-
1 zanurzyć się
сов.погрузи́ться; окуну́тьсяzanurzyć się się w czymś — погрузи́ться во что́-л.
zanurzyć się się po szyję w wodzie — погрузи́ться (окуну́ться) по ше́ю в во́ду
Syn: -
2 zanurzyć\ się
сов. погрузиться; окунуться;\zanurzyć\ się się w czymś noi-рузиться во что-л.;\zanurzyć\ się się po szyję w wodzie погрузиться (окунуться) по шею в воду
+ pogrążyć się -
3 pogrążyć się
-
4 pogrążyć\ się
сов. погрузиться;\pogrążyć\ się się w czymś погрузиться во что-л.+zanurzyć się, zagłębić się
См. также в других словарях:
unurzać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zanurzyć, pogrążyć się w brudzącej, zanieczyszczającej, barwiącej substancji; ubrudzić się, powalać się czymś, uszargać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Unurzać się w błocie, ściekach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zanurzać — ndk I, zanurzaćam, zanurzaćasz, zanurzaćają, zanurzaćaj, zanurzaćał, zanurzaćany zanurzyć dk VIb, zanurzaćrzę, zanurzaćrzysz, zanurzaćnurz, zanurzaćrzył, zanurzaćrzony «zagłębiać, pogrążać coś w czymś ciekłym, sypkim, miękkim; wkładać coś w głąb … Słownik języka polskiego
zagłębić — dk VIa, zagłębićbię, zagłębićbisz, zagłębićgłęb, zagłębićbił, zagłębićbiony zagłębiać ndk I, zagłębićam, zagłębićasz, zagłębićają, zagłębićaj, zagłębićał, zagłębićany «zanurzyć coś głęboko, zapuścić w głąb czegoś, umieścić w głębi, we wnętrzu… … Słownik języka polskiego
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
utonąć — dk Vb, utonąćnę, utonąćniesz, utoń, utonąćnął, utonąćnęła, utonąćnęli, utonąćnąwszy 1. «stracić życie wskutek pogrążenia się w wodzie, pogrążyć się w wodzie, pójść na dno» Chłopiec utonął w rzece. Rzucony kamień utonął w wodzie. ◊ książk. Coś… … Słownik języka polskiego
zatopić — dk VIa, zatopićpię, zatopićpisz, zatopićtop, zatopićpił, zatopićpiony zatapiać ndk I, zatopićam, zatopićasz, zatopićają, zatopićaj, zatopićał, zatopićany 1. «zanurzyć całkowicie, pogrążyć coś lub kogoś w wodzie (rzadziej w innej cieczy, w błocie … Słownik języka polskiego
unurzać — dk I, unurzaćam, unurzaćasz, unurzaćają, unurzaćaj, unurzaćał, unurzaćany «pogrążyć, zanurzyć w czymś, zwykle w czymś brudnym, zanieczyszczającym; ubrudzić, powalać czymś» Unurzać spodnie w kałuży. przen. Ręce unurzane we krwi. unurzać się strona … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego