-
1 can
I 1. n( for foodstuffs) puszka f; (for oil, water) kanister m2. vt II [kænˌ kən] negative cannot, can't, conditional and pt could, aux vb1) ( be able to) mócyou can do it if you try — możesz to zrobić, jeśli się postarasz
2) ( know how to) umieć3) (expressing permission, disbelief, puzzlement, possibility) móc* * *[kæn] I negative - can't; verb1) (to be able to: You can do it if you try hard.) móc2) (to know how to: Can you drive a car?) potrafić3) ((usually may) to have permission to: You can go if you behave yourself.) móc, mieć zezwolenie4) (used in questions to indicate surprise, disbelief etc: What can he be doing all this time?) mócII 1. noun(a metal container for liquids and many types of food: oil-can; beer-can; six cans of beer.) puszka2. verb(to put (especially food) into cans, usually to preserve it: a factory for canning raspberries.) puszkować- canned- cannery
См. также в других словарях:
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
zrzucić — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
zrzucać — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
wina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. winanie {{/stl 8}}{{stl 7}} czyn, postępek, zachowanie uznane za wykroczenie, sprzeczne z normami obyczajowymi, moralnymi, z przepisami prawa; przewinienie, grzech, występek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kara za winy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny