. Zadrgały nozdrza konia. Powietrze zadrgało od eksplozji. Płomień… … Słownik języka polskiego
zadrżeć — dk VIIb, zadrżećdrżę, zadrżećdrżysz, zadrżećdrżyj, zadrżećdrżał, zadrżećdrżeli 1. «wstrząsnąć się od dreszczu; zadygotać, zatrząść się; o świetle, blasku: zamigotać» Zadrżeć jak w febrze. Zadrżeć na całym ciele. Zadrżeć z zimna, z gniewu, ze… … Słownik języka polskiego
zadygotać — dk IX, zadygotaćoczę (zadygotaćocę), zadygotaćoczesz (zadygotaćocesz), zadygotaćocz, zadygotaćał «zadrżeć, zatrząść się; ulec dygotaniu, drganiu» Zadygotać z zimna, z przerażenia, ze strachu. Nogi komuś zadygotały. Dom zadygotał od wstrząsów … Słownik języka polskiego
zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… … Słownik języka polskiego
zatelepać — dk IX, zatelepaćpię, zatelepaćpiesz, zatelepaćlep, zatelepaćał pot. «zatrząść, zachybotać, zastukać» Wóz zatelepał na wyboistej drodze. Zatelepało kimś z zimna, ze złości. zatelepać się 1. pot. «zachwiać się, zachybotać się» 2. pot. «idąc wolno,… … Słownik języka polskiego
zatrzęsienie — n I 1. rzecz. od zatrząść. 2. pot. «mnóstwo, mrowie, chmara; wiele, dużo» Towarów na straganach było zatrzęsienie. Ludzi na rynku zatrzęsienie … Słownik języka polskiego