-
1 zephyr
-
2 zéphyr
-
3 zephyr
zeph·yr [ʼzefəʳ, Am -ɚ] n -
4 zephyr
-
5 zéphir
Leichte Schaumspeise, Schaumauflauf, -pudding, salzig oder süß, warm oder kalt -
6 favonius
favōnius, iī, m. (zu foveo), der laue Westwind, Zephyr (ζέφυρος), von dessen Wehen Mitte Februar man Frühlingsanfang rechnete, Varro r. r. 1, 28, 2. Sen. nat. qu. 5, 16, 5. Cic. Verr. 5, 27: iapyx sive favonius, Veget. mil. 4, 38. p. 155, 3 L.: hic favonius serenust, istic auster imbricus, Plaut. merc. 877: aura tepidi fecunda favoni, Catull. 64, 282: gratā vice veris et favoni, Hor. carm. 1, 4, 1: sub adventu spirantis lene favoni, Ov. met. 9, 661: patentibus fenestris favonios accipere, Plin. ep. 2, 17, 19. – Dav. favōnius, a, um, leicht ( wie der Westwind) auftauchend, odium, Placid. gloss. V, 22, 13.
-
7 irroro
ir-rōro (in-rōro), āvī, ātum, āre, betauen, I) mit Tau befeuchten, betauen, A) eig.: flores, Colum. 9, 14, 10: noctibus vas tegendum erit, ne irroretur, Colum. 12, 24, 2: absol., Africus irrorat, befeuchtet mit Tau, bringt Tau, Colum. 11, 2, 93. – B) übtr., wie δροσίζω, übh. befeuchten, beträufeln, benetzen, crinem aquis (mit W.), Ov.: m. Dat., lacrimae irrorant foliis, träufeln herab auf usw., Ov. – assiduis irroras flatibus annum, bewässerst (v. Zephyr), Claud. rapt. Pros. 2, 75: u. so absol., extremo irrorat Aquarius anno, Verg. georg. 3, 304: irrorabis in saporem, Apic. 1, 13. – Bildl. Partiz. subst., de humano nubilo irrorata, vom Nebel menschlicher Unwissenheit Benetztes, Augustin. epist. 19. – II) wie Tau aufträufeln, a) Nasses: liquores vestibus et capiti, Ov. met. 1, 371: liquorem mensis, Sil. 11, 302. – b) Trockenes: sacrum patinae piper, Pers. 6, 21: übtr., oculis quietem, Sil. 10, 356.
-
8 mulceo
mulceo, mulsī, mulsum (archaist. mulctum), ēre (verwandt mit mulgeo), an sich Rauhes streichen, streicheln, um es zu glätten, I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) mit der Hand: barbam manu, Ov.: barbam, Plin.: colla, Ov.: vitulum, Ov. – b) mit der Zunge, sanft lecken, alternos, v. der Wölfin, Verg. Aen. 8, 634. – B) übtr.: 1) leicht-, sanft berühren, virgā capillos, Ov.: aristas, Ov.: aëra motu, sanft bewegen, Lucr. – dah. poet., aethera pennis, bewegen, Cic. poët., u. huc navem, hierher treiben (v. Meere), Enn. fr. – 2) insbes., anfächeln, somnus Erisichthona pennis mulcebat, Ov. – v. der Luft, florem, flores, Catull. u. Ov.: rosas (v. Zephyr), Prop. – 3) lieblich füllen, pocula sucis Lyaei, Sil. 7, 169. – II) bildl.: 1) liebkosen, ergötzen, bezaubern, sensus videntum, Lucr.: puellas carmine, Hor.: alqm fistulā, Hor.: vestras mulcebunt carmina aures, Ov.: audire, quod aures mulceat, Quint. – alqm laudibus, seinem Ohre schmeicheln, Pacuv. fr. – rudes atque agrestes animos admiratione, Quint. – 2) besänftigen, beruhigen, beschwichtigen, zur Milde stimmen u. dgl. (Ggstz. irritare u. dgl.), a) Leidenschaften, alqm od. animos dictis, Ov.: alqm verbis, Vell.: populum iure, Vell.: ut poena eius militum animos mulceret, Tac.: et ipso mulcente et increpante Marcio, bald tröstete, bald schalt, Liv. – pectora equorum, Lucr.: tigres carmine, Verg.: fluctus, Verg. – iras, Verg. – poet., volucres mulcent aethera cantu od. aëra concentibus, beschwichtigen die Luft, machen sie angenehm, Verg. u. Ov. – b) Schmerzen usw. beschwichtigen = mildern, lindern, dolores nervorum, Plin.: vulnera (Schmerzen der Wunden), Ov.: os stomachumque, Plin.: ebrietatem, Plin.: lassitudinem, Plin. – c) Ermattetes sanft einwiegen, Somne, qui corpora duris fessa ministeriis mulces, v. Schlaf, Ov. Met. 11, 625.
-
9 ἐπι-φρίσσω
ἐπι-φρίσσω, arr. ἐπιφρίττω, auf der Oberfläche rauh sein, starren, schauern, ἐπιφριττούσης τῆς ϑαλάττης Poll. 1, 106 (vgl. φρίσσω); sp. D., ὁλκὸς ἐπιφρίσσων φολίδεσσι D. Per. 443; νέποδες ἐπιφρίσσουσι γαλήνῃ Opp. Cyn. 1, 384, sie wimmeln auf der ruhigen Oberfläche des Meeres. – Auch vom Zephyr, Orph. Arg. 1147.
-
10 ἰωή
ἰωή, ἡ (vgl. ἰά, ἰώ), das Geschrei, das Rufen, die laute Stimme; φϑεγξάμενος, τὸν δ' αἶψα περὶ φρένας ἤλυϑ' ἰωή Il. 10, 139; περὶ δέ σφεας ἤλυϑ' ἰωὴ φόρμιγγος, der laute Klang der Phorminx. Od. 17, 261; νέφος ἐρ χόμενον – ὑπὸ ζεφύροιο ἰωῆς, vor dem Brausen des Zephyr, Il. 4, 276, wie II, 30, 8; λεύσσω δὴ παρὰ νηυσὶ πυρὸς δηίοιο ἰωήν 16, 127, nach Schol. = ὁρμήν, das Brausen des Feuers; ποδῶν αἰπεῖα ἰωὴ ἀσπέτου ἰωχμοῖο Hes. Th. 682; einzeln bei sp. D., wie Coluth. 62.
-
11 favonius
favōnius, iī, m. (zu foveo), der laue Westwind, Zephyr (ζέφυρος), von dessen Wehen Mitte Februar man Frühlingsanfang rechnete, Varro r. r. 1, 28, 2. Sen. nat. qu. 5, 16, 5. Cic. Verr. 5, 27: iapyx sive favonius, Veget. mil. 4, 38. p. 155, 3 L.: hic favonius serenust, istic auster imbricus, Plaut. merc. 877: aura tepidi fecunda favoni, Catull. 64, 282: gratā vice veris et favoni, Hor. carm. 1, 4, 1: sub adventu spirantis lene favoni, Ov. met. 9, 661: patentibus fenestris favonios accipere, Plin. ep. 2, 17, 19. – Dav. favōnius, a, um, leicht ( wie der Westwind) auftauchend, odium, Placid. gloss. V, 22, 13.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > favonius
-
12 irroro
ir-rōro (in-rōro), āvī, ātum, āre, betauen, I) mit Tau befeuchten, betauen, A) eig.: flores, Colum. 9, 14, 10: noctibus vas tegendum erit, ne irroretur, Colum. 12, 24, 2: absol., Africus irrorat, befeuchtet mit Tau, bringt Tau, Colum. 11, 2, 93. – B) übtr., wie δροσίζω, übh. befeuchten, beträufeln, benetzen, crinem aquis (mit W.), Ov.: m. Dat., lacrimae irrorant foliis, träufeln herab auf usw., Ov. – assiduis irroras flatibus annum, bewässerst (v. Zephyr), Claud. rapt. Pros. 2, 75: u. so absol., extremo irrorat Aquarius anno, Verg. georg. 3, 304: irrorabis in saporem, Apic. 1, 13. – Bildl. Partiz. subst., de humano nubilo irrorata, vom Nebel menschlicher Unwissenheit Benetztes, Augustin. epist. 19. – II) wie Tau aufträufeln, a) Nasses: liquores vestibus et capiti, Ov. met. 1, 371: liquorem mensis, Sil. 11, 302. – b) Trockenes: sacrum patinae piper, Pers. 6, 21: übtr., oculis quietem, Sil. 10, 356. -
13 mulceo
mulceo, mulsī, mulsum (archaist. mulctum), ēre (verwandt mit mulgeo), an sich Rauhes streichen, streicheln, um es zu glätten, I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) mit der Hand: barbam manu, Ov.: barbam, Plin.: colla, Ov.: vitulum, Ov. – b) mit der Zunge, sanft lecken, alternos, v. der Wölfin, Verg. Aen. 8, 634. – B) übtr.: 1) leicht-, sanft berühren, virgā capillos, Ov.: aristas, Ov.: aëra motu, sanft bewegen, Lucr. – dah. poet., aethera pennis, bewegen, Cic. poët., u. huc navem, hierher treiben (v. Meere), Enn. fr. – 2) insbes., anfächeln, somnus Erisichthona pennis mulcebat, Ov. – v. der Luft, florem, flores, Catull. u. Ov.: rosas (v. Zephyr), Prop. – 3) lieblich füllen, pocula sucis Lyaei, Sil. 7, 169. – II) bildl.: 1) liebkosen, ergötzen, bezaubern, sensus videntum, Lucr.: puellas carmine, Hor.: alqm fistulā, Hor.: vestras mulcebunt carmina aures, Ov.: audire, quod aures mulceat, Quint. – alqm laudibus, seinem Ohre schmeicheln, Pacuv. fr. – rudes atque agrestes animos admiratione, Quint. – 2) besänftigen, beruhigen, beschwichtigen, zur Milde stimmen u. dgl. (Ggstz. irritare u. dgl.), a) Leidenschaften, alqm od. animos dictis, Ov.: alqm verbis, Vell.: populum iure, Vell.: ut poena eius militum animos mulceret, Tac.: et ipso mulcente et increpante Marcio, bald tröstete, bald schalt, Liv. – pectora equorum, Lucr.: tigres carmine, Verg.: fluctus,————Verg. – iras, Verg. – poet., volucres mulcent aethera cantu od. aëra concentibus, beschwichtigen die Luft, machen sie angenehm, Verg. u. Ov. – b) Schmerzen usw. beschwichtigen = mildern, lindern, dolores nervorum, Plin.: vulnera (Schmerzen der Wunden), Ov.: os stomachumque, Plin.: ebrietatem, Plin.: lassitudinem, Plin. – c) Ermattetes sanft einwiegen, Somne, qui corpora duris fessa ministeriis mulces, v. Schlaf, Ov. Met. 11, 625. -
14 szellő
(DE) Brise {e}; Hauch {r}; Lüftchen {s}; Windhauch {r}; angesäuselt; ansäuseln; (EN) air; breeze; waft; wind; zephyr -
15 zefír
-
16 lahor
Lüftchen n (-s, -), Brise f (-, -n), Zephir (Zephyr) m (-s,-e); l-iti säuseln, sanft wehen -
17 povjetarac
Windhauch m (-s, -e), Zephir (Zephyr) m (-s, -e), Lüftchen n (-s, -) -
18 ἐπιφρίσσω
ἐπι-φρίσσω, auf der Oberfläche rauh sein, starren, schauern; νέποδες ἐπιφρίσσουσι γαλήνῃ, sie wimmeln auf der ruhigen Oberfläche des Meeres. Auch vom Zephyr -
19 ἰωή
ἰωή, ἡ, das Geschrei, das Rufen, die laute Stimme; περὶ δέ σφεας ἤλυϑ' ἰωὴ φόρμιγγος, der laute Klang der Phorminx; νέφος ἐρ χόμενον ὑπὸ ζεφύροιο ἰωῆς, vor dem Brausen des Zephyr; ὁρμήν, das Brausen des Feuers
См. также в других словарях:
Zephyr — may refer to: * Zephyrus, one of the Anemoi and the Greek god of the west wind * Zephyr (Zefyr) a type of marshmallow candy popular in Eastern Europe * Zephyr Flower, scientific name Zephyranthes candida * Zephyr (Disney), the son of Esmeralda… … Wikipedia
zéphyr — [ zefir ] n. m. • mil. XVIe; zéphire 1509; lat. zephyrus, gr. zephuros 1 ♦ Poét. Vent doux et agréable, brise légère. « Tout vous est aquilon, tout me semble zéphyr » (La Fontaine). 2 ♦ (1877; appell. d o. all.) Fig., en appos. Laine zéphyr :… … Encyclopédie Universelle
Zephyr — Zéphyr (homonymie) Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Zéphyr, Zéphir ou Zephyr peuvent faire référence à : Zéphyr est la personnification du vent d ouest dans la mythologie grecque… … Wikipédia en Français
Zephyr — und Hyacinth (ca. 490–480 v. Chr.) … Deutsch Wikipedia
Zephyr — eph yr, n. [L. zephyrus, Gr. ?, akin to ? darkness, the dark side, west: cf. F. z[ e]phyr.] The west wind; poetically, any soft, gentle breeze. Soft the zephyr blows. Gray. [1913 Webster] As gentle As zephyrs blowing below the violet. Shak.… … The Collaborative International Dictionary of English
Zephyr 21 — Pays d’origine Montpellier, France Genre musical Pop punk Punk rock Rock alternatif Années d activité … Wikipédia en Français
Zephyr — es un protocolo de mensajería y notificación en tiempo real, desarrollado en la década de los años 1980 por el MIT. Se puede considerar como la primera aplicación de mensajería instantánea, puesto que ya incluía en su funcionamiento los conceptos … Wikipedia Español
Zephyr [1] — Zephyr (gr.), ein kühler sanfter Wind, s. Zephyros. Daher Zephyrisch, sanft wehend, säuselnd … Pierer's Universal-Lexikon
Zephyr [2] — Zephyr, 1) (Zephyrshawls), kleine, viereckige Shawls mit Zeichnungen von sehr lebhaften Farben; 2) (Zephyrwolle), feines weiches Wollengarn (s.d.), welches zu Stickereien verarbeitet wird; 3) so v.w. Chenille 1); 4) die allerfeinste Art des… … Pierer's Universal-Lexikon
Zephyr [1] — Zephyr, ein kühler, sanfter West oder Abendwind; daher zephyrisch, sanft wehend oder säuselnd; vgl. Zephyros … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Zephyr [2] — Zephyr, vielfädig und locker gezwirntes Kammgarn, das namentlich zur Wollstickerei verwendet und in den sächsischen Kammgarnspinnereien erzeugt wird; auch baumwollene Hemdenstoffe, dünne farbige Kleiderstoffe und seiner Musselin … Meyers Großes Konversations-Lexikon