-
1 zakończenie
zakończenie n (-a) Beendigung f; filmu, książki Schluss m, Ende n; sprawy Ausgang m; rozprawki Schluss m; przedmiotu Spitze f, Ende n; nerwu Ende n;na zakończenie zum Schluss -
2 zakończenie
zakończenie [zakɔj̃nʧ̑ɛɲɛ] ntpracy, współpracy Beendung f, Beendigung f; opowiadania Ende nt, Ausgang m; wypracowania Abschluss mna \zakończenie zum Abschluss, abschließend -
3 zakończenie
-
4 dziób
-
5 tępy
tępy (-po) nóż, zakończenie stumpf; (nieinteligentny) begriffsstutzig, minderbemittelt; (apatyczny) stumpf(sinnig), abgestumpft; ból, odgłos dumpf -
6 dziobek
-
7 dziób
zamknij \dziób! halt[e] den Schnabel! ( fam) -
8 epilog
-
9 finał
zakwalifikować się do \finału sich +akk für das Finale qualifizieren, das Endspiel erreichen -
10 finisz
-
11 grot
-
12 koniec
od końca do końca von einem Ende zum anderen\koniec końców letzten Endesna \koniec zum Schlusspod \koniec tygodnia/życia gegen Ende der Woche/am Ende des Lebensw końcu schließlich, letztendlichnie widać końca kein Ende ist in Sicht, es ist kein Ende abzusehenod końca von hinten4) \koniec wieńczy dzieło ( przysł) das Ende krönt das Werkmiłe złego początki, lecz \koniec żałosny ( przysł) süßer Anfang, saures Endeto jeszcze nie \koniec świata deswegen geht die Welt nicht gleich unter ( fam)na końcu świata am Ende der Weltszary \koniec Schlusslicht nt ( fam)położyć czemuś \koniec etw +dat Einhalt gebieten, etw +dat ein Ende machen [ lub setzen]wiązać \koniec z końcem ein knappes Auskommen haben -
13 tragiczny
-
14 zwieńczenie
zwieńczenie [zvjɛj̃nʧ̑ɛɲɛ] nt -
15 Abmeldung
\Abmeldung von einer Sitzung zakończenie nt sesji -
16 Abschluss
-
17 Abschlussfeier
AbschlussfeierRR<-, -n> f( Feier zur Schulentlassung) zabawa f na zakończenie szkoły -
18 Ausgang
Au sgang m<- gänge>3) ( Ausgeherlaubnis)\Ausgang haben mieć przepustkę\Ausgang Audio/Video wyjście audio/wideo -
19 Ausklang
Au sklang m -
20 Beendigung
zakończenie nt
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zakończenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zakończyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakończenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zakończenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowy fragment czegoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakończenie — n I 1. rzecz. od zakończyć. 2. lm D. zakończenieeń «ostatnia, końcowa część czegoś; koniec» Zakończenie powieści, opowiadania. Szczęśliwe zakończenie przygody. ∆ anat. Zakończenia nerwowe «końcowe części komórek nerwowych, za pomocą których… … Słownik języka polskiego
na zakończenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} na końcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na zakończenie koncertu zaśpiewał swój największy przebój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziobek — m III, D. dziobekbka, N. dziobekbkiem; lm M. dziobekbki 1. «mały dziób ptasi» Pisklęta otwierały dziobki. przen. żart. «buzia, usta» 2. «lejkowate zakończenie dzbanka, dzbanuszka, czajnika itp. naczyń, przez które leje się płyn» 3. «ostre… … Słownik języka polskiego
grot — I m IV, D. u, Ms. grocie; lm M. y 1. «ostre zakończenie (ostrze) różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz strzały; także cała strzała» Ostry, stalowy grot. 2. łow. «zakończenie odnogi poroża kozła sarny skierowane ku… … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… … Słownik języka polskiego
kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… … Słownik języka polskiego
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
końcówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. końcówkawce; lm D. końcówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa część czegoś, zakończenie; pozostałość, reszta z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcówka filmu, długopisu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Live at Wembley (Бейонсе) — Live at Wembley DVD сборник Бейонсе Дата выпуска 26 апреля 2004 … Википедия