-
1 stand
[stænd] 1. pt, pp stood, n ( COMM)( stall) stoisko nt, budka f; ( at exhibition) stoisko nt; (SPORT) trybuna f; ( piece of furniture) wieszak m, stojak m2. vi(be on foot, be placed) stać; ( rise) wstawać (wstać perf), powstawać (powstać perf); ( remain) pozostawać (pozostać perf) ważnym, zachowywać (zachować perf) aktualność; ( in election etc) kandydować3. vtto stand at — level, score etc wynosić (wynieść perf)
to make a stand against sth — dawać (dać perf) odpór czemuś
to take a stand on sth — zajmować (zająć perf) stanowisko w jakiejś sprawie
to take the stand (US) — zajmować (zająć perf) miejsce dla świadków
to stand to gain/lose sth — móc coś zyskać/stracić
to stand sb a drink/meal — stawiać (postawić perf) komuś drinka/obiad
to stand trial — stawać (stanąć perf) przed sądem
Phrasal Verbs:- stand by- stand up* * *[stænd] 1. past tense, past participle - stood; verb1) (to be in an upright position, not sitting or lying: His leg was so painful that he could hardly stand; After the storm, few trees were left standing.) stać2) ((often with up) to rise to the feet: He pushed back his chair and stood up; Some people like to stand (up) when the National Anthem is played.) wstawać, stać3) (to remain motionless: The train stood for an hour outside Newcastle.) stać4) (to remain unchanged: This law still stands.) pozostawać w mocy, obowiązywać5) (to be in or have a particular place: There is now a factory where our house once stood.) stać6) (to be in a particular state, condition or situation: As matters stand, we can do nothing to help; How do you stand financially?) stać, wyglądać7) (to accept or offer oneself for a particular position etc: He is standing as Parliamentary candidate for our district.) kandydować8) (to put in a particular position, especially upright: He picked up the fallen chair and stood it beside the table.) stawiać9) (to undergo or endure: He will stand (his) trial for murder; I can't stand her rudeness any longer.) wytrzymywać10) (to pay for (a meal etc) for (a person): Let me stand you a drink!) stawiać2. noun1) (a position or place in which to stand ready to fight etc, or an act of fighting etc: The guard took up his stand at the gate; I shall make a stand for what I believe is right.) stanowisko2) (an object, especially a piece of furniture, for holding or supporting something: a coat-stand; The sculpture had been removed from its stand for cleaning.) stojak, podstawa3) (a stall where goods are displayed for sale or advertisement.) stoisko, wystawa4) (a large structure beside a football pitch, race course etc with rows of seats for spectators: The stand was crowded.) trybuna5) ((American) a witness box in a law court.) miejsce dla świadka•- standing 3. noun1) (time of lasting: an agreement of long standing.) czas trwania2) (rank or reputation: a diplomat of high standing.) pozycja•- stand-by4. adjective((of an airline passenger or ticket) costing or paying less than the usual fare, as the passenger does not book a seat for a particular flight, but waits for the first available seat.) bez rezerwacji5. adverb(travelling in this way: It costs a lot less to travel stand-by.) bez rezerwacji- stand-in- standing-room
- make someone's hair stand on end
- stand aside
- stand back
- stand by
- stand down
- stand fast/firm
- stand for
- stand in
- stand on one's own two feet
- stand on one's own feet
- stand out
- stand over
- stand up for
- stand up to
См. также в других словарях:
zająć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zajmować {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zająć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, zająćjmę, zająćjmie, zająćjmij, zająćjął, zająćjęli, zająćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… … Słownik języka polskiego
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
zajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zajmowaćmuję, zajmowaćmuje, zajmowaćany {{/stl 8}}– zająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zajmowaćjmę, zajmowaćjmie, zajmowaćjmij, zajmowaćjął, zajmowaćjęli, zajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobawić — dk VIa, pobawićwię, pobawićwisz, pobawićbaw, pobawićwił 1. «uprzyjemnić komuś czas, zająć kogoś czymś zabawnym, przyjemnym, spędzić pewien czas na bawieniu kogoś» Pobawić dziecko. Pobawić kogoś opowiadaniem anegdot. Pobaw gości albo nakryj do… … Słownik języka polskiego
zabawić — dk VIa, zabawićwię, zabawićwisz, zabawićbaw, zabawićwił, zabawićwiony zabawiać ndk I, zabawićam, zabawićasz, zabawićją, zabawićaj, zabawićał, zabawićany 1. częściej ndk «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki; uprzyjemniać komuś czas» Zabawiać… … Słownik języka polskiego
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
zaabsorbować — dk IV, zaabsorbowaćbuję, zaabsorbowaćbujesz, zaabsorbowaćbuj, zaabsorbowaćował, zaabsorbowaćowany 1. «żywo zająć, zainteresować kogoś czymś, pochłonąć całkowicie czyjąś uwagę, myśl; zająć komuś czas» Zaabsorbować kogoś swoimi sprawami. Omawiane… … Słownik języka polskiego
porządzić — dk VIa, porządzićdzę, porządzićdzisz, porządzićrządź, porządzićdził rzad. «przeżyć jakiś czas rządząc; zająć się rządzeniem przez pewien czas» Teraz ty porządź domem. porządzić się «wprowadzić samowolnie swoje rządy, swoje porządki, zarządzenia… … Słownik języka polskiego
