-
1 zabijać
I. vtzostać zabitym przez lawinę von einer Lawine getötet werdenzostać zabitym przez piorun vom Blitz erschlagen [ lub getötet] werden3) ( wbijać) schlagen, [hinein]rammenzabić komuś klina ( pot) jdm Flausen in den Kopf setzen ( fam), jdm einen Floh ins Ohr setzen ( fam)ktoś muchy by nie zabił jd würde einer Fliege nichts zuleide tunII. vr1) ( odbierać sobie życie) sich +akk das Leben nehmen, sich +akk umbringen2) (pot: zabiegać o coś)\zabijać się o coś sich +akk wegen etw den Arsch aufreißen ( vulg)3) (pot: tracić siły przez coś)\zabijać się przy czymś sich +akk bei etw aufreiben -
2 reißen
rei ßen ['raɪsən] <riss, gerissen>I. vi1) (weg\reißen)jdm etw aus den Händen \reißen wyrywać [ perf wyrwać] komuś coś z rąk2) (hinein\reißen)er hat mir ein Loch in die Hose gerissen ( dat) [on] zrobił mi dziurę w spodniach3) ( aus dem Kontext lösen)aus dem Zusammenhang gerissen wyrwany z kontekstu4) (weg\reißen)jdn zu Boden \reißen powalić kogoś na ziemięjdn [mit sich] in den Abgrund \reißen pociągnąć kogoś [za sobą] w przepaśćer riss den Wagen nach links gwałtownie skręcił w lewo5) (unversehens heraus\reißen)jdn aus seinen Gedanken/aus dem Schlaf \reißen wyrwać kogoś z zamyślenia/ze snu6) ( gewaltsam übernehmen)7) ( zerstören) -
3 wyrzynać
I. vt1) ( rzeźbić) hauen, ausschnitzenwyrżnąć głową o kant mit dem Kopf gegen eine Kante schmetternII. vrwyrzynają jej się ząbki sie zahnt, sie bekommt Zähnewyrżnąć się o coś gegen etw schmettern [ lub stoßen]
См. также в других словарях:
zabijać się — I – zabić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} popełniać samobójstwo; odbierać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabić się z miłości, z tęsknoty. Coraz częściej zabijają się dzieci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać — ndk I, zabijaćam, zabijaćasz, zabijaćają, zabijaćaj, zabijaćał, zabijaćany 1. forma ndk czas. zabić (p.) 2. «doprowadzać do utraty zdrowia, sił; wycieńczać, wyczerpywać» Zabija kogoś samotność, smutek. zabijać się 1. forma ndk czas. zabić się… … Słownik języka polskiego
zabijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabijaćam, zabijaća, zabijaćają, zabijaćany {{/stl 8}}– zabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zabijaćbiję, zabijaćbije, zabijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać – zabić nudę — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś z nudów, zajmować się czymś bez konkretnego celu, aby się nie nudzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabijał nudę, licząc przejeżdżające samochody. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… … Słownik frazeologiczny
mordować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia,mordować sięduję się, mordować sięduje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mordować siebie nawzajem; zabijać siebie wzajemnie, jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze wrogich … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabić — dk Xa, zabićbiję, zabićbijesz, zabićbij, zabićbił, zabićbity zabijać ndk I, zabićam, zabićasz, zabićają, zabićaj, zabićał, zabićany 1. «pozbawić kogoś, coś życia w sposób gwałtowny, zadać komuś śmierć; uśmiercić, zamordować» Zabić kogoś… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego