-
1 заключение
сущ.• dedukcja• koniec• konkluzja• konsekwencja• kończenie• następstwo• odliczenie• potrącenie• skutek• ukończenie• wniosek• wnioskowanie• wynik• wywód• zakończenie• zamknięcie• zamykanie• zawarcie• zrealizowanie* * *konkluzja, orzeczenie, osąd, wniosek, zakończenie -
2 замок
-
3 запор
сущ.• obstrukcja• zamek• zamknięcie• zaparcie• zatwardzenie* * *obstrukcja мед., zaparcie, zatwardzenie -
4 конец
сущ.• cel• dokonanie• koniec• kończenie• kończyna• końcówka• kraniec• kres• meta• niedopałek• ogon• ogonek• ostateczność• rozwiązanie• schyłek• skrajność• usterzenie• wykończenie• wynik• wypowiedzenie• zachód• zakończenie• zamknięcie• zamykanie• zgon* * *koniec, końcówka, kres, kwita, zakończenie -
5 локон
сущ.• kędzior• lok• pukiel• zamek• zamknięcie* * *lok, pukiel -
6 окончание
сущ.• cel• dokończenie• ekspiracja• koniec• konkluzja• kończenie• końcówka• kraniec• kres• meta• schyłek• ukończenie• upłynięcie• upływ• wniosek• wydech• wydychanie• wyga• wygaśnięcie• wykończenie• wypowiedzenie• zakończenie• zamknięcie• zawarcie• zrealizowanie* * *końcówka, zakończenie -
7 прекращение
сущ.• cięcie• koniec• końcówka• nacięcie• odstawienie• opamiętanie• postój• przerwa• przerwanie• przystanek• skaleczenie• umorzenie• wstrzymanie• wstrzymywanie• wypowiedzenie• zakończenie• zamknięcie• zastój• zatrzymanie• zwłoka* * * -
8 завершение
сущ.• cel• dokonanie• finalizacja• koniec• konkluzja• kończenie• końcówka• kraniec• kres• schyłek• ukończenie• wniosek• wykończenie• zakończenie• zamknięcie• zawarcie• zrealizowanie -
9 закрытие
сущ.• zakończenie• zamknięcie• zamykanie• zatkanie
См. также в других словарях:
zamknięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zamknąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zamknięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zamknięcieęć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamknięcie — n I 1. rzecz. od zamknąć. 2. lm D. zamknięcieęć «to, czym się coś zamyka; urządzenie do zamykania czegoś (np. zamek, kłódka, zatrzask)» Dobre, mocne zamknięcie. Zamknięcie do drzwi, do furtki, do szafy, do domu, do komórki. 3. lm D. zamknięcieęć… … Słownik języka polskiego
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
Hala Olivia — Localización ul. Grunwaldzka 470 80 309 Gdansk … Wikipedia Español
ЗАМЯТИНА — нижний элемент деревянной забирки, утопленный в грунт или глиняный замок по всей своей длине (Болгарский язык; Български) цокълен елемент (на стена) (Чешский язык; Čeština) spodní vetknutá část výplňové stěny (Немецкий язык; Deutsch) Fuller… … Строительный словарь
ЗАТВОР ГИДРОТЕХНИЧЕСКИЙ — подвижная конструкция, предназначенная для закрывания и открывания отверстий гидротехнического сооружения и регулирования пропускаемого расхода воды (Болгарский язык; Български) савак; хидротехнически затвор (Чешский язык; Čeština) vodní uzávěr… … Строительный словарь
ЗАТВОР ИГОЛЬЧАТЫЙ — глубинный затвор, состоящий из металлического кожуха и обтекаемого неподвижного цилиндра, в котором передвигается механическим или гидравлическим способом поршень с игольчатым концом, закрывающим или открывающим выходное отверстие (Болгарский… … Строительный словарь
ЗАТВОР ПЛАВУЧИЙ — гидротехнический затвор в виде полых стальных или железобетонных конструкций, доставляемых на плаву к месту установки и погружаемых на порог отверстия гидротехнического сооружения путём заполнения отсеков водой (Болгарский язык; Български) плаващ … Строительный словарь
ЗАТВОР ШАНДОРНЫЙ — временный гидротехнический затвор в виде стенки из шандор, применяемый при ремонте основных рабочих затворов (Болгарский язык; Български) затвор със запорни греди (Чешский язык; Čeština) hradidlový uzávěr (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
antaba — ż IV, CMs. antababie; lm D. antabaab 1. «metalowa sztaba umacniająca zamknięcie bramy, drzwi itp.» 2. «metalowy uchwyt na bramach, drzwiach, skrzyniach itp., służący także za kołatkę, mający zwykle kształt głowy lwa z obręczą w paszczy» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
biureta — ż IV, CMs. biuretaecie; lm D. biuretaet «rurka szklana zaopatrzona w zamknięcie (kranik) u dołu, służąca do dokładnego odmierzania cieczy» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
