-
1 wykształcenie
сущ.• воспитание• дрессировка• образование• образованность• обучение• подготовка• просвещение• просвещенность• просвещённость• учёба* * *wykształceni|e☼ образование;z \wykształceniea lekarz (inżynier) по образованию врач (инженер); zdobyć \wykształcenie получить образование
* * *собразова́ниеz wykształcenia lekarz (inżynier) — по обра́зованию врач (инжене́р)
zdobyć wykształcenie — получи́ть образова́ние
См. также в других словарях:
wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… … Słownik języka polskiego