-
41 Kieferknochen
anat çene kemiği -
42 Kinn
Kinn <-(e) s, -e> [kın] ntçene -
43 Kinnlade
Kinnlade <-n> fanat ( Unterkiefer) alt çene -
44 Klappe
-
45 Maul
1) ( bei Tieren) ağızjdm das \Maul stopfen birinin ağzını tıkamak, birinin çenesini kapatmak, birini susturmak;halt's \Maul! çeneni tut [o kapa] !;er hat zehn Mäuler zu stopfen onun evinde on boğaz var -
46 Mundwerk
-
47 Oberkiefer
Oberkiefer <-s, -> manat üst çene -
48 Schnabel
1) ( eines Vogels) gaga2) ( an einer Kanne) ibikhalt den \Schnabel! gaganı kapa!, çeneni tut!;reden, wie einem der \Schnabel gewachsen ist çekinmeden konuşmak, dobra dobra konuşmak -
49 Schnauze
-
50 Schwatz
-
51 schwatzen
-
52 Unterkiefer
Unterkiefer <-s, -> malt çene -
53 verquatschen
verquatschen*wir haben die ganze Zeit verquatscht zamanı gevezelik ederek geçirdikII vrsich \verquatschen ( fam) lafa dalmak; ( sich verplappern) kendini ele vermek, kendi ağzıyla tutulmak, dilini tutamamak; ( versehenlich etw verraten) ağzından bir şey kaçırmak -
54 Wind
Wind <-(e) s, -e> [vınt] mrüzgâr, yel;bei \Wind und Wetter her havada; ( bei schlechtem Wetter) kötü havada;\Wind und Wetter ausgesetzt sein rüzgâr almak [o tutmak], hava şartlarına maruz kalmak;in den \Wind reden ( fig) havaya konuşmak, boşuna söyleyip durmak, çene yormak;wie der \Wind ( fig) rüzgâr [o yel] gibi;einen \Wind streichen lassen ( vulg) yellenmek, osurmak;wer \Wind sät, wird Sturm ernten ( prov) rüzgâr eken fırtına biçer -
55 Preisunterschied
Preisunterschied m rozdíl m v ceně -
56 Oberkiefer
üst çene
См. также в других словарях:
Cène de Jésus — Cène Simon Ushakov, école de Moscou, XVIIe siècle La Cène (terme issu du latin cena : repas du soir) est le nom donné par les chrétiens au dernier repas que Jésus Christ prit avec le … Wikipédia en Français
Cène protestante — Cène Simon Ushakov, école de Moscou, XVIIe siècle La Cène (terme issu du latin cena : repas du soir) est le nom donné par les chrétiens au dernier repas que Jésus Christ prit avec le … Wikipédia en Français
cène — [ sɛn ] n. f. • fin Xe; lat. cena « repas du soir » 1 ♦ Relig. La Cène : repas que Jésus Christ prit avec ses apôtres la veille de la Passion et au cours duquel il institua l Eucharistie (⇒ cénacle) . Cérémonie du jeudi saint. ♢ Communion… … Encyclopédie Universelle
cène — CÈNE. s. f. Le souper que Notre Seigneur fit avec ses Apôtres la veille de sa Passion. Jésus Christ fit la Cène avec ses Apôtres. Après la Cène il lava les pieds à ses Apôtres. Le jour de la Cène. [b]f♛/b] On dit que les Souverains, le Pape, les… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Cene — Cene … Deutsch Wikipedia
Cene — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
Cene (Italie) — Cene Cene Ajouter une image Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
cene — CENE. s. f. Le souper que nostre Seigneur fit avec ses Apostres la veille de sa Passion. Jesus Christ fit la Cene avec ses Apostres. le jour de la Cene. On dit que le Roy, la Reine, les Princes, les Princesses, les Prelats &c. font la Cene le… … Dictionnaire de l'Académie française
Cène ou Sainte Cène — ● Cène ou Sainte Cène terme généralement utilisé par les protestants pour désigner l eucharistie … Encyclopédie Universelle
-cène — ♦ Élément, du gr. kainos « récent » : éocène, oligocène. cène ❖ ♦ Élément savant, du grec kainos « récent » (ex. : éocène, oligocène) … Encyclopédie Universelle
cene — Cene, Coena: Inde Coena Domini, Cene droicte, voyez Sportule … Thresor de la langue françoyse