-
1 abstumpfen
ab|stumpfen2) ( gefühllos machen) Person znieczulać ( przen) Gewissen zagłuszać [ perf zagłuszyć] ( przen) Arbeit ogłupiaćII. vi3) haben (\abstumpfend wirken)die Arbeit stumpft ihn ab praca go otępia
См. также в других словарях:
zagłuszać się – zagłuszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zagłuszać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekrzykując się, uczestnicy dyskusji zagłuszali się wzajemnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagłuszyć — dk VIb, zagłuszyćszę, zagłuszyćszysz, zagłuszyćgłusz, zagłuszyćszył, zagłuszyćszony zagłuszać ndk I, zagłuszyćam, zagłuszyćasz, zagłuszyćają, zagłuszyćaj, zagłuszyćał, zagłuszyćany 1. «brzmiąc głośno, stłumić inny dźwięk, uczynić go niesłyszalnym … Słownik języka polskiego
zabijać – zabić [zagłuszać – zagłuszyć] (swoje) sumienie — {{/stl 13}}{{stl 7}} tłumić, niszczyć w sobie poczucie moralnej oceny swoich uczynków oraz odpowiedzialności za nie, walczyć z wyrzutami sumienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Im bardziej pogrążał się w zbrodni, tym bardziej zabijał swoje sumienie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
7 (альбом O.S.T.R.) — 7 Альбом O.S.T.R. Дата выпуск … Википедия
zagłuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagłuszaćam, zagłuszaća, zagłuszaćają, zagłuszaćany {{/stl 8}}– zagłuszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zagłuszaćszę, zagłuszaćszy, zagłuszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} będąc głośniejszym niż inny dźwięk, odgłos… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny
zagadać — dk I, zagadaćam, zagadaćasz, zagadaćają, zagadaćaj, zagadaćał, zagadaćany zagadnąć dk Va, zagadaćnę, zagadaćniesz, zagadaćnij, zagadaćnął, zagadaćnęła, zagadaćnęli, zagadaćnięty, zagadaćnąwszy zagadywać ndk VIIIa, zagadaćduję, zagadaćdujesz,… … Słownik języka polskiego
przekrzyczeć — dk VIIb, przekrzyczećczę, przekrzyczećczysz, przekrzyczećkrzycz, przekrzyczećczał, przekrzyczećczeli, przekrzyczećczany przekrzykiwać ndk VIIIb, przekrzyczećkuję, przekrzyczećkujesz, przekrzyczećkuj, przekrzyczećiwał, przekrzyczećiwany «krzycząc… … Słownik języka polskiego
sumienie — n I; lm D. sumienieeń «właściwość psychiczna, zdolność pozwalająca odpowiednio oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi; świadomość odpowiedzialności moralnej za swoje czyny, postępowanie» Czułe,… … Słownik języka polskiego
swój — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. M. m swój, n swoje || swe, ż swoja || swa, D. m n swojego || swego, ż swojej || swej, C. m n swojemu || swemu, ż swojej || swej, B. mż = D., mnż n = M., ż swoją || swą, N. m n swoim || swym, ż swoją || swą, Mc. m n… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachwaścić — dk VIa, zachwaścićchwaszczę, zachwaścićcisz, zachwaścićchwaść, zachwaścićcił, zachwaścićchwaszczony zachwaszczać ndk I, zachwaścićam, zachwaścićasz, zachwaścićają, zachwaścićaj, zachwaścićał, zachwaścićany «pozwolić zarosnąć chwastami, rozplenić… … Słownik języka polskiego