-
1 kurzy mu się z czupryny
= kurzy mu się ze łba он под хмелько́м (навеселе́) -
2 kurzy się komuś z czupryny
кто́-л. под хмелько́м (на взво́де) -
3 czupryna
сущ.• махорка• шевелюра* * *czupryn|a♀ шевелюра;● kurzy się komuś z \czuprynay кто-л. под хмельком (на взводе)* * *жшевелю́ра -
4 kurzy mu się ze łba
= kurzy mu się z czupryny -
5 kurzyć się
несов.1) пыли́ться2) дыми́ться, кури́тьсяkurzy się z komina — из трубы́ идёт дым
•- łgać aż się kurzy
- uciekać aż się kurzy
- wiać aż się kurzy
- kurzy mu się z czupryny
- kurzy mu się ze łbaSyn: -
6 kurzyć\ się
kurz|yć sięнесов. 1. пылиться;2. дымиться, куриться;\kurzyć\ sięу się z komina из трубы идёт дым; ● kłamać (łgać) aż się \kurzyć\ sięy врать напропалую; uciekać (wiać) aż się \kurzyć\ sięy удирать так, что только пятки сверкают;
\kurzyć\ sięу mu się z czupryny (ze łba) он под хмельком (навеселе)+2. dymić się
См. также в других словарях:
czupryna — Kurzy się komuś z czupryny zob. kurzyć się 2. Lwia czupryna zob. lwi … Słownik frazeologiczny
kurzyć się — 1. pot. Kłamać, łgać, aż się za kimś kurzy «kłamać, łgać bez zachowania pozorów prawdy»: (...) łżecie obaj, aż się za wami kurzy! – dziadek stuknął laską w podłogę. H. Ożogowska, Głowa. 2. przestarz. Kurzy się komuś z czupryny, z głowy, pot. z(e) … Słownik frazeologiczny
czubić się — ndk VIa, czubić siębię się, czubić siębisz się, czub się, czubić siębił się 1. «bić się, targać się nawzajem za czupryny; sprzeczać się, kłócić się» Czubić się z bratem. □ Kto się lubi, ten się czubi. 2. «o ptakach: targać się, wodzić się za… … Słownik języka polskiego
czupryna — ż IV, CMs. czuprynanie; lm D. czuprynayn «bujne, gęste włosy układające się swobodnie na głowie» Blond, siwa, szpakowata czupryna. Przyczesać, przygładzić, przystrzyc czuprynę. Czupryna sterczy, spada komuś na czoło. ◊ Komuś się kurzy z czupryny… … Słownik języka polskiego
kurzyć — ndk VIb, kurzyćrzę, kurzyćrzysz, kurz, kurzyćrzył 1. «podnosić tumany kurzu, wzniecać kurzawę, prószyć czymś sypkim» Auto kurzyło na piaszczystej drodze. Zamiataj ostrożnie, nie kurz. 2. pot. «palić papierosa, fajkę» kurzy się nieos. 1. «podnosi … Słownik języka polskiego
spod — «przyimek złożony powstały w wyniku połączenia przyimka z w tej jego funkcji, w której rządzi on dopełniaczem (z domu) i przyimka pod» 1. «wiąże się z czynnością, która ma kierunek od miejsca pod czymś ku górze, w dół lub w dal» Włosy wysuwały… … Słownik języka polskiego