-
1 zabrać*
zabrać* pf: zabrać tajemnicę do grobu ein Geheimnis mit ins Grab nehmen; -
2 grób
Grab ntzłożyć kogoś do grobu jdn beisetzen, jdn zu Grabe tragenGrób Nieznanego Żołnierza das Grab des Unbekannten Soldatenkopać sobie \grób sich +dat selbst das Grab schaufeln [ lub graben]milczeć jak \grób schweigen wie ein Grab, verschwiegen wie ein Grab sein ( fam)stać nad grobem am Grab stehenwpędzić kogoś do grobu ein Nagel zu jds Sarg sein ( fam)zabrać sekret/tajemnicę [ze sobą] do grobu ein Geheimnis mit ins Grab nehmen ( geh)zza grobu aus dem Jenseits -
3 Grab
grób mein Geheimnis mit ins \Grab nehmen zabrać jakąś tajemnicę [ze sobą] do grobuverschwiegen sein wie ein \Grab milczeć jak grób -
4 zabierać
I. vt1) ( brać sobie)\zabierać coś komuś jdm etw [weg]nehmen [ lub fortnehmen]2) ( brać ze sobą) mitnehmen3) ( usuwać) wegnehmen5) \zabierać komuś czas jdn lange aufhalten, jdm die Zeit stehlen ( fam)zabrało mi to dużo czasu das hat mich viel Zeit gekostet\zabierać głos das Wort ergreifen [ lub nehmen]II. vr1) ( rozpoczynać coś)\zabierać się do czegoś etw in Angriff nehmen, sich +akk an etw +dat heranmachen ( fam)2) (pot: być wobec kogoś stanowczym)\zabierać się z kimś do miasta/kina mit jdm in die Stadt/ins Kino gehen\zabierać się z kimś na wycieczkę mit jdm einen Ausflug machen [ lub unternehmen]
См. также в других словарях:
zabrać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… … Słownik frazeologiczny
zabrać [wziąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}(ze sobą) do grobu {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć jakiś sekret, tajemnicę i umrzeć, nie wyjawiwszy go (jej) nikomu i nie pozostawiwszy żadnej możliwości jej poznania; dochować, nie zdradzić swej tajemnicy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… … Słownik języka polskiego
zabierać — euf. Wojna, choroba, śmierć itp. kogoś zabrała «ktoś zginął na wojnie, ktoś umarł»: Ofensywa niemiecka na Verdun w czasie I wojny zabrała wszystkich mężczyzn w rodzinie Dominique. Trzech synów zginęło w bitwie, pradziadek zmarł kilka lat po… … Słownik frazeologiczny
grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… … Słownik frazeologiczny
grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… … Słownik języka polskiego
tajemnica — 1. Publiczna tajemnica, tajemnica poliszynela «rzecz, która miała być tajemnicą, ale jest wszystkim znana»: Od początku lat osiemdziesiątych narkomania przestała być tajemnicą publiczną, można było o niej mówić i dyskutować. S mowa 1991.… … Słownik frazeologiczny