Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zły+stopień

  • 1 zły

    прил.
    • бедный
    • больной
    • вредный
    • гневный
    • губительный
    • дрянной
    • дурной
    • ехидный
    • жалкий
    • злобный
    • зловещий
    • зловредный
    • злой
    • злокачественный
    • злостный
    • мерзкий
    • недобрый
    • непослушный
    • низкосортный
    • пагубный
    • плохой
    • сердитый
    • скверный
    • убогий
    сущ.
    • вред
    • зло
    • неудача
    * * *
    źli, gorszy 1. злой;
    zła twarz злое лицо; ktoś jest \zły na kogoś кто-л. зол (злится) на кого-л.; 2. плохой, нехороший; дурной;

    \zły stopień плохая отметка; \zły nastrój плохое (дурное) настроение; \zły przykład плохой (дурной) пример;

    zła pogoda плохая (скверная) погода;
    ● z dwojga złego из двух зол; brać (mieć) komuś coś za złe осуждать кого-л. за что-л.; сердиться на кого-л. за что-л.
    * * *
    źli, gorszy

    zła twarz — зло́е лицо́

    ktoś jest zły na kogoś — кто́-л. зол (зли́тся) на кого́-л.

    2) плохо́й, нехоро́ший; дурно́й

    zły stopień — плоха́я отме́тка

    zły nastrój — плохо́е (дурно́е) настрое́ние

    zły przykład — плохо́й (дурно́й) приме́р

    zła pogoda — плоха́я (скве́рная) пого́да

    - brać komuś coś za złe
    - mieć komuś coś za złe

    Słownik polsko-rosyjski > zły

См. также в других словарях:

  • zły — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, źli, gorszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ujemny pod względem moralnym, łamiący zasady etyczne, przeciwstawiający się dobru, szkodzący innym : {{/stl 7}}{{stl 10}}To był zły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …   Słownik języka polskiego

  • Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

  • postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… …   Słownik języka polskiego

  • niski — niskiscy, niższy 1. «mający niewielką odległość między podstawą a wierzchołkiem; mający niewielki wzrost» Niski stół, dom, komin. Niska wieżyczka. Niskie okno. Niski pagórek. Niskie krzewy, zarośla, łodygi. Niskie czoło. Był dużo niższy od brata …   Słownik języka polskiego

  • punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły …   Słownik języka polskiego

  • dosięgnąć — + rzad. dosiąc dk Vc, dosięgnąćsięgnę, dosięgnąćsięgniesz, dosięgnąćsięgnij, dosięgnąćsięgnął, dosięgnąćsięgła, dosięgnąćsięgli, dosięgnąćsięgnięty, dosięgnąćsięgnąwszy dosięgać ndk I, dosięgnąćam, dosięgnąćasz, dosięgnąćają, dosięgnąćaj,… …   Słownik języka polskiego

  • gorszy — gorsi «stopień wyższy od zły» Gorszy uczeń, pracownik, rzemieślnik. Sprzedawać gorsze towary. Włożyć najgorsze ubranie. Ktoś jest gorszy od innych. W następnym meczu nasi zawodnicy byli gorsi od swych przeciwników. (To) nie najgorszy pomysł. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • naganny — 1. książk. «zasługujący na naganę; karygodny, zły» Naganny tryb życia. Naganne postępowanie, skłonności. Popełnić czyn naganny. 2. książk. «wyrażający naganę, potępienie; ganiący» Naganne słowa, spojrzenie. naganny w użyciu rzecz. «najgorszy… …   Słownik języka polskiego

  • nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… …   Słownik języka polskiego

  • piekło — n III, Ms. piekłopiekle; lm D. piekieł «według niektórych religii: miejsce czasowej lub wiecznej kary, na którą skazane są dusze zmarłych; siedziba złych duchów i dusz potępionych» ◊ Ktoś z piekła rodem «ktoś bardzo zły, trudny do współżycia» ◊… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»