-
1 замешательство
сущ.• ambaras• anarchizm• bezład• dezorganizacja• dezorientacja• hałas• kotłowanina• kłopot• niejasność• niepokój• nieporozumienie• nieporządek• nieład• podniecenie• pogmatwanie• pomieszanie• pomylenie• rozprzężenie• rozstrojenie• skrępowanie• zaaferowanie• zaintrygowanie• zakłopotanie• zamieszanie• zamęt• zawstydzenie• zmieszanie* * *konsternacja, zamęt, zamieszanie, zmieszanie -
2 затруднение
сущ.• ambaras• kłopot• niepokój• przeszkoda• rozterka• skrępowanie• szkopuł• troska• trudność• utrudnienie• zaaferowanie• zakłopotanie• zawada* * *ambaras уст., opresja -
3 неловкость
сущ.• nieporadność• nieskładność• niezdarność• niezgrabność• niezręczność* * *skrępowanie, zakłopotanie -
4 помеха
сущ.• ambaras• bariera• kłopot• mitręga• niedogodność• obstrukcja• przegroda• przegródka• przeszkoda• przykrość• pęta• płot• płotek• rogatka• skrępowanie• szkopuł• szlaban• trudność• utrudnianie• utrudnienie• wada• zaaferowanie• zakłopotanie• zakłócenie• zapora• zatkanie• zawada* * *przeciwność, szkopuł, zapora, zawada -
5 препятствие
сущ.• ambaras• bariera• kłopot• obstrukcja• ogrodzenie• przeciwność• przegroda• przegródka• przeszkoda• płot• płotek• rogatka• skrępowanie• sprzeczność• szkopuł• szlaban• szpaler• tama• trudność• utrudnianie• utrudnienie• wada• zaaferowanie• zakłopotanie• zapora• zatkanie• zawada• zawalidroga• żywopłot* * *przeciwieństwo, przeciwność, przeszkoda, szkopuł, zapora, zawada -
6 смущаться
( okazywać zakłopotanie) mieszać się, peszyć się, żenować się -
7 смущение
сущ.• anarchizm• bezład• dezorganizacja• dezorientacja• niejasność• nieporządek• nieład• onieśmielenie• pogmatwanie• pomieszanie• pomylenie• zamieszanie• zamęt• zawstydzenie• zażenowanie• zmieszanie* * *onieśmielenie, skrępowanie, zakłopotanie, zawstydzenie, zażenowanie, zmieszanie
См. также в других словарях:
zakłopotanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak pewności siebie, zmieszanie, zażenowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spoglądał z zakłopotaniem. Na ich twarzach malowało się zakłopotanie. Wprawił wszystkich w zakłopotanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłopotanie — n I 1. rzecz. od zakłopotać. 2. «stan człowieka znajdującego się w kłopotliwej sytuacji; onieśmielenie, zmieszanie» Popaść w zakłopotanie. Wprawić kogoś w zakłopotanie. Uśmiechać się z zakłopotaniem. Odczuwać wobec kogoś zakłopotanie … Słownik języka polskiego
zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać … Słownik języka polskiego
mina — 1. przestarz. Gęsta, tęga mina «mina wyrażająca pewność siebie»: Dla uzupełnienia ekwipunku wbił w kieszenie dwie spore pajdy chleba i z tęgą miną wyruszył na podziemną wyprawę. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Mina komuś zrzedła, rzednie «ktoś stracił,… … Słownik frazeologiczny
zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
ambarasować — ndk IV, ambarasowaćsuję, ambarasowaćsujesz, ambarasowaćsuj, ambarasowaćował, ambarasowaćowany przestarz. «sprawiać kłopot, przysparzać trudności, zmartwień, wprawiać w zakłopotanie, niepokoić» Ambarasować kogoś czymś. Ambarasujące słowa,… … Słownik języka polskiego
głupawy — głupawywi 1. «niezbyt mądry; nieinteligentny, ograniczony, bezmyślny» Głupawy uczeń. 2. «świadczący o czyjejś ograniczoności; wyrażający zakłopotanie» Głupawy uśmiech. Głupawa mina … Słownik języka polskiego
głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia … Słownik języka polskiego
hm — «wyraz naśladujący odgłos chrząknięcia, często wyrażający namysł, zakłopotanie, niepewność, powątpiewanie, rzadziej podziw» Hm, nie wiem, co powiedzieć… Hm, sam to zrobiłeś? Hm, nie do wiary! Hm, hm, jakie to ładne! … Słownik języka polskiego
kłopotliwy — «sprawiający kłopot, wprawiający w zakłopotanie» Kłopotliwa sprawa. Kłopotliwe milczenie, pytanie … Słownik języka polskiego