-
1 przyzwyczajenie
-nia, -nia; gen pl -ń; nt* * *n.habit; mieć przyzwyczajenie robienia czegoś be in the habit of doing sth; nabrać przyzwyczajenia do robienia czegoś fall into the habit of doing sth; robił to z przyzwyczajenia he did it out of habit l. as a matter of habit; robić coś siłą przyzwyczajenia do sth by l. from force of habit; przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka habit is l. becomes second nature; niewolnik przyzwyczajeń a creature of habit.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzwyczajenie
-
2 przyzwyczaje|nie
Ⅰ sv ⇒ przyzwyczaić Ⅱ n habit- siła przyzwyczajenia force of habit- robić coś z przyzwyczajenia to do sth out of a. from habit■ przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka przysł. man is a creature of habitThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzwyczaje|nie
-
3 mieszczański
adj(gust, moralność) ≈middle-class (attr)* * *a.1. burgher, middle-class.2. (moralność, gust, przyzwyczajenia) (= drobnomieszczański) bourgeois, narrow-minded.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mieszczański
-
4 przyzwyczaić
-ję, -isz; imp -j; vb od przyzwyczajać* * *pf.- czaję -czaisz, - czaj, przyzwyczajać ipf. accustom, habituate ( kogoś do (robienia) czegoś sb to (doing) sth).pf.przyzwyczajać się ipf. get used, get accustomed, accustom o.s. (do kogoś/czegoś l. do (robienia) czegoś to sb/sth l. to (doing) sth); (= nabrać przyzwyczajenia) fall into the habit ( do robienia czegoś of doing sth); do wszystkiego można się przyzwyczaić one can get used to anything, you'll get used to it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzwyczaić
-
5 osobliw|y
adj. (wyjątkowy, niezwykły) [wrażenie, reakcja, pomysł, zachowanie] curious; (dziwaczny) [język, styl] peculiar; [odczucie, podejrzenie, obraz] queer; singular przest.; (odbiegający od normy, oczekiwań) [osoba, zachowanie, wydarzenie] odd- osobliwym zrządzeniem losu by a curious twist of fate- nie ma w tym nic osobliwego there’s nothing odd about it- on ma dość osobliwe poczucie humoru/przyzwyczajenia he has a rather peculiar sense of humour/rather peculiar habitsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobliw|y
-
6 pantoflars|ki
adj. 1. [sposób bycia, przyzwyczajenia] of a henpecked husband pot. 2. [warsztat, surowce] slipper-makingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pantoflars|ki
-
7 rzeźb|ić
impf vt 1. (formować) [osoba] to carve, to sculpt- rzeźbić posągi w marmurze to carve a. sculpt statues in marble- rzeźbić zwierzątka z drewna to carve animals out of wood ⇒ wyrzeźbić2. (ryć) [osoba] to carve- rzeźbić drewno we wzory to carve patterns on wood- na kamieniach rzeźbiono tajemnicze znaki secret signs were carved on stone3. Geol. [woda, lodowiec] to carve [doliny, wąwozy] ⇒ wyrzeźbić 4. książk. [wydarzenia] to shape [charakter, przyzwyczajenia]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeźb|ić
-
8 samotnicz|y
adj. 1. (samotny) [przyzwyczajenia] reclusive- prowadzić samotniczy tryb życia to lead a. live a reclusive life2. Żegl. [rejs, wyprawa] solo attr.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > samotnicz|y
-
9 smakow|y
adj. 1. [bodziec, wrażenia, przyzwyczajenia] gustatory- kubek smakowy Anat. taste bud2. [wartości, walory] taste attr.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > smakow|y
-
10 starokawalers|ki
adj. [nałogi, przyzwyczajenia] old bachelor’sThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > starokawalers|ki
-
11 przyzwyczajenie przyzwyczaje·nie
Nowy słownik polsko-angielski > przyzwyczajenie przyzwyczaje·nie
См. также в других словарях:
przyzwyczajenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przyzwyczaić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przyzwyczajenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przyzwyczajenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} utrwalony nawyk,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odzwyczajać — [wym. od zwyczajać] ndk I, odzwyczajaćam, odzwyczajaćasz, odzwyczajaćają, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćał, odzwyczajaćany odzwyczaić [wym. od zwyczaić] dk VIa, odzwyczajaćaję, odzwyczajaćisz, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćił, odzwyczajaćajony «powodować … Słownik języka polskiego
przyzwyczajenie — n I 1. rzecz. od przyzwyczaić Przyzwyczajenie dziecka do systematycznej pracy jest konieczne. 2. lm D. przyzwyczajenieeń «nawyk, zwyczaj, nałóg» Dobre, złe, brzydkie przyzwyczajenie. Siła przyzwyczajenia. Robić coś z przyzwyczajenia. Nie miał… … Słownik języka polskiego
dobrodziej — m I, DB. a, lm M. e, DB. ów (dobrodziejei) 1. przestarz. → dobroczyńca 2. przestarz. dziś żart. «tytuł grzecznościowy» Witam pana dobrodzieja. ◊ Panie dobrodzieju, mości dobrodzieju «zwrot wtrącony, używany przez mówiącego z przyzwyczajenia, jako … Słownik języka polskiego
nagiąć — dk Xc, nagiąćgnę, nagiąćgniesz, nagiąćgnij, nagiąćgiął, nagiąćgięła, nagiąćgięli, nagiąćgięty, nagiąćgiąwszy naginać ndk I, nagiąćam, nagiąćasz, nagiąćają, nagiąćaj, nagiąćał, nagiąćany «gnąc pochylić ku czemu; schylić, nachylić, przygiąć, zgiąć» … Słownik języka polskiego
nawykać — ndk I, nawykaćam, nawykaćasz, nawykaćają, nawykaćaj, nawykaćał nawyknąć dk Vc, nawykaćnę, nawykaćniesz, nawykaćnij, nawykaćwykł a. nawykaćnął, nawykaćwykła, nawykaćwykli «nabierać jakiegoś przyzwyczajenia, nawyku; przyzwyczajać się, wdrażać się… … Słownik języka polskiego
nawykowy — «wielokrotnie powtarzany lub powtarzający się, będący wynikiem nawyku, przyzwyczajenia» Nawykowe ruchy kierowcy. ∆ med. Ronienie nawykowe «stała niemożność donoszenia płodu» … Słownik języka polskiego
nieobycie — n I, blm 1. «niewyrobienie towarzyskie» Nieobycie utrudniało mu kontakty z ludźmi. 2. «brak przyzwyczajenia do czegoś, nieoswojenie się z czymś» Nieobycie z techniką, z nowoczesnością … Słownik języka polskiego
oduczyć — dk VIb, oduczyćuczę, oduczyćuczysz, oduczyćucz, oduczyćuczył, oduczyćuczony oduczać ndk I, oduczyćam, oduczyćasz, oduczyćają, oduczyćaj, oduczyćał, oduczyćany «wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił… … Słownik języka polskiego
pantoflarski — 1. «odnoszący się do pantofli, związany z wyrobem miękkich, domowych pantofli» Pracownia pantoflarska. Surowce pantoflarskie. Warsztat pantoflarski. 2. «odnoszący się do pantoflarza, taki jak u pantoflarza męża ulegającego żonie» Pantoflarski… … Słownik języka polskiego
pański — pańskiscy 1. «należący do mężczyzny, właściwy mężczyźnie, do którego się zwracamy używając formy pan» Pański list był bardzo miły. Pańska sytuacja jest trudna. Jak się czuje pańska żona? Czy to pańska książka? 2. przestarz. «odnoszący się do pana … Słownik języka polskiego