-
1 malsaniĝi
-
2 zachorzeć
zachorować -
3 zmętelacieć
zachorować na motylicę -
4 заболеть
глаг.• rozchorować• rozchorowywać• zaboleć• zachorować• zachorzeć* * *odchorować, pochorować się, rozchorować się, wpaść w chorobę, zaboleć, zachorować, zasłabnąć книжн. -
5 занедужати
zanedużatyдієсл. -
6 захворіти
zahworityдієсл. -
7 erkranken
vi s -
8 Grippe
-
9 krank
-
10 be taken ill
(to become ill: He was taken ill at the party and was rushed to hospital.) zachorować -
11 ill
[ɪl] 1. adj 2. n 3. advto speak/think ill of sb — źle o kimś mówić/myśleć
* * *[il] 1. comparative - worse; adjective1) (not in good health; not well: She was ill for a long time.) chory2) (bad: ill health; These pills have no ill effects.) zły, szkodliwy3) (evil or unlucky: ill luck.) zły2. adverb(not easily: We could ill afford to lose that money.) z trudem3. noun1) (evil: I would never wish anyone ill.) krzywda2) (trouble: all the ills of this world.) nieszczęście•- ill-- illness
- ill-at-ease
- ill-fated
- ill-feeling
- ill-mannered / ill-bred
- ill-tempered / ill-natured
- ill-treat
- ill-treatment
- ill-use
- ill-will
- be taken ill -
12 sick
[sɪk]adjchory; humour niesmacznyto fall sick — zachorować ( perf)
a sick person — chory(-ra) m(f)
I am sick of ( fig) — niedobrze mi się robi od +gen
* * *[sik] 1. adjective1) (vomiting or inclined to vomit: He has been sick several times today; I feel sick; She's inclined to be seasick/airsick/car-sick.) mający mdłości2) ((especially American) ill: He is a sick man; The doctor told me that my husband is very sick and may not live very long.) chory3) (very tired (of); wishing to have no more (of): I'm sick of doing this; I'm sick and tired of hearing about it!) zmęczony4) (affected by strong, unhappy or unpleasant feelings: I was really sick at making that bad mistake.) zdegustowany5) (in bad taste: a sick joke.) niesmaczny2. noun(vomit: The bedclothes were covered with sick.) wymioty- sicken- sickening
- sickeningly
- sickly
- sickness
- sick-leave
- make someone sick
- make sick
- the sick
- worried sick -
13 sicken
['sɪkn] 1. vt 2. vito be sickening for a cold/flu — mieć pierwsze objawy przeziębienia/grypy
* * *1) (to become sick.) zachorować2) (to disgust: The very thought sickens me.) mdlić -
14 take
[teɪk] 1. pt took, pp taken, vtshower, holiday brać (wziąć perf); photo robić (zrobić perf); decision podejmować (podjąć perf); ( steal) zabierać (zabrać perf); courage, time wymagać +gen; pain etc znosić (znieść perf); passengers, spectators etc mieścić (pomieścić perf); ( accompany) person zabierać (zabrać perf); (carry, bring) object brać (wziąć perf), zabierać (zabrać perf); exam, test zdawać, podchodzić (podejść perf) do +gen; drug, pill etc brać (wziąć perf), zażywać (zażyć perf)to take sth from — wyjmować (wyjąć perf) coś z +gen
I take it (that) — zakładam (, że)
to take sb's hand — brać (wziąć perf) kogoś za rękę
to take sb for a walk — brać (zabrać perf) kogoś na spacer
to take it upon o.s. to do sth — brać (wziąć perf) na siebie zrobienie czegoś
Phrasal Verbs:- take in- take off- take on- take out- take to- take up2. vi 3. n (FILM)ujęcie nt* * *(to take or keep (someone) as a hostage: The police were unable to attack the terrorists because they were holding three people hostage.) brać jako zakładników -
15 malade
1. chory2. pacjent3. zachorować -
16 tomber
1. dać2. odpadać3. opadać4. padać5. paść6. przypadać7. rozczyn8. rozkładać9. rozpadać10. roztwór11. rozwiązanie12. runąć13. spadać14. spaść15. uderzyć16. upadać17. upaść18. wpadać19. wypadać20. wypaść21. zachorować22. zakochać23. zapadać24. zapaść25. zlecieć26. złapać
См. также в других словарях:
zachorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zachorowaćruję, zachorowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się chorym, zacząć chorować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachorować na raka, na ospę. Zachorować na serce. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachorować — dk IV, zachorowaćruję, zachorowaćrujesz, zachorowaćruj, zachorowaćował «stać się chorym, wpaść w chorobę» Ciężko, obłożnie zachorować. Zachorować na anginę, na zapalenie płuc, na grypę. Zachorować na serce, na nerki, na wątrobę. Zachorować z… … Słownik języka polskiego
pochorować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stać się chorym; zachorować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochorował się od tych potraw. Pochorowała się z tego zmartwienia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
febra — ż IV, CMs. febrabrze, blm «potoczne określenie gorączki typu malarycznego, malarii (zimnicy) lub w ogóle gorączki z dreszczami» Atak febry. Dostać febry. Mieć, przebyć febrę. Zachorować na febrę. Drżeć, dygotać, trząść się jak w febrze. Febra… … Słownik języka polskiego
gruźlica — ż II, DCMs. gruźlicacy, blm «przewlekła choroba zakaźna ludzi i zwierząt atakująca różne narządy, najczęściej płuca, wywołująca powstawanie w tkankach charakterystycznych tworów (gruzełków)» Gruźlica płuc, kości, skóry. Prątki gruźlicy.… … Słownik języka polskiego
grypa — ż IV, CMs. grypapie zwykle blm «wirusowa choroba zakaźna, często epidemiczna, objawiająca się nieżytem górnych dróg oddechowych (katarem, kaszlem), gorączką, dreszczami, bólem głowy, mięśni itp.» Epidemia grypy. Chory na grypę. Zachorować, zapaść … Słownik języka polskiego
gwałtownie — gwałtownieej przysłów. od gwałtowny a) w zn. 1: Zakończyć gwałtownie rozmowę. Gwałtownie kogoś zaatakować. b) w zn. 2: Serce biło mu gwałtownie. c) w zn. 3: Gwałtownie zachorować. Samochód gwałtownie zahamował … Słownik języka polskiego
heinemedina — [wym. hajnemedina] ż IV, CMs. heinemedinanie, blm pot. «wirusowa choroba zakaźna występująca głównie u dzieci, charakteryzująca się porażeniami mięśni, niekiedy trwałymi; choroba Heinego Medina, porażenie dziecięce, polio» Szczepienia ochronne… … Słownik języka polskiego
niebezpiecznie — niebezpiecznieej przysłów. od niebezpieczny Niebezpiecznie zachorować. Byłoby teraz niebezpiecznie zasnąć. Zrobiło się niebezpieczniej w tych stronach … Słownik języka polskiego
odra — ż IV, CMs. odrze, blm «choroba przeważnie wieku dziecięcego, wirusowa, epidemiczna, zakaźna, objawiająca się wysoką gorączką, nieżytem górnych dróg oddechowych oraz plamistą wysypką» Mieć odrę. Zachorować na odrę … Słownik języka polskiego