yalanci

См. также в других словарях:

• yalancı — is. 1) Yalan söylemeyi huy edinmiş olan kimse 2) sf. Gerçek olmayan, gerçeğe benzetilmiş Fakat ben bu yalancı neşeye inanıyordum. R. N. Güntekin Birleşik Sözler yalancı akasya yalancı ayak yalancı biber yalancı cep yalancı dolma …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalançı — 1. is. Yalan danışan adam, yalan danışmağı özünə adət etmiş adam. Yalançının biridir. Yalançının sözünə inanma. –Yalançının şahidi yanında olar. (Ata. sözü). Çünki o məlunların əxbarı əksər övqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• yalancı dünya — is. Geçici, ölümlü hayat, bu dünya Yalancı dünyaya konup göçenler / Ne söylerler ne bir haber verirler. Yunus Emre …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı şahit — is., di Yalancı tanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı akasya — is., bit. b. Akasya …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı ayak — is., ğı, hay. b. Bir hücreli hayvanlarda hareket ve beslenmeye yarayan protoplazma uzantısı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı biber — is., bit. b. Akdeniz ülkelerinde süs ağacı olarak yetiştirilen, 5 10 m yüksekliğinde, kışın yaprak dökmeyen bir ağaççık (Schimus mollis) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı cep — is., bi Gizli cep …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı dolma — is. Biber, patlıcan, asma yaprağı gibi sebzelerle yapılan, kıymasız, zeytinyağlı dolma …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı meyve — is. Meyve görünümünde yapılmış süs eşyası …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yalancı öd ağacı — is., bit. b. Kalembek …   Çağatay Osmanlı Sözlük