-
1 fleck
-
2 haul (someone) over the coals
(to scold.) zmieszać (kogoś) z błotem -
3 haul (someone) over the coals
(to scold.) zmieszać (kogoś) z błotem -
4 rubbish
['rʌbɪʃ] 1. n ( BRIT) 2. vt ( inf)mieszać (zmieszać perf) z błotem (inf)* * *1) (waste material; things that have been or are to be thrown away: Our rubbish is taken away twice a week; ( also adjective) a rubbish bin/bag.) śmiecie2) (nonsense: Don't talk rubbish!) bzdury -
5 mud-slinging
['mʌdslɪŋɪŋ]n ( fig)obrzucanie się nt błotem
См. также в других словарях:
obrzucać się błotem — {{/stl 13}}{{stl 7}} oczerniać się nawzajem, szkalować, rzucać oszczerstwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uważam, że kandydaci nie powinni obrzucać się błotem, ale merytorycznie dyskutować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś … Słownik frazeologiczny
błoto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. błocie {{/stl 8}}{{stl 7}} lepka, gęsta maź, masa z rozmokłej ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpaść w błoto. Ubrudzić się błotem. Taplać się, grzęznąć w błocie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}mieszać –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ochlapać — dk IX, ochlapaćpię, ochlapaćpiesz, ochlapaćchlap, ochlapaćał, ochlapaćany ochlapywać ndk VIIIa, ochlapaćpuję, ochlapaćpujesz, ochlapaćpuj, ochlapaćywał, ochlapaćywany «opryskać coś jakimś płynem, poplamić (np. błotem); niestarannie pomalować coś» … Słownik języka polskiego
obrzucić — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obrzucać — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obrzucić się — błotem «powiedzieć wiele złych rzeczy o sobie nawzajem»: (...) były sekretarz jednej z Oddziałowych Organizacji Partyjnych (OOP) apelował zaś, „aby zachować oblicze prawdziwego komunisty <...> i nie obrzucać się wzajemnie błotem”. M.… … Słownik frazeologiczny
obrzucać się — Obrzucić się błotem «powiedzieć wiele złych rzeczy o sobie nawzajem»: (...) były sekretarz jednej z Oddziałowych Organizacji Partyjnych (OOP) apelował zaś, „aby zachować oblicze prawdziwego komunisty <...> i nie obrzucać się wzajemnie… … Słownik frazeologiczny
błoto — n III, Ms. błocie; lm D. błot 1. «rozmokła, gliniasta ziemia, tworząca gęstą, lepką masę» Grzęznąć w błocie. Brnąć po błocie. Ubrudzić sobie błotem pantofle. Wpaść w błoto. ∆ med. Błoto lecznicze «borowina» ◊ Rzucać pieniądze w błoto «marnować,… … Słownik języka polskiego
opaćkać — dk I, opaćkaćam, opaćkaćasz, opaćkaćają, opaćkaćaj, opaćkaćał, opaćkaćany pot. «pobrudzić, umazać coś czymś; ochlapać» Opaćkać ręce ciastem. Opaćkana błotem furmanka. opaćkać się strona zwrotna czas. opaćkać Opaćkać się błotem, farbą … Słownik języka polskiego
popluskać — dk I, popluskaćam, popluskaćasz, popluskaćają, popluskaćaj, popluskaćał, popluskaćany, rzad. dk IX, popluskaćpluszczę, popluskaćpluszczesz, popluskaćpluszcz «oblać coś lub kogoś wodą, błotem itp.; opluskać» Wrócili cali popluskani błotem.… … Słownik języka polskiego