zaimek+względny

См. также в других словарях:

• względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… …   Słownik języka polskiego

• zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… …   Słownik języka polskiego

• który — którzy, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny używany w pytaniach niezależnych i zależnych» Która to godzina? Którego dzisiaj mamy? (w pytaniu o datę dnia). Nie wiem, która wersja jest prawdziwa. 2. «zaimek względny używany w zdaniach podrzędnych… …   Słownik języka polskiego

• czyj — + czyja, czyje, czyi, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny lub względny zawierający treść dzierżawczą» a) «używany w pytaniach» Czyj to głos? Czyja to sprawka? Czyje to dziecko? b) «używany w pytaniach zależnych rozwijających jeden z członów zdania …   Słownik języka polskiego

• kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… …   Słownik języka polskiego