zaokrąglona

См. также в других словарях:

• okrągły — okrągłygli, okrągłyglejszy 1. «mający kształt koła, kuli, walca; zbliżony kształtem do koła, kuli, walca; zaokrąglony» Okrągły liść, stół, talerz. Okrągłe lusterko. Okrągła patera, puderniczka, taca. Okrągłe oczy. Okrągła twarz. Okrągła czekolada …   Słownik języka polskiego

• ą — 1. «litera oznaczająca w języku polskim samogłoskę o nosowe (w naukowej transkrypcji fonetycznej a nosowe)» 2. «samogłoska tylna, podwyższona, zaokrąglona, nosowa» …   Słownik języka polskiego

• główka — ż III, CMs. główkawce; lm D. główkawek 1. zdr. od głowa (zwykle w zn. 1, 4) Płowe główki dzieci. Główki małych szpaków. Ondulowana główka. ∆ Trupia główka a) «rysunek lub inne wyobrażenie czaszki ludzkiej» b) zool. «Acherontia atropos, duża ćma… …   Słownik języka polskiego

• okorek — m III, D. okorekrka, N. okorekrkiem; lm M. okorekrki «odpadkowa, skrajna deska z okorowanego pnia drzewa, z jednej strony zaokrąglona» …   Słownik języka polskiego

• samogłoska — ż III, CMs. samogłoskasce; lm D. samogłoskasek jęz. «głoska dźwięczna, wymawiana przy znacznym otwarciu jamy ustnej, mogąca tworzyć sylabę» ∆ Samogłoska długa a) «samogłoska odznaczająca się dłuższym czasem trwania od przeciętnych samogłosek w… …   Słownik języka polskiego

• suma — ż IV, CMs. sumamie; lm D. sum 1. «wynik dodawania» Suma kątów, liczb. Dwa i pięć to w sumie siedem. ∆ log. Suma logiczna «zdanie złożone współrzędnie, wówczas prawdziwe, gdy choćby jedno ze zdań składowych jest prawdziwe; alternatywa» 2. «zbiór… …   Słownik języka polskiego

• ą — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski nosowej o barwie {{/stl 7}}{{stl 8}}o {{/stl 8}}{{stl 7}}lub połączeń samogłoski {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brzusiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. brzuśca; lm D. brzuśców {{/stl 8}}{{stl 7}} zaokrąglona, wypukła część jakiegoś przedmiotu lub palca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzusiec kotła. Przez nieostrożność ściął na heblarce brzuśce palców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} górna część wieńcząca np. kolumnę, zwykle wykończona ozdobnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głowica kolumny, filaru, pilastra. Głowica koryncka, gotycka.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• o — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}o {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień