-
1 заскакивать
-
2 поражать
глаг.• bić• frapować• gorszyć• konfundować• mieszać• osłupieć• pogmatwać• pomieszać• porażać• płoszyć• razić• szokować• uderzać• uderzyć• zadziwiać• zafrapować• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić• zgorszyć• zszokować* * *fascynować, olśniewać, porażać, razić, zadziwiać, zaskakiwać -
3 удивлять
глаг.• dziwić• podziwiać• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić* * *dziwić, frapować, zdumiewać, zadziwiać, zaskakiwać, zastanawiać -
4 surprise
[sə'praɪz] 1. n( unexpected event) niespodzianka f, zaskoczenie nt; ( astonishment) zdziwienie nt2. vt* * *1. noun((the feeling caused by) something sudden or unexpected: His statement caused some surprise; Your letter was a pleasant surprise; There were some nasty surprises waiting for her when she returned; He stared at her in surprise; To my surprise the door was unlocked; ( also adjective) He paid them a surprise visit.) zaskoczenie, niespodzianka2. verb1) (to cause to feel surprise: The news surprised me.) zadziwić, zaskoczyć2) (to lead, by means of surprise, into doing something: Her sudden question surprised him into betraying himself.) zaskoczyć3) (to find, come upon, or attack, without warning: They surprised the enemy from the rear.) zaskoczyć•- surprising
- surprisingly
- take by surprise -
5 захватывать врасплох
(застига́ть) zaskakiwać -
6 изумлять
глаг.• dziwić• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić* * *dziwić, zdumiewać, zadziwiać -
7 stutzig
-
8 überraschen
vtzaskakiwać, sprawi(a)ć niespodziankę -
9 überrumpeln
vtnapadać znienacka, zaskakiwać -
10 baffle
-
11 catch on
vi( understand) zaskakiwać (zaskoczyć perf) (inf); ( grow popular) przyjmować się (przyjąć perf się), chwytać (chwycić perf) (inf)to catch on to sth — chwytać (chwycić perf) coś (inf)
* * *1) (to become popular: The fashion caught on.) chwytać2) (to understand: He's a bit slow to catch on.) chwytać (rozumieć) -
12 overtake
-
13 startle
['stɑːtl]vtzaskakiwać (zaskoczyć perf), przestraszać (przestraszyć perf)* * *(to give a shock or surprise to: The sound startled me.) zaskoczyć, przestraszyć -
14 throw
[θrəu] 1. nrzut m2. vt; pt threw, pp thrownobject rzucać (rzucić perf); rider zrzucać (zrzucić perf); pottery toczyć; ( fig) zbić ( perf) z troputo throw a party — urządzać (urządzić perf) przyjęcie
to throw open — doors otwierać (otworzyć perf) na oścież; debate zapraszać (zaprosić perf) wszystkich do udziału w +instr
Phrasal Verbs:- throw up* * *[Ɵrəu] 1. past tense - threw; verb1) (to send through the air with force; to hurl or fling: He threw the ball to her / threw her the ball.) rzucać2) ((of a horse) to make its rider fall off: My horse threw me.) zrzucać3) (to puzzle or confuse: He was completely thrown by her question.) zaskakiwać4) ((in wrestling, judo etc) to wrestle (one's opponent) to the ground.) rzucać2. noun(an act of throwing: That was a good throw!) rzut- throw doubt on
- throw in
- throw light on
- throw oneself into
- throw off
- throw open
- throw out
- throw a party
- throw up
- throw one's voice
- throwaway -
15 дивить
глаг.• dziwić• dziwować• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zaskoczyć• zdumiewać• zdumieć• zdziwić -
16 застигать
глаг.• zaskakiwać -
17 изумить
глаг.• dziwić• skonsternować• zadziwiać• zadziwić• zaskakiwać• zdumiewać• zdumieć• zdziwić -
18 поразить
глаг.• bić• porazić• razić• uderzać• uderzyć• zadziwiać• zafrapować• zaskakiwać• zdumiewać• zdumieć• zdziwić -
19 méduser
1. przerazić2. zaskakiwać -
20 surprendre
1. dybać2. przydybać3. przyłapać4. wyłudzić5. zadziwiać6. zaskakiwać7. zaskoczyć8. zdumiewać9. zdybać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zaskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaskakiwaćkuję, zaskakiwaćkuje, zaskakiwaćany {{/stl 8}}– zaskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaskakiwaćczę, zaskakiwaćczy, zaskakiwaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaskakiwać — → zaskoczyć … Słownik języka polskiego
fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… … Słownik frazeologiczny
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
szokować — ndk IV, szokowaćkuję, szokowaćkujesz, szokowaćkuj, szokowaćował, szokowaćowany «wywoływać szok, wstrząs psychiczny; mocno zaskakiwać czymś niespodziewanym; razić» Szokować tajemniczością, niezwykłością, nowościami. Szokować widownię, publiczność … Słownik języka polskiego
zaskakujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zaskakiwać (p.) zaskakujący w użyciu przym. «niespodziewany, zadziwiający, szokujący» Zaskakujący widok. Zaskakujący wygląd. Zaskakująca sytuacja … Słownik języka polskiego
zaskoczyć — dk VIb, zaskoczyćczę, zaskoczyćczysz, zaskoczyćskocz, zaskoczyćczył, zaskoczyćczony zaskakiwać ndk VIIIb, zaskoczyćkuję, zaskoczyćkujesz, zaskoczyćkuj, zaskoczyćiwał, zaskoczyćiwany 1. «napaść niespodziewanie na nie przygotowanego do obrony;… … Słownik języka polskiego
błyskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl 8}}– błysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmóżdżać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmóżdżaćam, odmóżdżaća, odmóżdżaćają, odmóżdżaćany {{/stl 8}}– odmóżdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odmóżdżaćżdżę, odmóżdżaćżdży, odmóżdżaćżdżony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś przestaje samodzielnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień