-
41 kirşen
czyścić; kurzyć; odkurzać; posypać; zakurzyć -
42 toz
czyścić; kurzyć; odkurzać; posypać; zakurzyć -
43 tozamak
czyścić; kurzyć; odkurzać; posypać; zakurzyć -
44 tozan
czyścić; kurzyć; odkurzać; posypać; zakurzyć -
45 ýuwundy
czyścić; kurzyć; odkurzać; posypać; tandeta; zakurzyć -
46 σκόνη
1) kurz (n) rzecz.2) kurzyć czas.3) pył (m) rzecz.4) zakurzyć czas. -
47 dulkės
1) kurz2) kurzyć3) pył4) zakurzyć -
48 با
bieg; blisko; błękit; błękitny; ciąg; czyścić; danie; do; dookoła; epoka; interes; jęzor; język; kierunek; kłamać; kłamstwo; ku; kupno; kurs; kurz; kurzyć; leżeć; łącznie; mimo; mowa; na; naprzeciw; niebieski; o; obok; odkurzać; około; ozorek; ozór; ożenić; pobierać; położyć; pomagać; pomoc; poprzez; posypać; poślubiać; poślubić; prawie; proch; przebieg; przeciw; przeciwko; przez; przy; pył; rada; ratunek; razem; seria; siny; skłamać; smutny; starość; starzeć; targować; tok; transakcja; u; umowa; w; wbrew; wiek; wokoło; wokół; wymiana; wymieniać; z; za; zakurzyć; znajdować; żenić; dopiero; rzetelny; słuszny; sprawiedliwy; ściśle; tylko; właśnie; cena; godzien; wartość; wyceniać -
49 پاشيدن
czyścić; kurz; kurzyć; lać; nalewać; odkurzać; posypać; proch; pył; zakurzyć -
50 تراب
czyścić; kurz; kurzyć; odkurzać; posypać; proch; pył; zakurzyć -
51 خاك
błoto; brud; czyścić; kurz; kurzyć; obszar; odkurzać; posypać; proch; pył; świat; teren; terytorium; uziemienie; zakurzyć; ziemia -
52 خاكه
czyścić; kurz; kurzyć; odkurzać; posypać; proch; pył; zakurzyć -
53 ذره
cząsteczka; cząstka; czyścić; drobina; kurz; kurzyć; odkurzać; odrobina; partykuła; posypać; proch; pył; włókno; zakurzyć; zboże; ziarno -
54 غبار
czyścić; kurz; kurzyć; mgła; mżyć; odkurzać; posypać; proch; pył; zakurzyć; zamglić
См. также в других словарях:
zakurzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakurzyćrzę, zakurzyćrzy, zakurzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobrudzić, pokryć coś kurzem, pyłem (np. robiąc coś); narobić kurzu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakurzyć buty,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakurzyć — dk VIb, zakurzyćrzę, zakurzyćrzysz, zakurzyćkurz, zakurzyćrzył, zakurzyćrzony 1. «pokryć kurzem, zaprószyć czymś sypkim; zapylić» Zakurzyć obuwie, ubranie. Zakurzone meble, książki. 2. pot. «zapalić papierosa, fajkę» Przystanęli, żeby zakurzyć.… … Słownik języka polskiego
zakurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kurzyć się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakurzyć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos dk VIIb, zakurzyć sięrzy się, {{/stl 8}}{{stl 7}} o kurzu, pyle, drobnym śniegu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurzyć się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa {{/stl 8}}– zakurzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach, sprzętach: pokrywać się kurzem (także nieosobowo) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okurzyć — dk VIb, okurzyćrzę, okurzyćrzysz, okurz, okurzyćrzył, okurzyćrzony okurzać ndk I, okurzyćam, okurzyćasz, okurzyćają, okurzyćaj, okurzyćał, okurzyćany 1. rzad. «pokryć coś kurzem, pyłem; zakurzyć» Okurzyć mąką ubranie. Pojazdy okurzały piechurów.… … Słownik języka polskiego
zapylić — dk VIa, zapylićlę, zapylićlisz, zapylićpyl, zapylićlił, zapylićlony zapylać ndk I, zapylićam, zapylićasz, zapylićają, zapylićaj, zapylićał, zapylićany 1. «pokryć pyłem, zakurzyć; zanieczyścić pyłem powietrze, atmosferę» Zapylone liście drzew.… … Słownik języka polskiego