-
1 zakańczać
zakańczać się (I) enden (mit D); sprawa, historia ausgehen -
2 zakańczać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakańczać
-
3 zakańczać
-
4 zakańczać
глаг.• завершать• заканчивать• закончить• кончать• оканчивать• окончить• приканчивать• решать• решить -
5 zakańczać
1. terminer2. trancher -
6 zakańczać
cinn -
7 zakańczać
bitirmek -
8 zakańczać
baigti -
9 zakańczać
закінчувати -
10 zakańczać
1 tapusin2 wakasán -
11 zakańczać
seljermek -
12 zakańczać zakańcz·ać
-
13 zakończyć
-
14 zakończyć
(-ę, -ysz); vb; od (kończyć, zakańczać)* * *pf.1. (= skończyć) end, finish; (= doprowadzić do końca) bring to an end; (= zamknąć) (np. prace nad czymś) conclude; (= ukończyć) (prace, badania) complete; zakończyć życie end one's life.2. (= być ostatnią fazą) conclude.pf.end, finish.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakończyć
-
15 zakończyć
См. также в других словарях:
zakańczać — Zakończyć życie zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
zakańczać — → zakończyć … Słownik języka polskiego
zakończyć — dk VIb, zakończyćczę, zakończyćczysz, zakończyćkończ, zakończyćczył, zakończyćczony rzad. zakończać a. zakańczać ndk I, zakończyćam, zakończyćasz, zakończyćają, zakończyćaj, zakończyćał, zakończyćany 1. «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… … Słownik języka polskiego
