-
1 zabrzęczeć
pf.- ę -ysz1. (= zadźwięczeć) ( o metalach) clang; ( o telefonie) jangle; ( o szkle) clink; ( o strunie) twang.2. (= spowodować brzęk) clink (e.g. one's keys, glasses, etc.).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrzęczeć
-
2 zabrzęczeć
глаг.• зажужжать• прогудеть -
3 zabrzęczeć
bourdonner -
4 zabrzęczeć
1. задзенькати;2. задзижчати -
5 trzos
сущ.• мошна* * *♂ уст. мошна ž, кошель;brzęknąć (zabrzęczeć) \trzosem уст. тряхнуть мошной
* * *м уст.мошна́ ż, коше́льbrzęknąć (zabrzęczeć) trzosem — уст. тряхну́ть мошно́й
См. также в других словарях:
zabrzęczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zabrzęczećczę, zabrzęczećczy, zabrzęczećczał, zabrzęczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydać brzęk; zacząć brzęczeć; zadzwonić, zadźwięczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabrzęczały … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrzęczeć — dk VIIb, zabrzęczećczę, zabrzęczećczysz, zabrzęczećbrzęcz, zabrzęczećczał, zabrzęczećczeli 1. «wydać brzęk; zadźwięczeć» Zabrzęczały naczynia, szyby w oknach. Zabrzęczały muchy. Dzwonek zabrzęczał. 2. rzad. «spowodować powstanie brzęku,… … Słownik języka polskiego
