-
1 okazja
сущ.• возможность• обстоятельство• случай• шанс* * *okazj|a♀ случай ♂;korzystać z \okazjai пользоваться случаем; przy \okazjai при случае, заодно;
z \okazjai czegoś по случаю чего-л.;miałem \okazjaę мне представился случай (представилась возможность); ● przez \okazjaę с оказией; na wielką \okazjaę на торжественный случай
+ sposobność, możliwość* * *жслу́чай mkorzystać z okazji — по́льзоваться слу́чаем
przy okazji — при слу́чае, заодно́
z okazji czegoś — по слу́чаю чего́-л.
- na wielką okazjęmiałem okazję — мне предста́вился слу́чай (предста́вилась возмо́жность)
Syn: -
2 gratulacja
сущ.• поздравление* * *gratulacj|a♀ поздравление ň;składać \gratulacjae komuś z okazji czegoś поздравлять кого-л. с чём-л.;moje \gratulacjae! поздравляю!
* * *жпоздравле́ние nskładać gratulacje komuś z okazji czegoś — поздравля́ть кого́-л. с че́м-л.
moje gratulacje! — поздравля́ю!
См. также в других словарях:
skrapiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, skrapiaćam, skrapiaća, skrapiaćają, skrapiaćany {{/stl 8}}– skropić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skrapiaćpię, skrapiaćpi, skrapiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwilżać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. okazjazji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okoliczność sprzyjająca czemuś, odpowiedni do czegoś, na coś moment; sposobność, możliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobra, jedyna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okazja — ż I, DCMs. okazjazji; lm D. okazjazji (okazjazyj) 1. «okoliczność sprzyjająca czemuś, umożliwiająca coś; odpowiednia do czegoś sytuacja; sposobna chwila, sposobność» Dobra, jedyna, najlepsza, wyjątkowa okazja. Mieć okazję spotkać się z kimś,… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
nawias — m IV, D. u, Ms. nawiassie; lm M. y 1. «znak pisarski, zwykle w kształcie pary łuków (także: każdy z tych łuków), oddzielający wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi» Otworzyć, zamknąć nawias. Ująć, wziąć coś w nawias. Napisać … Słownik języka polskiego
szukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szukaćam, szukaća {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szperając, przeglądając, przerzucając coś, starać się coś znaleźć, ustalić, gdzie coś się znajduje; poszukiwać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ominąć — dk Vb, ominąćnę, ominąćniesz, omiń, ominąćnął, ominąćnęła, ominąćnęli, ominąćnięty, ominąćnąwszy omijać ndk I, ominąćam, ominąćasz, ominąćają, ominąćaj, ominąćał, ominąćany 1. «okrążając minąć coś, przejść, przejechać obok czegoś nie zatrzymując… … Słownik języka polskiego
szukać — ndk I, szukaćam, szukaćasz, szukaćają, szukaćaj, szukaćał, szukaćany 1. «sprawdzać gdzieś, zwykle w wielu miejscach, czy ktoś lub coś się tam znajduje; starać się znaleźć, odnaleźć kogoś lub coś; poszukiwać» Szukał jej po całym biurze. Szukać… … Słownik języka polskiego
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny