Перевод: со всех языков на немецкий

zaopatrywać+w+broń

zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
uzbrajać się – uzbroić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyposażać się w broń, sprzęt wojskowy; zbroić się, gromadzić broń, zaopatrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rebelianci uzbroili się w pistolety maszynowe. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzbrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzbrajaćam, uzbrajaća, uzbrajaćają, uzbrajaćany {{/stl 8}}– uzbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzbrajaćoję, uzbrajaćoi, uzbrajaćrój, uzbrajaćojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyposażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyposażaćam, wyposażaća, wyposażaćają, wyposażaćany {{/stl 8}}– wyposażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyposażaćżę, wyposażaćży, wyposażaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać gdzieś potrzebne narzędzia, sprzęt;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień